Hee Jan,
Er heerst zo'n ontzettend grote dankbaarheid bij mij dat ik jou heb mogen leren kennen als leraar, muzikant met de meest fantastische oren, maar bovenal als een van de meest bijzondere personen die ik tot nu toe heb ontmoet in mijn leven.
Toen ik zes jaar geleden bij jou op auditie kwam, was jouw uitstraling genoeg om mijn zenuwen grotendeels weg te nemen en me op mijn gemak te laten voelen. Dit was een van de dingen die jou tot een ware, onbetwiste nummer 1 docent maakte voor mij. De tijd in de lessen was ten alle tijden doordrenkt van jouw typische humor waar ik zó vaak dubbel om heb gelegen, in combinatie met opmerkingen over bepaalde muzikale bijzonderheden die je opvielen. Dit gold ook voor de tijden dat we samen van een biertje genoten tijdens optredens en uitvoeringen; daar wees je ons vaak 'live' op fraaie akkoorden of juist een onhandige voicing die de pianist op dat moment speelde. Je maakte altijd tijd vrij als het kon. Vrijwel na iedere les was het standaard geworden om nog even verder te praten over bepaalde harmonische of melodische bijzonderheden of om elkaar nieuw ontdekte artiesten of nummers te laten horen!
Bedankt dat je zo ontzettend positief was, bedankt dat je ons zoveel geleerd hebt, bedankt dat je altijd voor ons klaarstond, bedankt voor je inspiratie, maar bovenal, bedankt dat je Jan was.
Ik wens ontzettend veel sterkte aan de nabestaanden.
Dag Jan, ik ga je ontzettend missen.
Liefs,
Jop Willemsen