Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Op weg naar vakantie, op de radio is er een nummer van Metallica op en dan denk ik nog altijd aan je. Toen waren we ook op vakantie en Peter ons belde over het ongeluk. Jeetje wat moeten je familie en vrienden je al zo lang missen......

Als je van iemand houdt



Als je van iemand houdt
en wordt van hem gescheiden
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen.
Je moet dat eenvoudig niet proberen,
je moet het eenvoudig aanvaarden en volharden.

Dat klinkt erg hard, maar het is ook een grote troost,
want zolang de leegte werkelijk leeg blijft,
blijf je daardoor met elkaar verbonden.
Het is fout om te zeggen: "God vult die leegte"
Hij vult haar helemaal niet, integendeel:
Hij houdt die leegte leeg
en helpt ons zo de vroegere gemeenschap
met elkaar te bewaren, zij het ook in pijn.

Hoe mooier, hoe rijker de herinneringen
des te moeilijker de scheiding,
de pijn van de herinnering in stille vreugde.

De mooie dingen van vroeger zijn geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk dat je meedraagt.

Je moet zorgen ,
dat je niet in je herinneringen
blijft graven en je erin verliest;
een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken
is het een verborgen schat, een veilig bezit.

Dan wordt het verleden
een blijvende bron
van vreugde
en kracht.
Dietrich Bonhoeffer

Hé Jeroen,
De afgelopen 2 weken veel aan je gedacht. Toen we in de bergen van Zwitserland rondtrokken met de camper en de kids. Ik snap je wel de liefde voor de bergen..
Vandaag vertelde ik over je aan mijn dochters, dat Peter een tweeling broer had die veel op hem lijkt. En toen zocht ik je op, en vond deze pagina.
Je wordt gemist en je leeft voort. Ik hoop dat de view mooi is daarboven.
Groet Inge

Al weer ruim 18 jaar geleden toen je ons verliet, wat gaat de tijd snel. Ineens moest ik vandaag weer aan je denken. De herinneringen aan het werk in Frankrijk en België brachten weer een lach, wat een mooie tijd was dat. Fijn om je zo te mogen herinneren!!

Dag Jeroen,
Was eergisteren nog bij je. Je wordt niet vergeten. Wat een mooi plekje heb je in ons hart.

Ik denk nog vaak aan de mooie tijd die we samen hebben gehad. De gastvrijheid bij jullie thuis.
Hoe ontzettend we hebben gelachen in Spanje.
Ik had jou al een hele tijd niet meer gesproken tot die zaterdagavond eind juli 2003. We hebben toen meer als een uur gepraat. Jij vertelde dat je naar Frankrijk zou gaan. We zouden na de vakantie een keer afspreken, maar dit zou er dus nooit meer van komen.
Maar ooit kom ik je opzoeken kerel!
Groet van Emiel Bennink

Heb weer een kaarsje voor je aangestoken

Jeroen: schoolvriend en gitaarmakker. Na de middelbare school elkaar uit het oog verloren maar niet vergeten!

Hey lieve Jeroen,
Ik mis je gewoon...en toch weet ik dat je af en toe even komt buurten ;)
Dikke kus Suzan

Dag Hans en Rik,
Excuses voor deze vertraagde reactie.Ik ben niet zo handig in het reageren op dit soort zaken, i.v.m. privacy.Ik kan je alleen zeggen dat Rik en ik samen bij dr. Broekhuizen op het consultatiebureau waren, naast de kerk in Wesepe.Eén van mijn dochters, Josien, bij Peter en Jeroen in de klas heeft gezeten in Wesepe, tot het moment dat ik besloot ze op een andere school te plaatsen.Zelf heb ik bij jou en je zus Margriet op de Brinkpoortschool gezeten, later bij Margriet in de klas op het voortgezet onderwijs.Een tijd geleden ben ik Rik nog eens tegen gekomen op de begraafplaats.Wellicht herinnert ze zich het nog.......