Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi lieve Jaap,

Het bericht dat je overleden was en je afscheidsdienst zijn inmiddels een paar weken geleden. Het leven gaat door zonder jou, en soms overvalt me ineens weer dat verdriet wat ik die dagen ook voelde. Zo ook vandaag. Dan zit ik een potje te janken op de bank omdat je er niet bent. Niet op aarde althans. Zo schijnt dat te gaan met rouw. Het verdriet wordt niet minder maar je voelt het iets minder vaak en je groeit zelf om het verdriet heen, dus je verdriet wordt niet kleiner maar je wordt zelf groter. Dat groeien gaat niet zonder groeipijn. Jij was blijkbaar al uitgegroeid in dit leven, voldoende lessen geleerd, voldoende groeipijn gehad en een mooi mens geworden. Nu op een plek zonder pijn, waar liefde, geluk en vrede is. Ik mis je vriend. En als ik aan je denk dan denk ik aan je opgewektheid, dankbaarheid, zorgzaamheid, oprechte interesse en hoe lief je was, zonder oordelen. Ik waardeer je enorm Jaap, en ik weet dat dat wederzijds was, zonder dat dat uitgesproken hoeft te worden. En toch doe ik dat nu. Ik wens je familie alle liefde, steun en troost om ook deze periode samen door te komen. Dat zal niet makkelijk zijn.

Veel liefs, Hanneke

Lieve Jaap,
Wat intens verdrietig dat jij er niet meer bent. Op jouw reis door het leven op aarde, heb ik je in een korte periode goed leren kennen. Een prachtige man en persoonlijkheid aan wie ik met veel liefde terug denk. Het leven is zo oneerlijk... Voor mij ben en blijf je altijd heel speciaal...
Veel liefs Mirte

Although I can't be with you during this difficult time, my thoughts were with you as I watched the service. Continued thoughts and prayers.
Love, Carol

It’s with a heavy heart that I express my condolences to you. I know that Jaap’s passing leaves a big hole in your hearts. Please know that you are in my thoughts and prayers!

Beste Jaap,
Wat een verlies voor alles en iedereen om jou heen. Ik heb je leren kennen als zeer positieve man die altijd beste voorhad met zijn collega's.

Rust zacht Jaap!

k Was even van slag toen ik het bericht hoorde en k heb er nog steeds geen woorden voor.
Je blijft in mijn herinnering als een prachtige kerel en een fijne collega en hoop dat je je rust zult vinden waar je nu ook wezen mag.
Egbert

Jaap,
Te kort heb ik je gekend, je glimlach en joie de vivre hou ik vast, net zoals je strijdlust in de strijd die je niet winnen kon. Het ga je goed.

"Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven.
Niemand wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg."

Rutger Kopland

Lieve Jaap,

Wat ben ik geschrokken toen ik ongeveer een half jaar geleden hoorde dat je weer ernstig ziek was. Op dat moment ging er heel veel door me heen, vooral talloze mooie herinneringen aan de hechte vriendschap die wij samen hadden. Maar ook de vreselijke periode waarin bij jou leukemie werd vastgesteld en ik regelmatig met je ouders meeging naar het ziekenhuis om je daar te bezoeken. Wat heb je toen een zware strijd moeten leveren, maar gelukkig won je die strijd en werd je na verloop van tijd genezen verklaard.

Voor, tijdens en na deze ingrijpende periode hebben we gelukkig ook ontzettend veel leuke dingen samen of met onze vriendengroep gedaan, waar we beiden mooie en onvergetelijke herinneringen aan hebben overgehouden. Dat bleek wel uit de gesprekken die we het afgelopen half jaar hebben gehad. We hadden zelfs afgesproken om daar nog een mooie herinnering aan toe te voegen. Jij was nog strijdbaar en ervan overtuigd dat dat nog zou lukken, ondanks dat je inmiddels had gehoord dat je uitbehandeld was.

Helaas is dat ons niet meer gelukt, want afgelopen dinsdag kreeg ik het vreselijke bericht dat het opeens heel snel was gegaan en dat je die ochtend was overleden. Ik las dit bericht met veel ongeloof en verdriet.

De mooie, fijne en warme herinneringen aan onze hechte vriendschap blijven gelukkig bestaan, en ik zal daar nog vaak met veel liefde aan terugdenken, nu jij er niet meer bent.

You’ll never walk alone, maatje.

Beste Jaap,

We kennen elkaar van de middelbare school. Je kon met allerlei verschillende mensen goed opschieten.
We woonden daarna een tijd in hetzelfde studentenhuis. We gingen onder meer regelmatig met een groepje vrienden uit.
Een discotheek in Duitsland was favoriet. Leuke avonden en in het holst van de nacht bracht de dienstdoende ‘BOB’ laagvliegend over de Autobahn iedereen weer terug naar huis. Ook het klooien met vuurwerk was ons niet vreemd. Je moeder vroeg zich recentelijk nog af wie nou wie met deze bedenkelijke hobby had besmet ;-) Nadat we beide naar andere uithoeken van het land gingen, hebben we elkaar weinig meer gezien. Tot we een jaar geleden weer contact kregen. Ik was direct onder de indruk van hoe dapper jij jouw strijd streed. Ondanks alle pijn, verdriet en onzekerheid, bleef je optimistisch en levenslustig. Je wilde graag leven. Maar je gaf ook aan dat als het er echt niet meer inzat, je het aardse leven durfde los te laten, in de wetenschap dat je het daarna goed zal hebben. Het idee je familie en dierbaren te moeten achterlaten, deed je alleen veel verdriet.

Beste Jaap, dappere strijder, het ga je goed daar waar je bent.

Emile