Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Jeroen's verjaardagscadeautje

Veertien jaar Jeroen, ben je vandaag geworden, knul.
Helaas alleen in ons hart en in onze gedachten.
Gedachten waar we er zo veel van hebben.
ons hart dat gebroken blijft.
Alleen Uppie hebben we vandaag gefeliciteerd.
Jouw en jammer genoeg, nu onze knuffel.
Slingers, die we van de week hebben gemaakt ,
Hangen nu boven Up, je Urn.
Up, je laatste rustplaatsje bij ons thuis.

De waarom vraag stellen we maar niet meer.
Antwoord zal altijd in het verborgene blijven.

Aanvaarden dat je er niet meer bent.
Lieve knul, een woord waar we (nog) niet mee om kunnen gaan.

Afscheid nemen, een woord dat zijn betekenis verloor,
Op het moment dat jij je leven verloor.
Afscheid nemen van jou, ons kind, onze zoon
Nooit zal dat gebeuren.

De plek waar jij nu bent Jeroen.
Ik schreef ooit eens : 'Het geheim van hen die zijn overleden.'
Waar jij nu bent ?
Daar, waar een ieder voor zich denkt, dat jij er bent Jeroen.
In ieder geval in het hart en in gedachten,
van ons, je vader, je moeder, Marieke en Yvonne.
en ongetwijfeld in dat van anderen.

Vandaag je geboortedag.
Veertien jaar geleden dat je bij ons kwam.
De dag dat je ons leerde wat onvoorwaardelijke liefde is.
Dat Jeroen, samen met zoveel andere dingen maakt jou zo uniek.
Zo uniek dat je altijd bij ons zult blijven.
Alleen op een andere manier,
zo heel anders dan dat we het ons hadden voorgesteld .

Doorgaan met ons leven ?
Vandaag gaan we het proberen.
Morgen proberen we het opnieuw.
En zo zullen er nog vele dagen zijn
Dagen waarop we moeten vechten
Maar met jouw hulp Jeroen
Zal het uiteindelijk (hopelijk) wel lukken.