de laatste jaren zijn we het kontakt verloren, ( hoewel ik nog steeds af en toe het pizza tshirt van Jan draag) een paar mooie herinneringen uit onze studentenwoning blijven me bij. Eerst in die bovenwoning aan de Nieuwlichtstraat, later in het rijtjeshuis in Lunetten, toen nog een echte nieuwbouwwijk. Op maandag 25 gulden p.p. in de huishoudpot en dan met zijn allen voor de hele week boodschappen doen, met z'n vieren op de scooter bij de aldi aan de amsterdamse straatweg. we kookten om beurten, op donderdag was bijna alles op. Dan keken we gezamelijk Dallas en daarna stappen, dansen in Tivolie, vrije vloer of Ekko.
Vaak hadden we lange tot zeer lange gesprekken in het riante bruine ribfluelen hoekbankstel. Ik herinner me hoe we ons eens afvroegen of Superman door heel snel om de wereld te vliegen daadwerkelijk de tijd kon terugdraaien om daarmee een ongeluk te voorkomen, en wat hij daardoor nog allemaal had kunnen voorkomen. Jan kon daar heel diepzinnig over doorfilosoferen.
Jan zat veel in dat bankstel, het liefst in de hoek die ook al het meest doorgezeten was, te puzzelen en te denken of scheikunde wel de goeie studie voor hem was. Dat was het niet, dat wist ie denk ik al, liever was hij bezig met taal. In ieder geval niet met de afwas, Jan is de enige die ik ken die tijdens het afwassen een pauze nam, om even een sigaretje te roken, en te filosoferen over het leven. En dan ineens de dood, jammer dat we toen niet uitgevonden hebben hoe superman de tijd kon terugdraaien. …..
Ton Matton
