Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Johanna Wilhelmina Warnas-Noordam

01-09-192818-12-2008
      Lieve mama,

      Je bent vrij nu, je zit niet meer gevangen in je lichaam. Je hebt rust, het is goed zo.
      De geboorte van je achterklein kind heb je nog mogen mee maken, je hebt er zo voor gevochten lieverd.
      Nu kun je genieten van je wel verdiende rust.
      Voor altijd zul je in mijn gedachten en hart blijven. Ik ben dankbaar en blij dat jij mijn moeder was. Aan de laatste weken heb ik zulke mooie herinneringen. Kitty en ik hebben zo van je mogen genieten, je maakte ons nog aan het lachen, we hebben gezongen, gehuild, alles is uit gesproken, het is goed zo lieverd.
      Je kan rusten nu.
      We zien elkaar weer.....

      Ik hou van je

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Gedicht of lied
        reactie 1   |   niet OK
        Kan nauw'lijks wat zien
        Door de waas voor m'n ogen,
        Lijkt alles gelogen
        Al het mooie lijkt dood

        Ik heb zelfs de kracht niet,
        Om op te geven
        Al wil ik het niet
        Het leven gaat door

        We leefden ons leven
        om samen te sterven
        De bergen beklommen
        De dalen gedicht

        In het diepst van de nacht
        zelfs de zon laten schijnen
        niets wat niet kon
        niets was teveel

        We wilden geloven
        In 't eeuwige leven
        Samen verscholen
        in wanhopige troost

        We hebben de waarheid
        Zo diep als kon begraven
        'K was één met een engel
        Zolang het mocht

        Waar jij verscheen
        scheen de zon met je mee
        Geen tijd voor verdriet
        Maar elke dag omarmd
        En altijd vrolijk
        Hoe jij dat voor elkaar kreeg..
        .. met oneindig veel moed
        't leven is niet fair

        de dans gedanst op een zilveren tapijt
        met jou dicht bij mij
        de verloren tijd beweend
        doelloos verzonken en dronken
        en niets dat niet mocht
        wij twee door de tijd
        de tijd heen
        midzomernacht droom

        waar jij verscheen
        scheen de zon met je mee
        geen tijd voor verdriet
        maar elke dag omarmd
        en altijd vrolijk
        hoe jij dat voor elkaar kreeg
        met oneindig veel moed
        't leven is niet fair

        Jouw stralende lach
        en je mooie gedichten
        jouw tedere woorden
        je onverwoestbaar krachtige wil
        je hebt je noodlot
        steeds het hoofd geboden
        tot het eind geloofd in
        jouw idee van geluk
        jouw idee van geluk

        ik ga niet weg
        ik heb nog wat tijd gekregen
        'k zal altijd maar door gaan
        tot aan het eind
        'k heb je voor altijd m'n hart gegeven
        ik draag je bij me tot het licht straks dooft
        ik draag je bij me tot het licht straks dooft

        tekst: Guus Meeuwis

        marion - den haag
        25 december 2008

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.