Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jan Dunnink

05-08-192529-01-1979
      Het is alweer 29 jaar geleden dat mijn papsie is overleden. Het verdriet is wel gesleten, maar er gaat eigenlijk geen dag voorbij of ik denk wel even aan hem. Gek eigenlijk, toen was ik nog maar een schoolmeisje, vlak voor mijn eindexamen en was hij in mijn ogen al een oude man van 53. Inmiddels is 1 broer al ouder en 1 broer net zo oud en stiefel ik zelf ook al aardig die kant op. En inderdaad, de grote dooddoener is waar, het leven gaat gewoon verder. Maar oh, wat had ik hem graag mijn grote man en kleine mannetje, naar hem genoemd, willen laten zien.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Daaraan zie je maar...zijn geest is nog altijd bij jou .30 jaar aan de andere kant is als 2 uur bij ons...Kan zijn dat hij heel dicht bij jullie is en jullie bijstaat.Hij zou nu 83 worden.Mijn papa is 83 en leeft nog, maar leeft nog in 1945...
        Ik vind het heel mooi dat je hem nog even herdenkt.Hij is echt niet ver.Groetjes,

        Ingrid -
        1 februari 2008

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.