Jan Driessen werd geboren in Den Haag op 9 mei 1924. Zijn ouders/opvoeders waren Willem Driessen en Alida Driessen-van der Spek. Jan volgde in Den Haag aan de katholieke HBS Westeinde een studie. Ook studeerde hij aan Drogisterij opleiding. Jan was vanaf 1953 werkzaam bij drogisterij de Gedé als eigenaar. In 1957 ontmoette hij zijn partner Andrea van Hest. Jan en Andrea trouwden in 1958. Jan had twee zoons en twee dochters: Alex, Hans, Marjolein en Els. Zijn vrije tijd besteedde hij graag aan Jazz & Big Band muziek. Op sportief gebied stak hij zijn energie in voetbal. De laatste woonplaats van Jan was Den Haag.

Op 9 mei 1924 wordt Johannes Alexander (Jan) Driessen geboren in Den Haag. Jan is de middelste van een katholiek gezin met negen kinderen, hij heeft vooral een goede band met de twee jaar oudere Wim. De middelbare schooltijd wordt doorgebracht aan de katholieke HBS aan het Westeinde in Den Haag, totdat de oorlog dit niet meer mogelijk maakt. Tijdens de oorlog (1943) wordt hij bij een razzia opgepakt en op transport gezet naar nazi Duitsland voor tewerkstelling in de oorlogsindustrie. Na de tweede wereld oorlog volgt hij studies voor drogist en gaat werken in één van de zaken van zijn vader. die hij daarna ook van hem koopt. Vanaf 1953 is Jan eigenaar van drogisterij de Gedé in de Badhuisstraat. In de zomer van 1957 ontmoet hij Dré van Hest tijdens een busreis naar Rome. Er is al snel een klik en een relatie. Jan rijdt in de weekends heen en weer naar Tilburg in zijn rode DKW sportwagentje, er zijn trouwplannen en in 1958 wordt het huwelijk gesloten in Tilburg. Het echtpaar gaat wonen achter de winkel. Maar gezinsuitbreiding en het inwonen van Dré’s oudste zus Guusta vereist een grotere woonruimte; eerst in Badhuisstraat 157, later naar Monster. Jan rijdt dagelijks heen en weer naar het Westland maar sluit de winkel op maandag, eindelijk een vijfdaagse werkweek. Hij houdt van een biertje en een glaasje whisky en rookt nog steeds veel. Er wordt wederom verhuisd, het gezin keert terug naar Scheveningen. Langzaam maar zeker loopt de woning leeg: het begint met de oudste zoon Alex die na zijn huwelijk in 1982 in de Den Haag gaat wonen, gevolgd door jongste zus Els die eveneens na haar trouwen in 1990 het huis uittrekt. Ook oudste zus Marjolein gaat op zichzelf wonen, op loopafstand van haar ouders in Scheveningen. De eerste kleinkinderen volgen: in 1983 kleindochter Laura en in 1986 kleinzoon Mark, beiden kinderen van zoon Alex. Na ruim dertig jaar als zelfstandig ondernemer en nog tien jaar in dienst van zijn vader is het tijd om de zaak te sluiten. Er is geen opvolging binnen gezin of familie, de zaak wordt leeg verkocht en de activiteiten beëindigd. Vlak bij de boulevard van Scheveningen wordt een kleine driekamer koopflat gevonden. Geen pensioen helaas, een AOW en wat cash geeft Jan en Dré een paar hele mooie jaren samen. Er wordt druk gereisd, gefietst en gewandeld terwijl de rol van opa en oma met verve wordt vervuld, inmiddels dienen zich nog meer kleinkinderen aan: dochters Kim en Claudia van Els en zoon Thomas van Hans. Jan en Dré zijn gelukkig en prima op hun plek in hun appartement aan het strand. Jan is wel aan het sukkelen met zijn gezondheid, hart, nieren, en prostaatkanker veroorzaken zorgen. Hij is wel al sinds enige tijd volledig gestopt met roken, het gewicht neemt toe, de gezondheid laat helaas te wensen over. In juli 1998 overlijdt oudste dochter Marjolein op 36-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfekanker, haar overlijden veroorzaakt diepe rouw binnen de familie en met name de ouders. Zij laat twee kinderen achter waarvan de jongste te klein is om haar moeder te hebben gekend. De dood van Marjolein heeft enorme impact op met name Dré waar de eerste tekenen van dementie zich aandienen. Vanuit zijn sterke gevoel voor verantwoordelijkheid blijft Jan voor haar zorgen ondanks zijn eigen fysieke ongemakken. In 2002 is het echter zodanig ernstig dat een opname in een verpleeghuis voor Dré noodzakelijk is. Dré steeds verder achteruit en sterft in november 2004 op 82-jarige leeftijd. Jan is in eerste instantie ontroostbaar maar pakt al snel het leven weer op. Hij heeft inmiddels ervaring in het voor zichzelf zorgen en kan met behulp van de thuiszorg op bewonderenswaardige wijze zijn leven voortzetten. Dit gaat goed totdat hij in 2012 wederom door een zwaar herseninfarct hem getroffen wordt en het krachtsverlies erna blijvend is. Hij neemt uiteindelijk zelf de beslissing om te verhuizen en wordt in september 2012 een van de eerste bewoners van Residentie Eshoeve aan de Doorniksestraat. Hoewel het afscheid van de geliefde flat in Scheveningen en bijbehorende vrijheid hem in eerste instantie zwaar valt weet hij zich het leven in de Residentie snel eigen te maken en relatief gelukkig te zijn. Na een val uit zijn bed en als gevolg daarvan een bekkenbreuk verandert er veel voor Jan. Het vooruitzicht in een rolstoel of erger nog in een ziekbed te eindigen maakt hem depressief. Hoewel hij zich wederom op bewonderenswaardige wijze terug knokt en d.m.v. fysiotherapie zelfs weer enigszins kan lopen met behulp van een rollator, is hij daarna nooit meer helemaal de oude geworden. Ondanks pijnstillers blijft de pijn in hoge mate aanwezig, en na een lichte opleving als gevolg van een behandeling aan de pijnpoli blijft de pijn die inmiddels als ondraaglijk wordt ervaren.

Op woensdag 24 januari 2018 is Jan Driessen overleden. We zullen hem missen en met veel liefde aan hem blijven denken.