Lieve Pa,
Vandaag precies een jaar geleden was de dag dat ik je voor het laatst levend zag.
Morgen staan we stil bij je overlijden, vandaag wil ik stilstaan bij je leven.
Als kind heb ik het enorm getroffen met een vader zoals jij. Je karakter, je humor, je liefde, je betrokkenheid, je genegenheid, je gehele verschijning is een inspiratie voor mij en zal dat altijd blijven. Ik ben bepaalde zaken meer gaan waarderen, gewoon, omdat jij ze waardeerde en ik het gevoel had dat je gelijk had.
Mijn stabiele jeugd heb ik mede te danken aan jou. Je was er voor me zodra het nodig was en gaf me de vrijheid zodra ik die vroeg. Streng waar nodig, maar nooit onrechtvaardig. Zoals Rene Froger het al zong: “Dankzij hen heb ik een fijne jeugd gehad”, van die “hen” was jij er één.
Ik denk nog iedere dag aan je en heb vaak de gedachte: “Wat zou mijn vader hiervan vinden?”.
Het feit dat je er niet meer bent treft me nog iedere keer, ik mis je elke dag en zal dat zeker nog heel lang doen.
Het is vreemd hoe op zo'n moment allemaal teksten uit muziekstukken naar boven komen.
Met deze aangepaste versie van De Dijk wil ik afsluiten: “Een man weet pas wat ie mist als hij er niet meer is”.
Heel veel liefs,
Dennis
