Lieve jan,je mama hier ik mis je zo jongen . Na 12 jaar is het nog elke dag een strijd om er door te komen,ook al denken de mensen rondom mij dat het goed met mij gaat. Niets is minder waar ik mis je elke dag meer en meer . Elke dag ga ik door met een lach en een traan elke dag hoop ik al was het 1 minuut dat ik je ff kan vastnemen en zeggen dat ik nog steeds zielsveel van je hou en dat er niks of niemand ooit het plekje in mijn hart kan vervangen.. waarom moest juist ik jou afgeven ,waarom lieten ze jou alleen achter,waarom niet iemand van jou zogezegde vrienden waarom,waarom,niemand heeft er ooit een antwoord op gekregen. Ik zal nooit weten wat er die avond echt is gebeurd is. Ik ben het vechten zo moe maar een ding weet ik wel zeker voor mij ben je nog steeds thuis . In alles wat we toen thuis hadden ik en gij dat vind je hier nog steeds terug . Ik kan geen afscheid nemen van jou je zal altijd er zijn voor mij en ik voor jou . Dikke kus van je mama xxxx
