Lieve Papa en Mama,
Papa, op jouw pagina had ik al wat geschreven, niet dat ik nou denk dat jullie al die pagina's zelf bekijken, want ik vraag me steeds vaker af of er wel iets is na dit leven en of jullie kunnen zien hoe wij hier bezig zijn.
De kinderen vragen vaak naar jullie en vooral Denice, kan bij vlagen jullie ontzettend missen, voor zover ze jullie heeft meegemaakt uiteraard, want dat was maar kort. Davey weet waarschijnlijk helemaal haast niks meer, omdat hij nog zo klein was toen jij overleed, mama. En Davey heeft jou nooit gekend, papa, en jij hem jammer genoeg niet. Maar we vertellen wel veel over jullie. ik heb vertelt dat jij ijsman bent geweest en dat had natuurlijk wel erg leuk geweest, een opa die ijsjes verkoopt.Maar ja, de ijswagen hadden we allang voor de geboorte van Denice niet meer, dus ijsjes uitdelen op school zoals wij vroeger mochten doen, had toch niet meer gegaan!
En mama over jou vertellen we dat jij graag met ze zou hebben zitten knutselen en dat je dat erg goed kon! Nu probeer ik dat een beetje te doen met ze, maar zo handig en zo mooi als jij dat kon kan ik het niet.
We hadden allemaal schelpen verzamelt op het strand, en ik denk dan ga ik ook met Denice en Davey van die leuke schelpenpopjes maken, nou dat valt tegen en het is ook nog niet gelukt. Maar de kinderen kijken mij daar gelukkig niet op aan en vinden het al leuk dat er met ze geknutseld wordt.
Voor Davey heb ik in ieder geval nog wel 2 redelijke papieren bloemen in elkaar geknutseld met zijn foto in het midden van de bloem, dus dat vond ik al heel wat! Als jij er nog was geweest hadden we dat lekker aan jou overgelaten!
Ik vind het niet alleen erg dat Manon en ik jullie kwijt zijn maar ook voor Denice en Davey dat ze zo'n leuke opa en oma als jullie hadden kunnen zijn, nooit mogen meemaken. En met Rob hadden jullie het ook goed kunnen vinden. Een betrouwbare, verantwoordelijke nette man, die weet waar hij voor staat en voor gaat en dat is voor Manon en de kinderen
