Beste Jasper,
Vol ongeloof en verbijsterd las ik in een lokale krant jouw rouwadvertentie. De laatste keren dat wij contact hadden werkte jij in stadsdeel Zuid aan de rand van het Vondelpark en was ik doende, ondermeer met jouw advisering, mijn aktieve werk bij de Gemeente Amsterdam te beëindigen. We kenden elkaar al heel wat jaren. Jij werkte bij Pensioenbureau in de Staalstraat en ik op het Stadhuis bij Bureau voor Personeel en Organisatie aan de O.Z.Voorburgwal. Het was altijd plezierig om inhoudelijke zaken met jou te bespreken, je was zeer ter zake kundig en wist complexe zaken altijd op tactvolle en deskundige wijze aan te pakken en op te lossen. Wederzijds ontstond een zowel zakelijke als persoonlijke band die altijd in stand is gebleven. In alle jaren dat wij elkaar kenden hebben we heel veel reorganisaties en veranderingen in onze loopbaan doorgemaakt. Maar met de positieve instelling die ons ook verbond hebben wij daarin, op humorvolle wijze, invulling kunnen geven. Zeg maar met een lach en een traan.
Ben er nu even stil van dat wij ons goede contact niet meer op die wijze kunnen invullen.
We hadden zowiezo afgesproken nog een keer in Warder bij elkaar te komen met enkele goede collega\'s en partners. Ook jouw dochter waar je mij met trots over vertelde zou er dan ook bij kunnen zijn (als zij dat zou willen? want naar jouw zeggen was ze zeker net zo eigenzinnig als jij dat kon zijn, dus afwachten of zij dat zou doen). Jasper ik vind het vreselijk je te moeten missen maar je bent en blijft voor altijd in mijn hoofd en mijn hart. Adieu en tot ziens.
Wens jouw vrouw, dochter en familie heel veel sterkte toe.
Tom

beste jasper, ik ben totaal verbijsterd nu ik hier lees dat je er niet meer bent, een paar maanden geleden kwam ik je weer eens tegen en vertelde je dat je van plan was naar spanje te verhuizen althans dat probeerde je te vertellen want we lagen zoals altijd weer gelijk in een deuk, wat hebben we wat afgelachen om de stomste dingen. zoals op de voetbaltraining waar de hele groep rondjes aan het rennen waren en wij lekker in de bosjes gingen zitten om bij het laatste rondje er weer tussen de gaan lopen. ach zo waren er veel meer leuke voorvallen waar ik je heel dankbaar voor ben. jasper rust zacht kerel en voor alle nabestaanden heel veel sterkte. herbert.

Helaas, mocht het niet zo zijn zijn droom te verwezelijken tot een nieuw bestaan in Spanje. Ook ik zal Jasper missen, want het bijpraten met hem en Huub onder het genot van een baco zal nooit meer plaatsvinden.
Schrik en ongeloof sloeg toe bij het tefoontje dat ik ontving over het plotseling overlijden. Mijn gedachten gaan ook uit naar zijn dochters en vriendin waarover hij altijd enthousiast sprak en zijn trotsheid toonde.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte met de verwerking van het verlies van jullie vader, opa en vriend.