Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hierbij mijn oprechte deelneming met dit grote verlies.
Ik ben vele jaren bij hem op de diabetes poli geweest en ondanks dat ik eerst wel aan zijn manier van doen moest wennen achtte ik hem zeer kundig.
Sterkte !

Wat een vreselijk bericht! Hoe onwerkelijk, het dringt met veel moeite tot ons door.
In gedachte zien we John voor ons, vrolijk en altijd geïnteresseerd in anderen, relativerend en met zijn speciale humor.
John heeft voor ons nog een hele speciale betekenis. Hij heeft ervoor gezorgd dat wij dit met zijn tweeën kunnen schrijven.
Wij wensen Mieke, Nienke en Sanne heel veel strekte de komende tijd.

Wat een slag !, dacht ik toen ik je voor het eerst op de tennisbaan zag.
Wat een slag!, dacht ik toen ik het droevige bericht in de krant las.
Altijd goed voor een kwinkslag, maar ook gesprekken van het wat
serieuzere slag schuwde je niet.
We zagen je graag. Op de baan, langs de baan, bij de barbecue, op het strand, in zee.

Heel veel sterkte en Mieke - we hopen je nog vaak te zien op Terschelling.

Ton en Anneke Druppers.

Je laatste nacht thuis
Ik zit stilletjes nog met je in de kamer zachtjes te luisteren naar Herman van Veen; Liefde van later.
Nu kan het nog
Het is nog niet te bevatten
De laatste dagen hebben zoveel mensen lieve herinneringen met ons gedeeld
En ik hoop dat je nu beseft wat je voor zoveel mensen betekende
Morgen, wat dan
Ik wil er nog niet aan denken, blijf nog even bij je zitten
Ik hou van jou, met heel mijn hart en ziel hou ik van jou
Langs de zon en maan tot aan het ochtendblad

XXXXX Mieke

Wij kunnen nog steeds niet geloven wat er is gebeurd! Veel te vroeg en veel te jong is deze bijzondere man heen gegaan. Heel veel sterkte gewenst Mieke, Sanne & Nienke. Wij denken aan jullie. Kus van ons, Peter & Jorike

John,
als appmaster had je ons, leden van het maandagavondtennisgenootschap, bijeengeroepen voor 20 maart met een rake typering van een ieder. Voor jezelf had je natuurlijk het meest bescheiden karakter gekozen. Tijdens de nazit die traditioneel langer duurt dan de wedstrijd, hebben we eensgezind jouw zelfbeeld onder handen genomen. We waren het erover eens dat het leven je toelachte en dat je op de drempel van een ongetwijfeld mooie nieuwe fase in je leven stond. Het was al over twaalven dat we opgewekt en welgemoed afscheid namen. Wie kon vermoeden dat het de laatste keer zou zijn.
Gelukkig hebben we je die avond kunnen vertellen hoe hoog we jouw kwaliteiten inschatten en hoezeer we jou als persoon waarderen, anders zou het te laat geweest zijn....
Pim van Klink, Groningen

Lieve Mieke,Nienke ,Sanne en Marc,

Veel te vroeg om je man ,papa en schoonvader te moeten missen,
Jullie zijn zo'n mooi en warm gezin, die ik nu om de 3 weken ,17 jaar lang mocht meemaken.
Want was John netjes op z'n haar en zijn snor ...
Elke 3 weken zat John bij mij op de kappersstoel ,altijd vrolijk , in het begin had hij t vaak over z'n computer .
Maar z'n gezin was alles ,daar vertelde John altijd vol trots over .
Onbegrijpelijk en niet eerlijk dat jullie John nu al moeten missen .
Ik wens jullie heel veel sterkte bij het verlies en heel veel kracht voor de komende tijd.

Lieve groet , Hannie de Jager