Lieve Jeroen en Petra,
Het is nu ruim twee weken geleden dat jullie nog bij ons thuis waren en wij tijdens het eten over jullie en onze toekomstplannen hadden. Vakanties in Drenthe of Amersfoort. Misschien wel een camper huren of kopen en dan met z’n tweeën erop uit. Wat was Jeroen trots op jullie nieuwe auto en op je nieuwe truck met oplegger.
Het is dan ook bizar en onwerkelijk dat wij nu aan het terugkijken zijn op het leven van Jeroen en herinneringen aan het ophalen zijn. Wij kunnen dit nog steeds niet bevatten.
Onze herinneringen beginnen op de kop af 35 jaar geleden. Wij waren in juni 1990 aan de Bertha van Suttnerstraat bij jullie in de flat komen wonen en kregen in augustus Boike, Jullie hadden Mandy al een paar maanden en de honden en de baasjes hadden elkaar al snel gevonden.
Ja, wat heeft die 35 jaar vriendschap gebracht. Jeroen was onze chauffeur op onze trouwdag en Petra getuige. Zonder Jeroen zou ik nooit naar een Truckstar festival gegaan zijn en nu niet een maar wel twee keer. 1 keer op het circuit van Zandvoort en een keer op het TT circuit van Assen. En wat vond hij het machtig mooi om in konvooi naar en over deze circuits te rijden. Zonder Jeroen had ik ook nooit geweten dat Frans Bouwer ook in het Duits zingt. Ik weet niet wat ik aan deze informatie heb, maar zonder Jeroen had ik het nooit geweten. Met Jolanda dook Jeroen liever het riet in en dan gingen ze met z’n tweeën kikkers nadoen als Boike weer eens een keer het water in gesprongen was en niet luisterde.
Na vier jaar heel intensief met elkaar omgaan, zijn wij naar Wijchen verhuisd. En toen bleek dat wij ook apart bij elkaar kunnen zijn. Moeiteloos pakten wij de draad weer op als wij elkaar weer zagen. De vriendschap bleef en als wij jullie nodig hadden dan stonden jullie gisteren voor ons klaar.
Het is zo bijzonder dat als wij aan Jeroen denken er alleen maar leuke en positieve herinneringen naar boven komen. Bij Jeroen is het glas altijd halfvol en nooit halfleeg. En dat is zo bijzonder en speciaal want Jeroen heeft genoeg in zijn leven meegemaakt om een heel andere, veel minder positieve kijk op het leven te hebben.
In de 35 jaar dat wij Jeroen kennen, liep hij altijd wel bij de dokter of in het ziekenhuis. Maar zelfs over hoe hij met zijn ziekte omging, kunnen wij alleen maar de postitieve verhalen ophalen.
Hoe Jeroen samen met Bart de Graaf (Bart Boos van de Tering Tubies) het ziekenhuis in Leiden op stelten zetten of dat hij z’n nieren moest spoelen en gewoon een Baxter zak aan de hemel van zijn vrachtwagen hing en doorging met werken. Tenen geamputeerd werden, Jeroen aangepaste schoenen kreeg en weer doorging.
Dit is een andere hele bijzondere eigenschap van Jeroen en dat is zijn doorzettingsvermogen. Zijn wil om aan het werk te blijven was zo groot, altijd op zoek naar de aanpassingen die het toch mogelijk maakte dat hij zijn werk als vrachtwagen chauffeur kon blijven uitvoeren, eerst bij de firma Volvo Baars, later de Stern groep en nu Hedin Automotive. Ik heb in mijn werk, Jeroen regelmatig genoemd als voorbeeld dat ziek zijn je overkomt, maar dat verzuimen of te wel je ziek melden een keuze is. Trouw, betrouwbaar en loyaal. Jeroen koos er keer op keer voor om als het maar even kon te gaan werken.
Petra waar mogelijk zullen wij ervoor jou zijn en jouw steunen in deze lastige periode.
Lieve Jeroen, nogmaals jouw onverwachte overlijden is nog niet te bevatten en onwerkelijk. Wij zullen jou erg missen, maar wij zijn zo dankbaar dat wij jullie 35 jaar geleden hebben ontmoet, dank voor jouw onvoorwaardelijke vriendschap en jij hebt blijvend een stuk positiviteit in ons leven hebt gebracht. Dank jullie wel.
Rust zacht maatje!
