Jack is bij ons gekomen om wat meer in beweging te komen. Dat hebben we geweten! Bloedfanatiek, alles tot het uiterste willen doen en dan helemaal bezweet en bekaf in de stoel ploffen met een flesje water en de handdoek om de nek. Waar we sommige mensen moeten stimuleren, moesten we Jack afremmen. Eenmaal naar de zorgboerderij werd de combinatie fysiek te zwaar, maar zo blij en trots als hij kon vertellen over de schapen en het werk was dat geen moeilijke keuze om bij ons te stoppen. We denken terug aan zijn blije verhalen en vooral de glimoogjes als hij echt blij was. Heel veel sterkte voor nu en vooral de komende tijd.
Suzanne Hof, Fysiotherapie Kamphuis & Hof

Wilma, Nick en Kevin,

Heel veel sterkte met dit grote verlies. Onze samenwerking begon in de 1978 in het Wilhelmina Gasthuis ,ik herinner me Jack als een leuke collega met gevoel voor humor, zijn muziek en veel liefde voor zijn gezin.

Wij herinneren Jack als een lieve, gezellige en meelevende buurman. was altijd geïnteresseerd in iedereen, zo ook voor ons. Zo heeft hij oa René geholpen, dat eerder bij de juiste persoon in het ziekenhuis terecht kon voor zijn enkel. hij stond altijd open voor een praatje. Een amicaal persoon die wij samen met zijn familie ook tegen kwamen in Spanje. Waar we gezellige wat uurtje op het terras hebben doorgebracht.
wij kijken hier met heel plezier op terug.
Lieve groet René, Regina en Rachel Cairo

Op de donderdagochtend zagen we elkaar op de gymclub. Ik kende Jack een aantal jaren en hij was altijd in een goed humeur en had een bewonderenswaardig optimistische uitstraling. Altijd vrolijk, zo knap met wat hij allemaal moest ondergaan. Ik wens de naaste familie heel veel sterkte met dit grote verlies.
Nel Chailloux-Winkel

Jack was mijn buurjongen, mijn stoeprand- en gitaarvriendje.
We woonden in de Constantijn Huygensstraat in Haarlem-Noord en gingen beiden naar het Mendel College. Ik kwam vaak bij hem thuis; ik had (en heb) een hele goede band met zijn moeder Vrony.
Ik herinner me Jack als een grappige jongen met wie ik het goed kon vinden. We begrepen elkaars humor en hadden gewoon lol samen. Na het avondeten gingen we vaak – en fanatiek – stoepranden in de straat. Ik speelde gitaar en ook Jack had op een gegeven moment een gitaar. Al snel speelde hij beter dan ik!
Hoewel we elkaar jarenlang nauwelijks meer gezien hebben, zo gaat dat nu eenmaal, hoorde ik van zijn moeder zo nu en dan wel hoe het met Jack en Wilma ging, en later: hoe het met Jack en Wilma en de jongens ging.
Door mijn werk heb ik hem nog wel eens ontmoet toen hij in het AMC werkte. We hebben heerlijk bijgepraat en koffiegedronken. Nadat hij ziek is geworden, heb ik hem helaas niet meer gezien of gesproken. Wel bleef ik, weer via zijn moeder, een beetje op de hoogte. Ook Wilma heb ik nog wel eens gesproken en ik wist dat hij al veel had ingeleverd...
Dag lieve Jack.

Wilma, Nick en Kevin, Vrony, Jack, Vincent en Evelien (en verdere familie) wens ik alles toe wat nodig is om dit grote verdriet te dragen.

Maryke

Lieve Wilma, Nick en Kevin
Wat schrik ik van dit bericht wat ik net hoorde. zo n fijne collega met zo ontzettend veel leuke herinneringen.wat n groot verdriet.
Heel heel veel sterkte toegewenst

Menno Schaap

Lieve Wilma, Nick, Kevin, Krista, Domenique en de jongens,

We wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe met het verlies van Jack.
Wij denken aan jullie!

Liefs
Ramon, Marjon,
Finn en Zoë