Een vriend van ons schreef ooit, "wij zijn in de herfst van ons leven" aangekomen. Zo ontvallen er steeds meer geliefde en dierbare ons. Maar als ik aan de herfst denk, denk ik ook meteen aan het voorjaar, de nieuwe frisse jonge groene blaadjes. En zo is het leven ook. Gelukkig komt er ook weer "nieuw leven" die hun stempel zetten. Jan wordt nog steeds door vele gemist maar ik ben ervan overtuigd dat hij zich ook boven, niet onbetuigd laat en druk is met de mensen daar, om hem heen. Lieve Jan, geniet, daar waar je nu bent. Je zus.
