Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Onwerkelijk.. niet te bevatten dat jij er niet meer bent..
Vorige week stond je nog voor mijn deur en vroeg je of je krantjes van Dwain in de tuin mocht leggen, dan hoefde hij niet zo te sjouwen. Tuurlijk! Je moest er gauw weer vandoor zei je toen ik je wat aanbood, niet wetend dat dit de allerlaatste keer zou zijn dat ik je zag..
Ik blijf je herinneren als een lieve, gekke, behulpzame en gezellige oom. Je zette elke verjaardag, bruiloft of wat voor gelegenheid ook, op een positieve manier op stelten. Wat hebben wij gelachen om je en genoten van je! Je had soms een grote mond, nou ja soms haha, maar een o zo klein hartje!
Je stond ook altijd voor iedereen altijd klaar. Zo was ons koffiezetapparaat kapot. Uren prutste Arthur eraan. Het lukte hem niet. Jij kwam langs en ja hoor.. even later konden we een bakkie zetten hoor! En dat doen we nog steeds!
Oneerlijk is het... je was net zo gelukkig met Brigitte, je zoontje Dwain en trotse opa van je kleinzoon Luca. Wat had ik je dat geluk zoveel langer gegund...

Lieve Jan wat ga ik je ontzettend missen! Je zal altijd een plekje in mijn hart hebben.
Rust zacht..
Liefs,
Michella

Sommige mensen waar je vroeger
Mee in aanraking kwam vergeet je.
Anderen (jan de schrik van Soesterberg bakker ) absoluut niet!
Wat kon jij de boel terroriseren jan , als een gestoorde met jouw volgens mij ford escort door het dorp scheuren !!!
En inderdaad jij had aan alles en iedereen maling. En was voor niemand bang.
Jaren later sprak ik je op de sloop in den Dolder waar je toen werkte, hele verhalen over vroeger en een welgemeende klap op mijn schouder met je excuses voor alle
Overlast!
Toch een toffe gast dacht ik toen.
Wat fijn dat je toch nog even het opa gevoel hebt mogen meemaken .

Rust zacht jan.

..ik weet nog dat je samen met Sven op de parkeerplaats bij de plusmarkt keihard bleef toeteren en de weg voor mij bijna blokkeerde Jan..ik dacht nog wie zijn die malloten..Sven had zich kapot gelachen en ik ook achteraf toen ik het wist..goh en nu ben je er niet meer...
Mona
...de tante van jouw vriend Sven

Altijd stond je voor iedereen klaar. Zo blij dat je Brigitte ontmoet had.
De heer had je nodig, en riep.
Uren daarvoor sprak ik je nog.

Waarom? Antwoord zal ik nooit meer krijgen. heel stilletjes hoop, dat je nog een keer wat laat voelen, een hand op mijn schouder. dat je laat weten! Wilma het gaat goed!
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Lief en leed hebben we samen gedeeld. Nooit meer snachts "Ping" het geluid van mijn telefoon, jahoor een appje van jan, even je hart luchten. Het laatste mooie moment was je appje, "ik heb een kleinzoon en hij heet Luca"
Deze mooie mooie momenten hou ik vast, en vergeet je nooit.
Ik hou van je liefs Wilma

Lieve papa,

Veelste vroeg ben jij weggegaan en zo vreselijk onverwachts! We gaan je allemaal missen want jij was de gangmaker op elke verjaardag en elk feest! Zonder jou was het een saaie bedoeling allemaal. Overal maar dan ook overal had jij maling aan en deed je gewoon wat jij wilt, bewonderingswaardig.
Je bent niet meer hier bij ons maar je zal er altijd zijn en over ons waken. Ik ben trots dat jij mijn papa bent en onze kleine man zal altijd te weten komen wat voor super opa die heeft!
Rust zacht lieve papa, ik hou van jou.

Dikke kus Denise, Ruben en kleine Luca

Lieve gekke Jan,

Wat ga ik jouw sterke verhalen en gezellig gezang missen, geen verjaardag meer hetzelfde zonder jou!
Je hebt genoten van het leven ook al was het voor jou veelste kort.

Lieve Jan, maak er daar boven een feestje van... ik zal je nooit vergeten...

Ave atque vale