Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Jard,
Ik vind het ongelofelijk en niet te bevatten wat er met je gebeurd is en dat je er niet meer bent. Toen Jelmer mij zaterdag belde en het vertelde, begreep ik er echt niets van. Ik kon het gewoon niet geloven.
Jij, met je zonnige, innemende lach, stoer en altijd vrolijk. Een prachtige toekomst voor je, eindexamen doen, plannen voor een grote reis en dan pas studeren en nog een tophockeyer ook. En dan ineens ben je er niet meer...
We kenden elkaar alleen van de verjaardagen en de verhalen van Jelmer en Karlijn, maar je was altijd opgewekt en een toffe gozer.
Daags na je overlijden begreep ik dat je naast die vrolijke buitenkant, vanbinnen ook moeilijke momenten had.
Waar je nu ook mag zijn, ik hoop dat je vanbinnen nu net zo zonnig mag zijn als vanbuiten.
Inge Kooi

In de vele jaren dat we naast je woonde zag ik je opgroeien van heerlijk jochie tot fijne kerel. Voor alle kleinere buurkinderen, maar in ieder geval voor die van ons werd je hun grote vriend én held. Op de buurtfeestjes zoals de BBQ, WK wedstrijden kijken, watergevechten, jaarwisseling en zwoele zomeravonden schoof je de laatste jaren graag bij de 'oudjes' aan. Fantastische momenten waren dat. Hockey en onze humor voelde voor mij als onze bindende factor. En nu, op 11 november, denk ik terug aan die humor. Het was 11 november 2012, ik stond bij deur te genieten van zingende kindjes met hun mooie lampion. Jij ook, maar dan aan de andere kant van die schutting. Ik wil net de deur weer dicht doen toen ik jou met een kaarsje in je hand over de schutting zie uitkomen. Uit volle borst zing je voor mij "Sint Maarten Sint Maarten". Ik doe een enorme greep in de bak met snoep die ik klaar heb staan en gooi het allemaal over de schutting jouw kant op. Wat hebben we gelachen!!! En dat is maar 1 van de vele herinneringen. Lieve Jard, waar je ook bent, heb het goed!
Liefs van 'buurvrouw'
Nelleke

Beste Jard,
ondanks dat wij samen niet veel meegemaakt hebben, stond mijn wereld toch even stil toen ik het nieuws hoorde . Een jaar heb ik samen met je mogen hockeyen in Noord-Nederland en in dat jaar heb ik je veel van je geleerd. Je was onze aanvoerder, onze rots in de branding, maar ook vooral een gezellige jongen die voor iedereen openstond. Ik wens alle familie en andere naaste betrokkenen heel veel sterkte met dit verlies. Het ga je goed Jard.

Joris Emmen

Wat een verschrikkelijk bericht is er bij ons binnen gekomen..
Wij wensen familie, vrienden, Heren 1 en verder iedereen van G.H.H.C. veel sterkte de komende periode.

Namens bestuur der G.C.H.C.

Andrea Slot

Lieve Jard,
De foodmarket in de Ikea is een gedenkwaardige plaats geworden. Daar kreeg Charlotte het trieste bericht. Charlotte en jij waren jarenlang de drijvende kracht achter de FECO en dit jaar samen het PWS. Twee jaar geleden nog teamgenoot van Martijn bij GHHC. Ik heb genoten van je fanatisme bij het hockey en van de vrolijkheid en lol die je uitstraalde. Ik hoop dat je je rust gevonden hebt. Tegen Sieta, Inge en Ingeborg wil ik alleen maar sterkte zeggen, want woorden schieten hier te kort.

Robin Henk, vader van Charlotte en Martijn

Lieve Jard,

Wij kennen elkaar niet. In de krant lees ik je overlijdensadvertentie en krijg er kippenvel van. Wat de rouwadvertenties niet vermelden, lees ik wel. Een jong , gezond en vitaal mens van 18 jaar en toch niet blij met het leven. Ik hoop dat je je rust hebt gevonden, Jard.

Jolanda

Jard,
Ik hoorde gisteravond pas het verdrietige nieuws , ik was op vakantie, en ik kon het net als vele anderen niet geloven.
Jij die vrolijke enthousiaste leuke jongen met zijn grote vriendenkring die het leven leefde vol enthousiasme.
Maar er was ook die andere kant die je niet vaak liet zien.
Ik heb je een klein stukje van mijn leven van dicht bij mee mogen maken, en heb fijne leuke gekke en mooie herinneringen aan je.
We hadden een leuke klik en zaten qua humor op de zelfde golflengte en we konden lekker dromen over mooie reizen die we konden gaan maken, vooral de verre reizen zoals Thailand, Afrika en af en toe een mooi zeilreis zagen we wel zitten.
Enthousiast praten over mooie auto,s en af en toe lekker dollen konden we ook, kussengevechten in de woonkamer, of tijdens het zeilen op het Paterswoldse meer elkaar in het water proberen te duwen, wat hebben we gelachen.
Samen klussen was ook aan de orde, de keuken opnieuw witten ging prima, ook al zat je zelf meer onder de verf dan het plafond maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik heb je nog geleerd hoe je een plank op moest hangen in je slaapkamer achteraf bleek dat dat toch niet zo stevig was gedaan , toen je met een vriendinnetje aan het stoeien was....
Samen creatief in het bedenken van sinterklaassurprises, het kon je soms niet gek genoeg.
Ik weet nog een verjaardag, je liefste wens was een paar roze croqs....helaas waren ze niet verkrijgbaar in maat 45....
Ook de serieuze gesprekken waren er, praten over van alles wat je bezig hield als puber , fijn dat ik er voor je kon zijn in die tijd.
Je wilde alles leren en vooral zelf doen, zo was je in veel dingen een doorzetter, heb dan ook bewondering voor je hoe je in het leven stond.
Had graag voor jou gewild dat je nog heel lang van al het moois in de wereld had kunnen genieten maar je hebt zelf een andere keuze gemaakt.
Lieve Jard, bedankt dat dat ik een klein stukje in je leven heb mogen meelopen en van je heb kunnen genieten.

Toch even een toost op het leven ...wat je zo intens hebt geleefd...
Een toost met een blikje Red Bull, want zoals je weet geeft Red Bull je vleugels, en zo ga ik aan je denken als een stoere lieve engel op een wolkje met roze croqs!

Inge, Sieta, Ingeborg en familie, ik wens jullie veel sterkte toe in deze moeilijke verdrietige periode,
Ik hoop dat jullie veel troost en kracht kunnen halen uit alle mooie herinneringen van jullie mooie lieve stoere leuke zoon en broer, jullie waren zo trots op hem....

Liefs Yvonne Bouman.