Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jan Brugge

07-08-197628-08-2024
      Zeven weken geleden had niemand van ons gedacht dat we elkaar hier vandaag zouden treffen. Niemand van ons had gedacht dat we vandaag afscheid zouden nemen van Jan. Onze lieve vader, mijn beste vriend, zoon, broertje en oom. En voor een ieder van ons een bijzonder geliefde vriend, allemaal op een eigen manier.

      Het eerste weekend van de zomervakantie gingen Collin en Megan op zaterdagochtend naar Papa; gedag zeggen en een knuffel geven, omdat zij ’s nachts met Mama voor drie weken naar Spanje zouden vertrekken. Toen ze thuiskwamen was het eerste wat ze zeiden; “Papa heeft hele dikke enkels en een hele dikke buik. Dat hebben we even gegoogeld, nou dat is niet heel best”.

      Op verzoek van Annemiek belde Jan met de huisartsenpost en drie kwartier later, zaten zij samen in de wachtkamer. De arts was ernstig en duidelijk; “Meneer Brugge, wat er is kan ik niet direct bepalen, maar u bent heel ziek”. We werden doorverwezen naar de eerste hulp van het UMCG. Allerlei controles werden uitgevoerd en alle voor de hand liggende oorzaken van deze situatie werden uitgesloten. Hiermee groeide onze vrees. Tegen middernacht werd Jan opgenomen.

      Op maandag volgde een CT-scan en nog geen uur later werd Annemiek gebeld; “We hebben de uitslag, wilt u hier naartoe komen, we bespreken de uitslag graag in een familiegesprek”. Jan zijn vader was er al, het bezoekuur was net begonnen.
      De uitslag was hard en duidelijk. Uitgezaaide kanker in de longen, botten en lever. De volgende dag werd een biopt genomen die uit zou wijzen welke vorm van kanker dit veroorzaakte en of, en zo ja, welke behandelingen er mogelijk waren. De uitslag hiervan zou een kleine twee weken kunnen duren, die Jan graag thuis wilde afwachtten.

      Op 7 augustus, Jan zijn verjaardag, kreeg Jan definitief te horen dat hij ongeneeslijk ziek was.

      We hoopten op wat extra tijd. Die tijd, die kwam er niet.

      De uitslag van het biopt leerde ons dat Jan Urotheelcelcarcinoom had, een vorm van blaaskanker die ontstaat in de urinewegen. De ziekte was in een vergevorderd stadium en had al veel vitale organen in beslag genomen. Een behandeling zou Jan eerder zieker maken dan dat het iets zou opleveren. De prognose voor tijd was kort, maar wat kort betekende, werd niet gezegd.

      Ongeloof, was wat overheerste. Maar een bijzondere strijdlust ontstond. Jan wilde niet geloven dat dit zijn verhaal zou worden. Hij had namelijk iets waarvoor hij altijd, maar dan ook écht altijd door zou gaan; Collin & Megan.

      Tussen de uitslag en het overlijden zat precies drie weken. Weken waarin dagen zaten waarin het leek alsof er niets aan de hand was. Jan was helder, flink gevat en genoot van de aanwezigheid van zijn ‘harde kern’. Ander bezoek wilde Jan niet. Zijn eigen emoties en die van de ‘harde kern’ waren genoeg. Voor meer was geen ruimte.

      We keken alles van de Olympische spelen, bestelden Sushi en keken voetbal. Elke ochtend stuurde hij via Whatsapp een verslag over het verloop van de nacht. Maar bovenal wilde hij weten hoe het met ons ging. Ondanks deze hele fijne dagen, waren er ook dagen waarop we dachten dat het de laatste zou kunnen zijn.

      Jan had het in de laatste dagen zwaar. Hij merkte dat zijn kracht steeds minder werd. Hij was zich er enorm bewust van dat zijn lichaam sneller achteruitging dan hij wilde. Op dinsdag zei hij “Ik ben moe, echt moe. Ik ben op”.

      Hij sliep veel maar eenmaal wakker, dán stond hij aan. Vorige week dinsdag heeft hij zijn ‘harde kern’ gedurende de dag nog vermaakt met zijn droge gevatte humor.

      Zo kreeg Annemiek nadat ze aandrong om toch even wat te gaan eten, te horen “Stop nu hou je op, ik vind het niet meer leuk”. Om vervolgens met rollende ogen en een wegwerpgebaar, naar zijn zus te kijken met een blik waaruit bleek dat Annemiek zich weer eens veel te druk maakte volgens Jan.

      De evaluatie van de training van Megan vond ook gewoon plaats;
      “Hoe was trainen?
      “Ja, beetje saai wel”
      “Hmm jammer, volgende keer beter”

      Collin sprak de laatste voetbalontwikkelingen en transfers nog even door met Jan onder het genot van Werthers caramelsnoepjes

      En ‘s avonds in een discussie over de datum van de aanslag op de Twin Towers hoorden Gerrit, Ronnie en Annemiek vanuit bed; “tweeduizend eeheeeen”
      Niemand die het direct geloofde en toen Google uitwees dat het wel zo was,
      Hoorden we Jan zeggen: “Zie je nou wel, zei ik je toch. Maar ja, jullie willen niet luisteren”.

      Dat Jan woensdagochtend is overleden hadden we op basis van de gezelligheid op dinsdag niet verwacht. Toen Jan zijn vader deze ochtend, zoals de afgelopen vijf weken gebruikelijk was geworden, om 9.00 uur voor de deur stond, stond de wereld voor ons stil. Onze lieve vader, beste vriend, zoon en broertje was er niet meer. De kracht was op.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 45   |   niet OK
        Beste Collin, Megan en Annemiek
        Wij kennen jullie en we kennen Jan het beste als supporter van het voetbalteam van Collin een pasr jasr geleden. Gedreven, sportminded en stimulerend met een kwinkslag. Niet ingewikkeld doen, gewoon je best doen en leuk voetballen. Fijn zo'n betrokken vader. En ook andersom zo mooi om met je zoon en dochter mee te leven in hun voetbalcarriere.
        Wat een verdriet voor jullie allemaal.
        Ceriel en ik wensen jullie heel veel sterkte en veel herinneringen die helpen in het verwerken van jullie verdrietig en gemist.
        Gecondoleerd, Ceriel en Gerkina

        Gerkina - Groningen
        13 september 2024

        Deel deze pagina:

      • reactie 44
        Sietzo en Jeannet

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Sietzo en Jeannet - Groningen

        11 september 2024

      • Oneerlijk
        reactie 43   |   niet OK
        Dit verhaal gaat 40 jaar terug. Jij was 8 jaar.
        Ik kwam wekelijks bij je ouders even een bakkie doen. Het was tussen kerst en oud en nieuw.
        Ik was nog maar net binnen en je kwam al bij mij zitten, Je had je handjes vol folders . Folders van alle vuurwerk wat er te koop was. Je ging mij precies vertellen wat elke pijl deed je kon er zeer smakelijk over vertellen.
        Nu 40 jaar later heb ik de uitvaart van jou geregeld.
        Het leven is soms heel oneerlijk Jan en weet je waarom? De mooiste en eerlijkste mensen gaan eerst.
        Rust zacht jonge
        Ome Hayo

        Hayo - Bedum
        6 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Lieve Jan en geliefden
        reactie 42   |   niet OK
        Ik ben er stil van en wat is het leven oneerlijk! We hebben elkaar lang niet gesproken maar wat ben je vaak door mijn gedachtes gegaan!
        Veel sterkte en kracht voor iedereen die je lief had maar vooral voor je “harde kern”

        Marloes - Groningen
        5 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Heel veel sterkte gewenst voor familie en vrienden.
        reactie 41   |   niet OK

        Namens Wij Hoogkerk wensen wij alle familie en vrienden heel veel sterkte met het verlies van Jan.


        Wij Hoogkerk - Groningen
        5 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 40   |   niet OK
        Lieve Collin, Meghan, Annemiek en verdere familie,
        Ik hoorde vandaag van het overlijden van jullie Jan. Van harte gecondoleerd met dit verlies en we wensen jullie natuurlijk alle sterkte met dit grote gemis.
        Hartelijke groet
        Hendrik Trenning & Jolanda Kleiwerd

        Jolanda - Nijverdal
        4 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Lieve Annemiek,Collin en Megan
        reactie 39   |   niet OK
        Lieve Jan,
        Van het zorg dragen van mijn lieve nichtje in moeilijke tijden samen met Annemiek tot de "Hej Jan, koffie? In de voetbalkantine.
        Soms is een persoon er altijd. Dat was jij,die persoon die er altijd was. We wensen de familie en vrienden van Jan heel erg sterkte met dit grote verlies


        Chris,Nathalie Naomi & Esmee - Groningen
        4 september 2024

        Deel deze pagina:

      • 💫
        reactie 38   |   niet OK
        Hoi Jan. Ik leerde jou kennen toen ik 7 jaar geleden stage kwam lopen bij het jeugdteam. Wat mij vooral van jou is bijgebleven in die tijd is dat we dinsdags altijd even gingen bijkletsen over wie wat heeft gedaan met voetbal het weekend ervoor. Als ik dinsdags het kantoor binnenliep was jouw eerste vraag: ‘gewonnen of verloren?’. En hoe jij dan vervolgens vol trots vertelde over jouw kinderen en hun wedstrijden! Ik vond dat prachtig om te zien, hoe trots jij was. Ik wens al jouw dierbaren enorm veel sterkte toe!

        Charel - Groningen
        4 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Veel te jong....
        reactie 37   |   niet OK
        Heel veel sterkte gewenst voor de familie, kinderen en alle vrienden.

        Wat schrik ik hier van. Odanks dat wij elkaar niet vaak zagen hadden we vroeger wel dezelfde vriendengroep.

        Rust zacht Jan

        Edwin - Groningen
        4 september 2024

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 36   |   niet OK

        Heel veel sterkte


        Patricia - Groningen
        4 september 2024

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.