Als directeur van OVSoftware heb ik Jan maar een paar keer de hand geschut. Jan en zijn werk kwamen toch regelmatig ter sprake in mijn samenwerken met Albert. Ik kan niet anders zeggen dan dat Albert altijd lof voor zijn broer had en de drive waarmee hij zijn werk deed!
Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!

Jan heb ik ontmoet bij Qurius. Altijd gedreven en vol passie over zijn werk. Na Qurius hebben we ook een tijdje samengewerkt bij QBS. Daar zag ik die zelfde passie en gedrevenheid voor je werk. Veel te vroeg uit het leven genomen. Heel veel sterkte voor Kirsten en de familie.

Jan heb ik ontmoet op de HEAO in Enschede. In eerste instantie zaten we in verschillende eerste klassen; in het 2e jaar (1980/1981) kwamen we in dezelfde klas en in het 3e jaar (1981/1982) hebben we gezamenlijk de afstudeeropdracht uitgevoerd. Ik weet nog heel goed waar we hebben besloten om gezamenlijk de afstuurdopdracht te doen; ik was bezig in de moestuin van mijn ouders samen met mijn oudste broer Ludwig, het was zomer 1981 en Jan kwam langs. In het gesprek kwam naar voren dat Jan al een onderwerp had voor de afstudeeropdracht “invoering streepjescode supermarkt ” (Jan werkte toen ook parttime bij supermarkt Leussink in de Veldmaat); hij nodigde mij uit om de afstudeeropdracht gezamenlijk te doen. Ik had er direct vertrouwen in: “Met Jan ga ik het fixen; met zijn inzet en talenten plus mijn bijdrage, dan komt het goed”. We zijn er maanden mee bezig geweest. Iedere maandagochtend kwam Jan bij ons thuis om samen te werken aan het onderzoek. In die periode kreeg hij volgens mij ook verkering met Annet; hij was trots / verguld dat hij het “aan had”. Annet heeft ook nog een bijdrage gehad in de scriptie; zij heeft nog een A4 bijlage gemaakt “overdwars”; dat was toentertijd nog lastig te maken met een gewone typemachine. Het resultaat was een fraaie scriptie rondom de invoering en implementatie van de streepjescode in de supermarktwereld. Eind 1981 / begin 1982 stond dit nog in de kinderschoenen; slechts een paar supermarkten hadden scan kassa’s (ik geloof 3.) Een supermarkt in Zaandam (AH) en in Leusden (een zelfstandige) hebben we gezamenlijk bezocht. Voor de scriptie en de individuele verdediging hadden we beiden een 8; we waren blij en geslaagd. In de genoemde studiejaren kon ik met Jan meerijden. We woonden beiden in Haaksbergen. Kenmerkend voor Jan: hij was altijd op tijd, stemde goed af; ik kon op Jan bouwen. Mijn taxichauffeur Jan was eerst met een Ford Escort, later met een fraaie Opel Manta; hij hield van auto’s en ook van muziek in de auto. Muziek en auto’s had toen ook mijn interesse naast sport. We hadden genoeg met elkaar te delen; Jan was een gemakkelijke prater, kon ook goed luisteren en was toen al “street wise”. Ik heb Jan ervaren als open, toegankelijk, sociaal, innemend, in voor gein en humor en iemand die oog had voor de medemens. Daarnaast had Jan gedrevenheid: “ik heb energie en inzet en ga ervoor”. Hij lag ook goed in de klas en had een prettig contact met de leraren. Leraren vonden hem ook sympathiek; Jan was ook hier actief in de les; dan ontstaat er vanzelf een verbinding. Bij VV Haaksbergen heb ik Jan ook eens zien voetballen; hij speelde in een “hoog elftal zoals dat heet”; volop inzet en coachend. Echt Jan! Was voor mij leuk om te zien. Muziek: begin jaren 80 brak Andre Hazes een beetje door; hij verraste mij; hij gaf aan dat hij Andre Hazes mooi vond met name als hij in de auto reed. We spraken er over door; het was in de ouderlijke keuken van mijn ouders. Jan gaf aan “Andre Hazes, mooie stem, het levenslied prachtig Herman en weet je veel profvoetballers vinden hem ook mooi”. Ik moest toen nog wat wennen aan Andre. Na de HEAO gingen we elk een eigen weg; bezig met onze loopbaan. Eens in de zoveel tijd kwamen we elkaar tegen: Jan was altijd belangstellend, hoe is het, hoe is het met je ouders etc. Altijd even tijd vrij maken en geïnteresseerd. Later in de jaren 90 heb ik met mijn tennis dubbelmaat Alfons Rietman tegen Jan en zijn broer Albert nog wel eens gedubbeld (zondagmorgen heren dubbel competitie Tennis Inn): dat waren gezond fanatieke potjes. Na afloop lekker koffie drinken en bijkletsen. De laatste keer dat ik Jan heb gesproken was bij het papierhok bij de Honesch-school (aan de rand van Haaksbergen); een jaar of 2 terug; ik had toen mijn dochter Lisa bij me. Weer even ouderwets bijkletsen. Na het afstuderen van de HEAO in 1982 zijn we nu ruim 35 jaar verder; op woensdagmorgen 12 januari jl. las ik in de krant dat Jan helaas is overleden. Ik schrok; voor mij totaal onverwachts en wat heftig. De afstudeeropdracht die ik samen met Jan heb geschreven heb ik opgezocht en aan mijn partner Yvonne laten zien; ik heb er doorheen gebladerd, het witte papier is wat verkleurd door de tijd….. en ik ging terug in de tijd…..tja…..
Vrijdagavond ben ik naar de condoleance geweest van Jan, voor een laatste groet en om de familie sterkte te wensen met dit grote verlies. Er was een lange rij, ik moest buiten wachten. Ik hoorde buiten het nummer van Andre Hazes; “het is koud zonder jou”. Een nummer dat ik ook mooi vind; in mijn verkeringstijd met mijn partner Yvonne heb ik dit nummer eens specifiek voor haar aangevraagd…..Een nummer dat helaas treffend van toepassing is nu…het is koud zonder jou.
Vreemd en onwerkelijk dat ik vanavond een laatste groet heb kunnen brengen aan Jan. Dag Jan en bedankt voor alles! Familie Leppink, ik wens jullie nogmaals heel veel sterkte en troost toe om het grote verlies van jullie Jan een plek te kunnen geven.
Met vriendelijke groet, Herman ten Asbroek

Beste Familie,

Zomaar een herinnering van wat gisteren leek en wat al bijna 5 jaar geleden blijkt te zijn. Jan besloot toen, in 2013, afscheid van Qurius, tegenwoordig Prodware, te nemen. Ik heb goede herinneringen aan de discussies omtrent Learning Solutions, certificeringen en QIPtree. Jan was loyaal, gepassioneerd en gedreven in het leveren van zijn bijdrage. Nu dan een definitief afscheid.

Ik wens u, mede namens Prodware, heel veel sterkte met dit grote verlies.

Bedankt Jan dat ik je heb mogen leren kennen. Je bent een bijzonder en markant mens. Ik herinner me jouw houding goed als jij pijp stond te roken. Een klein beetje gebogen en ietwat schuin kijkend. Onderzoekend zou ik zeggen.
Altijd open voor een praatje. Niet te beroerd om te helpen en een duidelijke, heldere mening. Prachtkerel! Zelfs als je het razend druk had (redelijk vaak, denk ik), nam je toch rustig de tijd om jouw ideeën uit te leggen. Tijd speelde op dat moment geen rol. De persoonlijke benadering en hartelijkheid des te meer. Aan de andere kant kon je ook wel eens hard zijn. In ieder geval recht voor zijn raap.
Mijn gedachten gaan uit naar jouw familie die dit zware verlies moeten dragen.

Sterkte wat is dit woord veel gevallen en gebruikt de afgelopen maanden. Helaas, heeft het niet mogen baten en ben je veel te snel van ons heen gegaan. Gelukkig hebben we elkaar nog regelmatig gesproken in het ziekenhuis en dan moest je altijd nog even horen hoe het bij QBS was. Hoe ziek je je ook voelde QBS moest altijd even besproken worden en ook nog advies geven of een wijze opmerking. Jan ik zal je ontzettend missen en ik had er vandaag bij willen zijn maar ik ben in het buitenland.
Familie leppink veel sterkte

Beste Jan en familieleden,

Wat kan het leven soms zo vreselijk oneerlijk verdeeld zijn.

“Those we love, don’t go away, they walk beside us, every day.
Unseen,unheard, but always here, still loved, still missed, still very dear.”

Veel sterkte!

Beste Jan,

Wij maakten kennis toen jij nog directeur opleidingen was bij Watermark en ik trainingsmanager bij Microsoft. Dat zal ergens in 2003 zijn geweest, vlak na de acquisitie van Navision door Microsoft. Ik had de tip gekregen om met ene Jan Leppink contact te zoeken want hij kon mij uitleggen hoe ik voor de Navision software een goed opleidingen programma kon opzetten.

Ik moest wel even wennen aan je: superdirect, -kritisch en -veeleisend in de mogelijke samenwerking met Microsoft. Je bleek een "acquired taste" te zijn zoals de Engelsen zeggen. Het duurde niet lang voordat ik erachter kwam dat je een man van je woord was, altijd je afspraken nakwam, altijd bereid was om opbouwende kritiek te leveren waarbij je altijd onderdeel van de oplossing was en nooit van het probleem.

De eisen die je stelde aan onze samenwerking waren altijd reëel en gingen uit van wederzijds voordeel en wederzijds respect. Het moge duidelijk zijn dat het wel goed is gekomen met het Navision opleidingen programma voor de Nederlandse markt

Ik durf te beweren dat onze samenwerking veel voordeel heeft opgeleverd voor zowel Microsoft als ook later Qurius en QBS. Naarmate wij meer samenwerkten leerden wij elkaar beter kennen en hebben wij naast veel zakelijke momenten ook veel niet-zakelijk momenten gekend waarin wij een tijdens de zoveelste borrel gesprekken voerden over voetbal, auto's en motoren en onze kinderen. Daarbij staat mij jouw droge humor nog scherp voor de geest . . .

Jan, wat verdrietig dat je er niet meer bent. Hoewel wij al enige tijd niet echt meer zaken deden door verandering van werkomgeving, kwam ik je zo af en toe in de business nog tegen en was ons contact meteen vertrouwd. Zoals vrienden die elkaar een jaar niet gezien of gesproken hebben verder gaan op het punt waar zij toen gebleven waren. Dat ga ik missen. Jan ik zal je missen. Rust zacht . . .

Wim van Vliet