Beste familie.
Wij, ik en Engel, hebben zaterdag met ontroering gekeken naar de live stream van de uitvaart van tante Jo.
Wat een mooi afscheid.
We wisten het al, maar uit alles bleek wat voor een mooie en bijzondere moeder en oma zij voor jullie is geweest.
In mijn jonge jaren wist ik wel dat ik een opa en oma Aartse in Rotterdam had wonen en dat er ook nog heel veel ooms en tantes waren en later de nodige neven en nichten.
Mijn ouders waren met de mobilisatie in 1939 verhuisd naar Noordwijk en na de oorlog was er met zo´n groot gezin niet al te veel geld te besteden. Heel af en toe ondernamen we de reis naar Rotterdam om opa en oma te bezoeken. Daar kwamen we dan ook soms andere familieleden tegen.
Maar tante Jo sprong er gewoon uit, door haar vrolijkheid, optimisme en sprankelijkheid.
Na het overlijden van mijn vader, jullie oom Evert, ging ik wat vaker samen met mamma naar de Alberdingk Thijmstraat of naar Oom Siem en tante Co in Overschie.
Daar bleven we op de hoogte van het reilen en zeilen in de familie.
Later kwamen daar de feestjes bij, zoals trouwerijen, 25 jarige huwelijksfeesten, speciale verjaardagen en daarna de onvermijdelijke uitvaarten en raakten we steeds meer bekend met de Rotterdamse families.
Mamma en tante Jo hadden per brief regelmatig contact met elkaar.
Na het overlijden van oom Arie, kwam tante Jo regelmatig een weekje (soms 2) logeren in Noordwijk en leerden wij haar op een andere manier weer beter kennen.
Ik weet dat mamma, die enig kind was, het heerlijk vond als ze er was en er werd heel wat afgekletst.
Oom Siem werd, na het overlijden van mijn vader, toeziend voogd over mij en 3 van mijn broers, omdat wij nog minderjarig waren.
Bij de huwelijken van ons allemaal is hij onze getuige geweest en toen wij 25 jaar getrouwd waren en een tuinparty gaven, wilden wij graag dat hij daarbij aanwezig zou zijn. Echter een paar maanden daarvoor was tante Co overleden en dat was toch wel wat moeilijk voor hem.
Wij stelden voor om dan ter ondersteuning zijn tweelingzus mee te nemen.
Dat was niet tegen dovemansoren en kwamen ze met z’n tweetjes naar Maarssen. Ook mamma vond het weer fijn om ze beiden te zien.
Ook tante Jo genoot, zoals gebruikelijk, volop met de grote familie (zoals zij zei) “ de Noordwijkers”.
Wij kijken zelf ook nog steeds met plezier terug op die dag.
Waar wij ook nog steeds aan terugdenken zijn de familie reunies bij Joke in Dordrecht (2x) en bij Joke en Wim in Westervoort. Tante Jo straalde op zulke dagen.
En dan dat laatste grote feest “95 jaar” in de kantine van de speeltuin. Ze genoot van alle aandacht, familie en vrienden en wij genoten met haar mee.
Uit alles bleek ook daar weer hoe trots ze was op jullie allemaal.
Haar manier van in het leven staan: positief, hartelijk, warm en open voor iedereen, zal voor ons zeker een voorbeeld blijven.
Op 26 augustus zullen wij dan ook het glas heffen om toch haar 100ste verjaardaag te herdenken.
In fijne herinneringen aan haar,
Veel liefs van Leneke en Engel.