Dat was schrikken, toen afgelopen donderdag de kaart in de bus lag dat Jan was overleden. Mijn herinneringen beginnen in 1982 toen ik bij jou op de bank onder de molen kwam te werken. Wat een mooie tijd was dat en wat waren we trots toen we over konden naar het nieuwe pand aan de Dorpsstraat 23. Natuurlijk waren we serieus maar we hebben ook heel veel lol gehad en ook de vrijdagmiddagborrel bij jullie thuis, altijd vaste prik en altijd heel gezellig.
En toen kwam de bewuste vrije middag op 21 juni 1989, weet het nog als de dag van gisteren. Je nam nog even een middagje vrij, want je wilde nog wat extra trainen op de racefiets. Aan het eind van de middag kregen we een telefoontje dat je een ernstig ongeluk had gehad, wat waren we geschrokken en wat was het een heftige periode. Wat hebben jullie geknokt, jij en Jannie samen en altijd bleven jullie positief. Ondanks dat je niet meer bij ons op kantoor kon werken bleven we contact houden, wel steeds meer iets minder intensief, maar je bleef altijd geïnteresseerd in mijn leventje. Hoe het ging met mij en met de kinderen. Ook toen ik weg moest bij de Rabo belde je regelmatig hoe het ging en of ik alweer ander werk had en hoe het ging met de kids etc... echt super fijn.
Wat ben ik blij dat ik laatst nog ff een bakkie bij jullie kwam doen, niet wetende dat dit de laatste keer zou zijn dat ik je zou spreken.....
Jannie, Jacqueline, Arnold, Bas, Leandra en de kinderen, ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote verlies en kom zeker nog een keer weer een bakkie doen.
Liefs Roelien