Wat een triest bericht lees ik net op Facebook. Ik ben van slag van je verhaal. Je hebt jarenlang zo hard moeten knokken om te kunnen "leven", maar het was steeds weer geen leven, te veel en te zwaar. En dat terwijl je nog zo jong bent! Hoe vreselijk oneerlijk dat het leven niet liever voor jou kon zijn.
Ik ken je familie niet goed, heb je maar 1 keer gezien. Je ouders heb ik een paar x gezien en natuurlijk het indrukwekkende en verdrietige verhaal over jou gehoord. Wat een lieve moeder en stiefvader heb je. Was en ben daar nog steeds van onder de indruk. Zo begaan me jou en zo vol liefde.
Je hebt nu eindelijk je verdiende rust gevonden.
Ik wil Diana en Michel heel veel sterkte toe wensen met dit grote verdriet en gemis.... xxx
