Hoi Pap,
Er is alweer een week voorbij wat gaat dat snel.
het voelt als de dag van gisteren.
het ongeloof neemt met de dag toe het gemis nog erger.
Ik kan het niet accepteren dat jij er niet meer ben.
Waar je ook was of zat ik kwam altijd naar je toe.
Ik vondt het niet altijd leuk maar ik kwam wel.
En nu ?? Waar moet ik nu heen?Ik kan nergens meer heen!
Beck bel me ff terug ja is goed.Hey stuk met je vadertje.Hey perenplukkers met de grootste perenplukker van nederland haha opa jij bent het hoorde je dan.Hey opa ik mag bijna diploma zwemmen cin heeft het niets eens tegen je kunnen vertellen.hey opa ik mag volgende week weer gaan paardrijden cheyen is eindelijk genezen.je hebt het allemaal niet meer meegekregen.Het enigste wat ik nu ng ka doen is het hier naar je schrijven in de hoop dat je er iets van mee krijg.Heb je de konijntjes van die meiden gezien.Chey heeft dr konijntje jan genoemd en cin stampertje.Gisteren belde leo me nog op hoe het met me ging wel lief.Die snapt het ook niet en die kleine luis ook niet die heeft ook zon verdriet.Ik weet soms niet waar te beginnen dan ben ik ergens en dan denk ik wat doe ik hier? Dat zal voorlopig nog wel blijven.Zondag ben ik jarig ik wil het nooit meer vieren.Ik hoop dat je bij oma en dennis ben,ik zal hier mn best doen om er nog het beste van te maken.
Gelukkig is henk heel lief voor me en mn meiden ook.Pap we zullen het nooit begrijpen liefs rebec xxxxx