Lieve Famke en familie,
Wij zijn erg geschrokken toen we hoorden dat er weer iemand was overleden van de oude garde van reprotechniek gouda. Jan herinneren wij als een fijne innemende man. Hij was een van de eerste collega's die.langs kwam na ons vekeers ongeluk in 1987.
Bert en Eby lamens
Boornbergum

Lieve familie, Famke, kinderen,
Jan heeft heel veel mooie jaren met plezier gewerkt voor het merk Toshiba in Gouda en later een
mindere periode in Woerden, welke niet te wijten was aan Jan .
Zijn werk gebied was Noord-Holland en met zijn afkomst als Amsterdammer `paste ` Jan daar precies.
Zijn joviale, maar ook zijn charmante manier van optreden, maakte Jan geliefd bij het technisch personeel,
kantoor personeel, als mede bij alle Toshiba partners.
Jan zijn nuchterheid met een dosis humor gingen samen, maar Jan bleef een gentleman in het zaken doen.
Jan sprak altijd met veel trots over zijn vrouw Famke en de ( klein ) kinderen, maar ook over ze vader waar jan
vele verhalen kon vertellen, zijn hobby de roei vereniging, had ook een bijzondere plaats bij Jan ingenomen.
Bij één van de vele sales metingen, nam een directie lid tussendoor een bruis tablet , al turend in het glas
vroeg Jan, is het tegen zweet voeten.? Jan zag overal de humor in.
Een team speler met een hart van goud, een correcte vent met een uitstraling van een dress men
zoals Jan het zelf wel eens te meer grapte, nooit de boel belazeren, daar hield Jan niet van.
Vol trots is Jan met zijn nieuwe Mercedes sport nog langs geweest in Stolwijk zijn droom was ingevuld.
Wij weten dat Jan bij alle medewerkers van het oorspronkelijke Reprotechniek een erg geliefde collega was,
Jan heeft héél véél voor het merk Toshiba en partners betekent !
Reprotechniek Gouda
Marian en Bert Meijer
Stolwijk

Gecondoleerd met het verlies van je man, jullie vader, opa en broer.
Wij herinneren hem als een joviale man die altijd in was voor een grapje en hij hield van gezelligheid.
De meeste herinneringen heb ik ( Peter ) met de bouw van Poon. Jan was altijd bereid om te helpen, geen bouwer, maar met goede instructies kon hij een heel eind komen. Later kwamen we hem en Fam regelmatig tegen in Terneuzen. Altijd gezellig.
Heel veel liefs van ons
en sterkte met het verlies.
Peter en Ella

Wij leerden Jan kennen door onze gezamenlijke sport het roeien. Het was altijd leuk om Jan te ontmoeten, maar het was een feest om samen met Jan in de boot te zitten. Wij hebben goede herinneringen aan Jan, altijd positief.
Gecondoleerd en veel sterkte
Jenny en Cees Sanders-Kuiper

Lieve familie,
Wij denken aan Jan als een opgewekte, altijd vrolijke en vriendelijke buurman. Jan toonde altijd oprechte belangstelling in wat je vertelde, of het nou ging om de kinderen, kleinkinderen of Mikkie of andere dingen. Jan luisterde.
Laatste keer dat wij Jan hebben gesproken is , toen we voor op het bankje zaten en hij even kwam buurten. We begrepen toen dat de behandelingen gestopt waren, maar verder geen klagen, oprechte bewondering hebben we daarvoor en deze laatste ontmoeting is een dierbare herinnering voor ons.
Heel veel liefs van ons, Margo en Dik

Lieve Jan,
Wij kwamen elkaar tegen op de roeivereniging. In alle jaren dat ik je heb meegemaakt, op de vereniging en de vele jaren er na, was er één woord dat bij jou hoorde: vrolijk. Frank en ik kregen het nieuws van jouw overlijden toen wij met zijn tweetjes in Duitsland waren. Het gaf ons de gelegenheid om samen herinneringen op te halen. Altijd vriendelijk, altijd vrolijk. Je was een mooi mens en je hebt veel betekent voor velen. Rust zacht.

Vele jaren roeiden we samen met Jan Idema, Jaap Visser, Joop Bridié, ook nog ene Jos. Allemaal voornamen met beginletter J. Dus zei Jan: We moemen Dirk dan maar Jirk! Toen we nog werkten, roeiden we op zaterdagmorgen en 's-zomers op donderdagavond. Bij mooi weer na afloop buiten op het terras en zicht op jeugdskiffinstructie, gegeven door Michael Kanters en gepaard met roei- en zwempartijen. Ook toerden we samen de Purmersnerttocht met pauze bij Thomas Groot (weet je nog, die goeie ouwe koffergrammofoon?) Toen Jan Idema niet meer roeide, maar nog wel stuurde, hielden we een winterpauze, want sturen in de winter werd wat te koud voor onze Jan. Dan gingen we maandelijks koffie drinken met appeltaart bij eetcafé Moccona bij AH XL in winkelcentrum Makado. En toen we allen nog redelijk gezond waren gingen we elk jaar uit eten in Purmerend en (ik meen de laatste keer) in Middenbeemster in etablissement 'Met liefde gebracht '. Niet altijd roeide Jan met ons mee. Hij ging ook wel eens met vakantie met Famke. Meestal niet naar Verweggistan, maar in ons eigen Nederland, met een mespuntje België . Juist! Naar Phillippine, waar een zomerhuisje stond. Een mooie streek, ik ben er wel eens geweest. Fraaie natuurgebieden als Saeftinge en het Zwin en een echt Hollands landschap met veel slaperdijken, want er is daar veel land aan de zee ontworsteld! Nog een herinnering aan Jan: Hij leek sterk op mijn hoofdonderwijzer op de Noorderschool te Westzaan, die heette Pietje van Leeuwen. Die ging in 1957 met pensioen en toen ging ik ook net van die school en wel naar de ULO in Zaandam. Ja, ook voor mij was het even slikken, toen ik de kist zag staan. Zoveel jaren samen roeiplezier........ en nu dit......Maar goed. Jan zag altijd de zonnige kant van het leven. En ook bij zijn afscheid, want op de kaart staat: Herinner, geniet, leef en lach. en hang uit die vlag! En daarmee bedoelde hij zeker niet: Halfstok! Ik wens de familie veel sterkte toe met het heengaan van Jan.

Dirk Molenaar.