Ter herinnering aan Jan de Gruijter

Mooie oom

reactie 6 | niet OK

Mooie oom Jan! De foto was van vorig jaar augustus bij de bijeenkomst ter ere de 60 jarige trouwdag van zijn zus Diny met Mathieu Wolfs. Hij liep tijdens de lunch tussendoor naar buiten, maar dat was oké volgens tante Jeanne, "hij komt zo terug", en dat was zo.

De oudste broer Jan van mijn te vroeg overleden vader Harry, herinner ik nog van de tijd dat ze als gezin bij de Shell locatie in Nuland woonden en daarna op de Neuweg 377 (als ik mij niet vergis) in Hilversum. Hij was altijd vol grappen en grollen, hield van een feestje en een drankje en kon geweldige toespraken houden. Als we op de Neuweg logeerden, nodigde hij ons uit om na het eten naar de hei te wandelen en naar het vliegveld volgens mijn herinnering.

Na het overlijden van zijn ouders, mijn oma en opa, was het familiecontact helaas minder met hem. Wel zagen we als neven en nichten de Gruijter elkaar om de zoveel jaar. Zo houden we toch nog feeling en contact met elkaar, want ook de meesten van ons lopen tegen de 60 (of bijna) of zijn er al overheen.

Zijn onverwachts einde van het leven door de val, zal bij tante Jeanne, Hans en Jeroen en hun zoons een zwaar maar draaglijk verlies zijn. Veel sterkte gewenst in de komende tijd en tot een volgende reünie in 2025 met de nichten en neven.

Liefs en warme groet, neef Loek de Gruijter uit Den Haag

loading..

1

Loek - Den Haag

3 augustus 2024

Deel deze pagina:
Een badinerende bijdrage (zijn eigen woorden) - 6 november 1982

reactie 5 | niet OK

Mijn ouders vierden hun 25 jarige huwelijksfeest met een feest in vijftigerjarenstijl. Oom Jan, mama's oudste broer, hield een speech. Welbespraakt, hier en daar wat ondeugend. En dan was hij ook nog directeur bij de Shell! Ik keek tegen hem op. Hij vertelde bij voorkeur schuine moppen, kocht vuurwerk met oud en nieuw, jullie hadden een zeilbootje, dingen die we thuis niet hadden, maar die hij graag met ons deelde.

Eén troost, wij van de BP hadden de smurfen!

Lieve groeten,

Hanne

loading..

6

Hanne - Den Haag

1 augustus 2024

Deel deze pagina:
Gedicht

reactie 4 | niet OK

Als ik ooit doodga
Als ik ooit doodga begraaf me dan niet, verstik me niet onder een zware steen. Als ik ooit doodga, verstik me dan niet in je tranen, maar schep een herinnering aan mijn lach. Strooi mijn as uit, voor alle winden zodat, wat ooit mijn lichaam was de weg kan vinden, naar alles wat het eens beminde

Ik schep heel veel herinneringen aan jouw lach. <br /> Je lach als je mij zag, je lach in een mooi gesprek, je lach toen je genoot tijdens de skivakantie als ouwe lul (je eigen woorden 😄) met allemaal jonkies maar vooral je schaterlach als ik je besprong! Lieve Jan, ik wens je een mooie reis naar de oneindigheid. Jij leeft voort in onze harten waar je altijd gekoesterd zult worden in warmte ❤️

Set - Velserbroek

31 juli 2024

Deel deze pagina:
In het ziekenhuis

reactie 3 | niet OK

Toen Els mij in de winter van 1990/91 meenam naar Hilversum om Jan en Jeanne voor het eerst te ontmoeten lag Jan in het ziekenhuis.
Hier is geen sprake van een oorzakelijk verband. Gewoon een kwestie van een onfortuinlijke manoeuvre op de ski’s, die Jan een tripje met een gipsvlucht opleverde.
Maar het stelde Els wel in die zin gerust dat hij gekluisterd aan het ziekenhuisbed ‘minder aanwezig zal zijn en minder praatjes zal hebben’. Later kon ik uiteraard pas vaststellen dat ze dit goed had ingeschat.

Vanaf het begin heb ik mij totaal geaccepteerd gevoeld door Jan en Jeanne. En het was altijd leuk om op de Neuweg langs te gaan (‘En komen jullie dan ook binnen?’, was de vaste grap van Jan dan). Eerst het wel en wee van de afgelopen periode doornemen en vervolgens vaak kaarten (boerenbridge) in een steeds rokeriger woonkamer. Waarvoor alsnog excuses, Jeanne.

Natuurlijk kwamen ze ook bij ons. Eerst in Amsterdam en daarna in Zeist, waar naar hartenlust werd geholpen met klussen aan het huis. Maar ook lekker smikkelen van de kookkunsten van Els.

En toen gingen we naar Portugal voor een totaal ander leven als campingbazen. Net als door mijn eigen ouders werd dit plan door Jan en Jeanne meteen met enthousiasme begroet en was er in de aanloop veel belangstelling en advies voor de kersverse ondernemers. Want daarvoor kon je bij Jan altijd wel terecht. Al in het eerste seizoen stonden ze met de caravan in Portugal en dat zouden ze tot op hoge leeftijd blijven doen.

Helaas moest Els te vroeg afscheid nemen van haar ouders. Laten we er even van uitgaan dat Jan inmiddels zijn dochter weer in de armen heeft gesloten en de rest van de aanwezigen trakteert op een flauwe mop.

Herman - Bussum

31 juli 2024

Deel deze pagina:
Warme herinneringen

reactie 2 | niet OK

Jan (en Jeanne) zullen mij altijd bij blijven als hardwerkende, betrouwbare, liefhebbende en betrokken ouders (mensen). Sinds mijn vriendschap met Hans (studie ALO), kwam ik ook in Hilversum en maakte ik kennis met broer Jeroen, Zus Els en natuurlijk Jan en Jeanne. Altijd welkom, mooie verhalen en belevenissen, en warmte en interesse. Ik heb mij altijd thuis, gesteund en welkom gevoeld. Ook tijdens een gezamenlijke wintersportvakantie was het feest. Jan als markante, humoristische, degelijke en betrouwbare vader en vriend. Onze herinneringen blijven en nooit uit ons hart. 🥰

Arjen - Velserbroek

30 juli 2024

Deel deze pagina:
Verdrietig én dankbaar

reactie 1 | niet OK

Juist in dat deel van de zomer dat eindelijk echt zomer genoemd mag worden, hebben we afscheid moeten nemen van Jan. Ik hield er al even rekening mee; hij was tenslotte al ruim 92 jaar oud en was in de afgelopen twee jaar vooral op geestelijk en mentaal vlak hard achteruit gegaan. In de 10 maanden sinds medio september 2023, dat Jan en Jeanne in Dongen woonden heeft Jan daar echt een plekje gevonden. Hij kwam er al snel achter dat hij zowel in Villa de Gardiaan als in het dorp Dongen, veel meer aanspraak had dan in Bussum. Hij stapte op iedereen af en knoopte, zoals hij altijd gedaan heeft, een praatje aan. Dat hij soms niet echt een coherent verhaal vertelde, deerde hem steeds minder. Ondanks zijn achteruitgang was hij doorgaans opgewekt en vrolijk. "We moeten blijven lachen", was naast z'n wens om een glaasje "van dat rode spul" een vaste uitspraak. Helaas zorgde een ongelukkige val op woensdagavond 17 juli ervoor dat hij letterlijk op een doodlopende weg terecht kwam. Met dank aan alle vriendelijke medewerkers van Villa de Gardiaan voor alle geduld en ongelooflijk warme zorg en aandacht voor Jan. We houden alle mooie verhalen en herinneringen aan een mooi mens, een trouw echtgenoot en een fantastische vader en grootvader warm.

Hans - Breda

30 juli 2024

Deel deze pagina:

Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

Inspiratie nodig voor uw reactie?

De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.

Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?

Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

Jan de Gruijter

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Inspiratie nodig voor uw reactie?

Wachtwoord vergeten