Daar zitten we dan, met verdriet en vele keren het waarom... Waarom...Waarom...Waarom.
Ons lief klein yvonneke is van deze aarde weg gehaald. Veel te vroeg, veelsssss te vroeg. Het doet zo'n pijn en het geeft zo'n verdriet, je kan het niet bevatten. Kom je bij arno en dan is ze er niet. Zo raar, zo onwerkelijk. Wat zullen wij ze missen. En wat dacht je van Arno en die lieve Sanne, die zal haar zeker missen. Haar maatje haar allesbehalve haar steun haar toeverlaat haar mam ... gewoon is niet gewoon, het is oneerlijk gewoon dat is het. Let goed op haar pap, en mam ook, zodat ze daar bij jullie de warmte krijgt die ze hier kreeg van arno en sanne en Pascal. We missen haar nu al. Het zal nog zwaar worden, het gemis word alleen maar groter. Maar ze was een kanjer, maar dat hoef ik jullie niet te vertellen. Sanne is in verwachting, wat zou jij dat geweldig gevonden hebben. We zullen op ze Letten en ze zo veel mogelijk bijstaan. Waak over ♡ en zorg dat sanne rust vind en een zoon op de wereld mag zetten met net zo'n uitstraling en positiviteit als haar lieve mam XxX groetjes XxX en tot laters XxX
