Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Jacques: olijk, een beetje stoute blik, gul, warm. Taart voor de kassières, rozen uit Maasland. Gepassioneerd en soms heel boos als ik niet boekte wat hij graag wilde.
Eigenwijs, ter zake kundig. Enthousiast. Ik heb veel van deze man gehouden.

Met veel bewondering en respect denken wij aan Jacques. In het 50-jarige bestaan heeft hij ons in contact gebracht met veel, heel veel theatermakers en gezelschappen. Altijd vol enthousiasme. Kenmerkend waren zijn glinsteroogjes als we gezamenlijk een succes hadden behaald. Hij 'beschermde' zijn artiesten. Maar hij had ook oog voor de geschiedenis van ons theater. Hij wist precies welke soort voorstellingen en concerten in Oss konden rekenen op een hoge bezettingsgraad. En als goed impresario wist hij dan de juiste artiesten aan ons te koppelen. Een man met een ijzersterk geheugen. Een man met een bijzonder goed gevoel voor theater. En oog voor detail. Wij zijn hem in Oss veel dank verschuldigd. Dank voor al die mooie en onvergetelijke theateravonden. Namens alle medewerkers van theater De Lievekamp: rust zacht.

Als er één iemand in onze branche de titel van ‘nestor’ verdient, is het Jacques Senf. Waar Jacques was, was theater. Hij ademde theater, hij leefde van theater. Dat Jacques een echt mensenmens was, bleek wel uit zijn altijd persoonlijke belangstelling voor het thuisfront: “Hoe is het met het meisje?”. Die vraag stelde hij bijna iedere keer als ik hem trof. Dat treffen nam in de loop der jaren af. In het kalenderjaar 2018 heb ik hem nog maar één keer ontmoet. Maar zoals altijd: het gaat niet om kwantiteit maar om kwaliteit. En dat wist Jacques als geen ander. Kwaliteit van leven. En ook kwaliteit van theater. Als er achter beide kwaliteiten een plus kwam te staan, was het goed bij Jacques. En het was vaak goed. Dank voor alle mooie dingen die je in ons theater hebt achtergelaten en dus aan mijn leven hebt toegevoegd. Sterkte gewenst voor alle nabestaanden, in het bijzonder Barry en alle medewerkers van Senf Theaterpartners. Jacques, rust zacht.

De ziel voor theater zat in Jacques Senf. Het was altijd een feest met hem het programma samen te stellen. Jacques was theatermaker. In de 33 jaar dat ik theaterdirekteur was in de Schouwburg Cuijk, theater De Speeldoos in Zaanstad en theater De Lievekamp in Oss was Jacques altijd de "eerste gast" voor het nieuwe seizoen. Geestdriftig speelde hij het spel met de vele voorstellingen die hij in zijn koffertje had. Geniaal van voorbereiding, want in de eerste ronde kwamen alleen de aangeboden voorstellingen aan bod. Je nam altijd weer teveel af. In de laatste ronde werden de knikkers verdeeld. Wonderwel wist hij alle bezoekcijfers van de afgelopen seizoenen. En hij wist als geen ander bij welke programma's je bijgeboekt had wegens groot publiekssucces. Je nam nog meer voorstellingen af. Het knikkeren konden we allebei goed: dus Jacques was tevreden. Uiteindelijk kwam het aan op de publieksaantallen en dat was mijn vak. Ook ik was tevreden. Want bij de programma's van Jacques viel voor het publiek heel veel te genieten. Genoten heb ik van Jacques aanpak. Het was een feest om met deze man op vele malen te genieten van de gevarieerde aspekten die hij uit de theaterwereld wist te vertellen. Als Jacques geweest was, dan was je weer compleet op de hoogte.
Op de herdenkingsbijeenkomst in de Koninklijke Schouwburg kwam ook de veelzijdigheid van Jacques aan de orde. Ik heb gehuild en gelachen, wat zit die man diep in mijn hart. Veel bewondering heb ik voor Barry. Zij heeft met haar liefde en geweldige steun Jacques veel langer voor theater behouden dan mogelijk was. Heel veel dank daarvoor en mijn hart leeft met je mee. Veel bewondering heb ik ook voor de medewerkers van het impresariaat. Dank voor alle hulp die jullie Jacques hebben gegeven. Met de directie Matthijs en Chris leef ik zeer mee. Met veel theaterliefde heb ik jullie zien groeien in het werk. Vakmanschap door de lieve Jacques overgedragen. Zorg dat het doek op tijd open blijft gaan. Dat is jullie van harte gegeven als erfenis van onze theatervader Jacques.

Lieve Jacques,
Ruim 25 jaar lang kwam je jaarlijks weleens op de koffie in Zaltbommel (De Poorterij) of Houten (Theater Aan de Slinger) met of zonder Barry. Wel altijd met chauffeur. Ik vond dit heel bijzonder. Een grote markante man, die ook de kleine theaters bezocht en met veel liefde mij stimuleerde in wat ik deed en betekende voor het theater. Zeker in Zaltbommel. Je had ook zo je ideeën over de politiek en collega theaters. Dat de waardering wederzijds is/was, is duidelijk. Dank voor alles.
Jacques we zullen je missen en ik wens Barry, familie en de Senf-medewerkers heel veel sterkte met dit verlies.

Am Abend vom 31 juli, Herr Senf wie ist er möglich , sie sind wieder da. Morgens früh 1 august, mein lieber herr Senf ich frohe mich dass ich Sie wieder sehe nach elf Jahren. Wissen Sie noch, das Sie sind überfallen vom spielhaus.
Deze tekst werd uitgesproken door de eigenaar van het hotel in Duitsland, waar hij eens per jaar kwam voor de behandeling van zijn diabetes en dat hem toen ter tijd veel rust en resultaat opleverde.
Was toch geweldig Jacques wat we daar meemaakten, de verassing dat je daar na elf jaar weer voor de deur stond en de ontvangst die deze mensen ons en speciaal aan jou gaven. Wat jij daar in de periode tijdens jouw verblijf hebt uitgespookt weet ik niet, maar dat je een onwisbare indruk hebt achtergelaten in de tijd dat jij daar in het hotel verbleef staat buiten kijf.
Wij gingen daarheen om te bekijken op wat voor manier we eenzelfde vorm van behandeling omtrent diabetes in Nederland zouden kunnen opzetten. Helaas is dit nooit van de grond gekomen, ondanks het feit dat jij dit graag had gewild.
Genietingen zijn muziek, waarbij de pauzes de hoofdzaak zijn. Genoten heb je zeker, maar helaas is deze hoofdzakelijke pauze nu voor eeuwig.
Een liefdevolle groet en rust zacht lieve vriend, Joop Oonk

Ik heb Jacques persoonlijk niet zo vaak meegemaakt, toen ik theaterdirecteur werd in Papendrecht was Chris ons vaste contact. Maar Jacques kwam graag bij ons naar "zijn" talenten kijken en dan viel weer op wat een warm hart hij had, ook voor de medewerkers van het theater. Natuurlijk was Jacques een verkoper, maar hij was er ook voor verantwoordelijk dat een dorpshuis als De Willem landelijke coryfeeën aan het publiek kon presenteren. Alleen al daarom zullen we hem nooit vergeten!