Beste familieleden, vrienden en bekenden van Jaap van der Ende,
Vanwege zomervakantie en feit dat ik al jaren niet meer in Maasdijk woon, hoorde ik onlangs pas het trieste nieuws dat Jaap was overleden. Mijn gedachten gaan uit naar Thea en de jongens met hun gezinnen, ik wens hen enorm veel sterkte toe!
Ik heb Jaap leren kennen via het poeliersbedrijf waar ik als scholier met ontzettend veel plezier heb gewerkt tussen 1985 en 1995. Jaap was een bourgandiër die genoot van zijn natje en zijn droogje, hij was goed voor zijn personeel en altijd recht door zee.
Een geweldige vent, net als zijn broer, helaas zijn beiden ons veel te vroeg ontschoten.

Als ik dan toch een leuke anekdote mag vertellen.........:
Jaap was vaak aan het opruimen 's zaterdags in het destijds nieuw gebouwde magazijn wat de verbinding vormde tussen eerste gebouw met winkel en 'uitbeenhok/spoelhok'. Op een zaterdag liep hij daar rond in het nieuwe magazijn, hevig om zich heen kijkend maar hij zag niet de hark die op de grond voor hem lag.......Gaat hij op de hark staan en slaat de steel met een rotgang tegen z'n gezicht.
Eerste wat hij doet is in het rond kijken, heeft iemand mij gezien... Vervolgens is hij met de handen voor zijn hoofd even gaan zitten en kwam ik aangelopen :-)

ik heb geen speciale herinnering of anekdote aan Jaap, daarvoor hem ik hem, helaas, te laat leren kennen. Maar dat hij een lieverd was had ik al snel door. Jaap en Thea, een liefdevol stel dat altijd belangstelling toonde...
Het was een prachtig, heel persoonlijk afscheid....helaas veel te vroeg...
Kan je iemand missen die je eigenlijk niet zo lang kent ? Ja. Ik mis hem om wat hij deed en zei en wie hij was en hoe hij was. Maar wat hij nalaat is het beeld van een mens dat goedheid, liefde en warmte uitstraalde. En het allerlaatste muzieknummer van Piet Veerman, Sailing Home zal mij, voor altijd als muzikale herinnering bijblijven.
Veel liefs voor Thea en het gezin.
Clazien Ammerlaan

Ook wij als (oudbuurtjes) van de Langekruisweg hebben gezellige en fijne burenavonden gehad met Jaap en Thea. Soms hoorde we de vogels al fluiten als we weer naar huis gingen. Bedankt voor alle gezelligheid. gr. Toke van den Ende

In de beginjaren van onze zaak reed ik zelf nog storingen , en het kwam regelmatig voor dat ik op een zaterdagmiddag na 16.00 uur pas terecht kon bij de poelier voor een probleem , want dan mochten de machines pas uit.
Nadat ik de storing verholpen had liep ik richting het kantoor om te melden dat alles weer liep , en hoorde daar een paar mannen lekker tegen elkaar te keer gaan , ik liep het kantoortje in en zag tot mijn verbazing Koos op zijn knieén zitten en hij zei tegen Jaap......Nou nog 1 keer springen #%&*# dan doe ik die schuifjes dicht van die veel te kleine geldcassettes
Dus ik zag Jaap met zijn grote witte klompen boven op zo'n cassette springen....alles kraakte ,maar .....de cassette ging dicht.
De heren vonden dus dat de geld boxjes die de Rabobank dus verschafte om het geld in te doen om dit weer bij de bank te deponeren veel te klein waren gemaakt en hadden dus verzonnen om zoveel mogelijk biljetten in een box te doen , zodat als een medewerker van de bank dit s'maandags morgens zou openen, al de biljetten als een duveltje uit een doosje door de Rabobank zouden vliegen.......
Maar het was een hilarisch gezicht dat ik deze 2 mannen zo bezig zag , en hebben op deze zaterdagmiddag nog lekker gelachen met natuurlijk een flessie erbij.

Wij hebben al die jaren heerlijk samengewerkt en ik kwam Jaap later nog regelmatig tegen
en als we elkaar zagen moesten er toch effies een paar moppen getapt worden.
Jaap...barre man ......ik ga jou nooit vergeten.
Arjan van der Ende