Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jon van Mazijk

04-06-196027-09-2018
      Je kan niet praten met iemand die er niet meer is
      Je kan niet luisteren naar iemand die er niet meer is
      Je kan niet lachen met iemand die er niet meer is
      Maar je kan nog wel houden van iemand die er niet meer is

      Zoveel strijd en kracht gegeven, maar toch verloren.
      Met pijn in ons hart hebben wij afscheid moeten nemen van
      mijn liefhebbende man, onze nuchtere en trotse vader, zoon en schoonzoon.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Lieve papa
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve papa,

        Vandaag 4 jaar geleden, en gvd wat doet het nog pijn… ik kan het stiekem nog geen plek geven, de pijn van jou gemis is enorm …. ❤️❤️

        Wat had ik je graag nog veel willen vertellen…

        Hou van jou ..

        Wesley - Vlaardingen
        27 september 2022

        Deel deze pagina:

      • Zo ken ik hem niet
        reactie 23   |   niet OK
        Jon stond bekend als "op zich zelf en man van weinig woorden", maar zo ken ik hem niet. Toen ik hem leerde kennen als nieuwe HR medewerkster was Jon al ziek en we hadden vanaf het begin een klik en een band en hebben samen gepraat en geknuffeld, gelachen en gehuild. Ik zal Jon ontzettend missen en wens zijn gezin heel veel sterkte en kracht toe.

        Petra - Bergschenhoek
        18 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Rust zacht
        reactie 22   |   niet OK
        Jon, wij hebben elkaar leren kennen bij het bowlen jou zoon en mijn dochter kwamen bij de jeugd van Musis Sacrum ik werd jeugdbegeleidster op de Lange Haven waar we toen zaten. We gingen verhuizen naar de Prinses Beatrixlaan en toen stopte een andere jeugdbegeleidster en stond ik er alleen voor jij kwam naar me toe en zei als ik wat kan doen zeg het maar dan help ik je wel. Zo begon ons avontuur als jeugdbegeleiders we hebben samen heel veel mee gemaakt. Vele toernooien samen geregeld of het nu voor de jeugd of voor de senioren was wij deden dit samen. Na 9 jaar jeugdbegeleidster te zijn geweest stopte ik er mee en jij ging door ook inmiddels was jij wedstrijdzaken en daar was ik je assistente zo zeiden we dat altijd. Helaas spraken we elkaar de laatste jaren niet zoveel meer. Ik ben blij dat ik je bij de nacht marathon nog gezien en gesproken heb en eigenlijk toen afscheid genomen.
        Heel veel sterkte voor Anita, Xander, Wesley , Raymond, je moeder en je schoonouders.
        Rust zacht lieve Jon
        Veel Liefs, Ivonne Wiekeraad-van Son

        Ivonne - Schiedam
        9 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • De hemel heeft er een mooie ster bij
        reactie 21   |   niet OK

        henny - spijkenisse
        8 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Ik zal je niet meer zien
        reactie 20   |   niet OK
        Lieve Jon

        Samen hebben we op de Prinses Julianaschool gezeten 6 jaar lang.
        Soms kwamen we elkaar tegen bij een reunie.
        Maar toen kwam ik jou naam tegen bij het Bowlen wat mijn man doet en kwamen we elkaar daar af en toe tegen. Van je ziekte hoorde ik van Rob en schrok er erg van.
        Iedereen zal jou en vooral je familie zal je erg gaan missen.
        Ik ben blij dat ik je tegen kwam na jaren .
        Ik wens Anita en je jongens heel veel sterkte
        Rust zacht .

        lida - schiedam
        4 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Dag neef
        reactie 19   |   niet OK
        Vreemd om in het Nieuwe Stadsblad te moeten lezen dat je er niet meer bent.
        We zijn als neven met elkaar opgegroeid op de diverse campings waar onze ouders het ook goed met elkaar konden vinden. Ons laatste contact blijf ik mezelf de rest van mijn leven herinneren. Ik had op de parkeerplaats van Camping Bosbad Hoeven mijn auto op slot gedaan en de sleutels in de auto laten liggen.... gelukkig was daar mijn handige neef Jon die mij uit de brand kon helpen! Rust zacht neef! Sterkte voor Anita en de boys gewenst!!

        Andries - Schiedam
        3 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Herinnering
        reactie 18   |   niet OK
        Jon.
        Mijn oude buurjongen, in de van leeuwenhoeckstraat,

        Gecondoleerd Anita, kinderen, familie, vienden en kennissen

        Jose - Schiedam
        3 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Een wereldvent
        reactie 17   |   niet OK

        Beste Jon,

        Ik ken je al zolang, als eerste natuurlijk als de vader van Xander waarmee ik samen deed bowlen bij de jeugd e.d. daarna als jeugdbegeleider en uiteindelijk zaten we vaak samen achter de computer tijdens toernooien en met de voorbereidingen ervan. De vraag of je wat wilde drinken was er nooit.... dat was altijd koffie. Wat hebben we een hoop frustraties, ergernissen en plezier gedeeld in de vele uren achter de computers.

        Toen we begonnen met de marathon voor het goede doel kwam je in eerste instantie alleen kijken maar ook toen zat je ongemerkt al weer snel achter de computer te helpen met scores verwerken en zo werd je vast teamlid in onze organisatie die je afgelopen juli voor de 8e keer met ons mee kon maken. We spraken er nog over voordat we begonnen: Is het wel verstandig om een hele nacht wakker te zijn en/of aanwezig te zijn? "ja, natuurlijk" was het antwoord en verder was er geen discussie mogelijk. Nu besef ik eigenlijk pas dat jij waarschijnlijk al wist dat het de allerlaatste keer zou zijn dat je er bij kon zijn, dat besef had ik toen nog niet.

        Lieve Jon, we zullen je altijd missen. De wedstrijdtafel zonder Jon erachter zal altijd vreemd blijven.

        De wereld heeft er een mooie ster bij!

        Rust zacht.

        Henny vd Bosch


        Henny - spijkenisse
        2 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Anita uit de Gorzen
        reactie 16   |   niet OK
        Jaaaaaaaren geleden kwam ik invallen in het filiaal van Schiedam, toen nog P.A. van der Kooij. Ik had mijn haar toen net teruggeverfd van blond naar donker. Toen de mannen daar een opmerking over maakten, antwoordde ik: “Met mijn zongebruinde gezicht en de uitgroei van mijn haar voelde ik me een echte Anita uit de Gorzen”. Toen zei Jon “ik woon ook in de Gorzen”, en ik antwoordde weer bijdehand “Tuurlijk, en je vrouw heet zeker ook Anita?”... Je zal wel begrijpen dat we daar achteraf nog regelmatig hard om gelachen hebben.

        Marga - Maassluis
        2 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • 1e monteur/beste vriend
        reactie 15   |   niet OK

        Beste Jon,

        Jaren was jij de kern van mijn serviceteam tijdens de rally's. Jij was mijn privé-eerste monteur. Altijd stond je klaar met raad en daad wanneer er gesleuteld moest worden aan de rallywagen.

        Door jouw ziekte kon je niet meer iedere keer aanwezig zijn.

        Ik heb je leren kennen als een hele goede vriend, die ik ga missen.

        Ik wens Anita, Xander, Wesley en Raymond heel veel sterkte.

        Henk en Lisette


        Henk en Lisette - Voorschoten
        2 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.