gecondoleerd met het verlies van jullie vader en opa

Annie en Jaap, dat hoorde bij elkaar
ik zou niet anders weten
Annie en Jaap dat was een
een onbreekbare keten
ze zijn nu weer bij elkaar
daar boven op de wolken
samen zoals bijna heel hun leven
blijven ze jullie hun liefde geven!






1

ik wens jullie allemaal heel veel sterkte met dit verlies!

Tonny van Genk en Pieter

Beste familie,
Gecondoleerd met het overlijden van vader en opa Jaap.
Wij wensen jullie veel sterkte toe.
Pia Snikkers - van Dam
Cor van Dam

Beste familie,
Ik heb Jaap leren kennen toen ik bij de gemeente Berkel en Rodenrijs werkte. Jaap in de buitendienst en ik in het gemeentehuis. De afstand was destijds klein en we trokken als buiten- en binnendienst goed met elkaar op. Jaap was een sympathieke collega en stond altijd klaar voor een praatje. Na Jaap zijn pensioen zag ik hem regelmatig vissen nabij slagerij Jan de Rooij.
De afgelopen jaren, na mijn pensionering, ben ik Jaap regelmatig tegen gekomen en maakten wij over elk willekeurig onderwerp een praatje. Ook zal ik hem bijna wekelijks bij de avonddiensten in de Hervormde Dorpskerk. Ook wel met zijn kleinzoon, zoals hij dat trots vermelde.
Ik miste Jaap al even en was zeer blij verrast dat hij enkele weken geleden een koninklijke onderscheiding kreeg opgespeld. Op de foto, die hiervan was gemaakt, kon je wel zien, dat het minder ging met Jaap.
Ik zal hem missen.
Jullie uiteraard meer en ik wens jullie veel sterkte.
Ik vind het nog bijzonder dat er t.z.t. een herdenkingsdienst zal worden georganiseerd. Ik hoop deze bij te kunnen wonen en hoop dat hiervan nog een mededeling volgt in de Heraut.

Met vriendelijke groet

Nico Visser
Simon Vestdijksingel 73
2652KR Berkel en Rodenrijs

Toen we in 1991 in Berkel en Rodenrijs kwamen wonen en werken in de Gereformeerde Kerk "De Ark", leerden we al gauw Jaap en Annie kennen als betrokken gemeenteleden. Jaap leefde als een oprecht gelovig christen, dienstbaar waar hij maar kon voor ieder. Trouw en in de omgang, vriendelijk zonder opsmuk en direct naar ieder. Bescheiden, geen betweter en op gepaste wjjze liet hij merken wat in hem omging en kwam hij uit waarvoor hij stond en in Wie hij geloofde.
Achter zijn hengel op een visstekje, werkend in de tuin van 'De Ark', op het dorp, op de begraafplaats, in de kerk, was het plezierig even met hem een praatje te maken. Hij kwam trouw op bezoek als ouderling. Als pastoriebewoners werden we enkel door hem niet overgeslagen in zijn pastorale zorg. Maar ook als hij niet officieel ambtsdrager was, genoten we van zijn bezoekjes en oprechte betrokkenheid. Ook was het fijn hem op te zoeken. Het troost ons hem bij zijn Heer te weten. Wat een gemis voor wie hem los moeten laten, de zeer velen voor wie hij veel betekende, maar in grote dankbaarheid zien wij om naar wie hij in ons midden mocht zijn,