Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jokelyn Tienstra

10-10-197008-12-2015

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Missen
        reactie 24   |   niet OK
        Jokelyn,
        Ik zal je altijd positieve instelling, je kracht en kameraadschap ontzettend missen en altijd aan je terugdenken als fijne collega en prachtmens.
        Manu en familie heel veel sterkte.

        Nicolien - Spijkenisse
        13 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Niet gauw om woorden verlegen...
        reactie 23   |   niet OK
        Dat was jij, en ik ook. Ik heb je in de tijd dat ik nog voor De Telegraaf de handbaljournalistiek bedreef goed leren kennen. Leren kennen als de topsportster met een ongelooflijke gedrevenheid, inzet en optimisme. Maar bovenal heb ik je leren kennen als mens. Met dezelfde kernwaarden als waarmee je je sport bedreef. Rechtschapen en recht door zee. Maar daarnaast had je een bepaalde warmte over je, die je altijd wist en wenste te tonen aan me. Serieuze interesse in mij en in wat me bezighield. Soms mochten we geen toenadering tot elkaar zoeken als we in functie waren - jij op pad met het Nederlands team, ik in functie voor de krant - maar jij zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat dat toch gebeurde. Gewoon omdat je dat wilde en je altijd jezelf was, dus dat ook 'gewoon' deed.
        Joky, het was een voorrecht om je te kennen. Ik heb niet alleen van mooie sportmomenten van je genoten, maar minstens evenzeer van jou als mens. Helaas heeft het onrecht haar zin gekregen - ik kan er zelfs een beetje boos van worden - en moet ik het nu doen met slechts herinneringen. Maar die zijn wel heel mooi en diepgeworteld, verankerd door die kenmerkende lach van je.
        Ik wens Manu en alle geliefde dierbaren veel sterkte toe dit waardeloze en zinloze verlies van Jokelyn te dragen.
        Paul Hoes

        Paul - Berkel en Rodenrijs
        13 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Gecondoleerd
        reactie 22   |   niet OK
        Ik zat bij Jokelyn in de klas op de lagere school. Al hebben we elkaar weinig meer gezien na die tijd.
        Een gedreven handbal ster. Een echte sport vrouw.
        Een gemis voor de sport wereld.
        Familie, vrienden, kennissen ik wens jullie veel sterke met dit verlies.

        Monique - Dronten
        12 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Jokelyn,
        Ik kijk terug op een hele bijzondere periode. jij als keepster van het Nederlands Team en ik als assistent trainer. Een 5e plaats in Rusland was uniek en dat hebben we samen meegemaakt. In 2011 mochten we naast elkaar op de bank zitten en behaalde we een hele mooie zilversen medaille. En natuurlijk onze samenwerking op de HA niet te vergeten. Je hebt hard gestreden tegen je ziekte maar helaas.... Ik wens Manu en alle familie en vrienden heel veel sterkte in deze periode. Ik zal altijd aan je terugdenken als bijzonder mens en sportvrouw. Ik weet zeker dat je van boven mee kijkt! Monique Tijsterman

        Monique - Sittard
        11 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Lieve Joky
        reactie 20   |   niet OK
        Moeilijk hoor om dit nu op te schrijven. Maar je blijft voor mij een supervrouw! Sterk, flink, eerlijk en gevoelig.
        Dank dat ik je heb mogen kennen.

        Mijn gedachten gaan uit naar Manu, je familie, vrienden en naasten. Ik wens ze alle sterkte, kracht en liefde de komende tijd.

        Sandra Veltmaat

        Sandra - Zwolle
        10 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Quote
        reactie 19   |   niet OK
        We don't remember days, we remember moments.

        Van buurmeisje naar trainster en coach en later zelfs eens even een drankje samen... Herinneringen van alweer een tijdje geleden, maar daardoor niet minder mooi en ze zullen er ook altijd blijven.

        Jokelyn, deze wedstrijd kon zelfs jij niet winnen....
        Een voorbeeld blijf je voor altijd.
        xx Romy

        Romy - Sint Jacobiparochie
        10 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Jokelyn je kwam als tienjarig meisje voor het eerst bij ons. Ik heb je getraind bij de jeugd en met je gehandbald bij de senioren. Met wendy fietste je naar school. We hebben je gevolgd in je verdere loopbaan en veel over je gehoord van je ouders. We zullen je nooit vergeten.
        Manu, en Anne, Tineke, Klaske en Pieter heel veel sterkte met dit grote verlies.

        Dory en Jaap van der veen

        dory - St.Annaparochie
        10 december 2015

        Deel deze pagina:

      • De moeder van Oranje
        reactie 17   |   niet OK
        Herberg De Wildeman, Lemmer. Daar maakten we, in 2005, kennis met elkaar. Geen ongemakkelijke, nerveuze ontmoeting tussen bevlogen topsporter die op haar hoede is en ‘vervelende’, kritische journalist. Integendeel, Jokelyn Tienstra was in de gemoedelijke, Friese omgeving een open boek. Praatte, aan de vooravond van het WK in Sint-Petersburg, honderduit. Over handbal en haar buitenlandse avonturen. Over heit en mem in Sint Annaparochie, waar ze even een paar dagen was. Over de ambities met Oranje. En over haar geliefde, Manuela ‘Manu’ Fiedel, haar Duitse ploeggenote bij de Spaanse topclub San Sebastian. Ik kwam niet alleen terug met een mooi, menselijk verhaal, maar ook met een indruk van een interessant, intelligent en integer medemens. De moeite van 2 keer 250 kilometer autorijden dubbel en dwars waard.
        Dat beeld van Tienstra werd in drie weken Rusland, waar ze met collega-keepster Debbie Klijn een grote bijdrage leverde aan de vijfde plaats en daarmee de beste prestatie ooit van het Nederlands team, alleen maar bevestigd. Als enige Nederlandse journalist in het hotel van de deelnemende teams, sprak ik de handbalsters nagenoeg elke dag. Ook Jokelyn Tienstra. Soms serieus, soms met veel humor. Zo probeerde ze een keer op amusante wijze uit te leggen hoe het is in een handbaldoel te staan, terwijl een Russische ‘beer van een vrouw’ kanonskogels van meer dan 100 kilometer per uur op je afvuurt.
        Op een avond, ik zat met een kop koffie voor mijn neus nog wat na te genieten van een meer dan uitstekend avondmaal in het restaurant van het hotel, kwam ze even buurten. ,,Kun je me wat geld lenen”, vroeg de Friezin. Nee, ze zat niet krap bij kas. Maar de ‘moeder van Oranje’, met haar 35 jaar en sociale bewogenheid had ze alle recht op die titel, stond op het punt een troostend gesprek te voeren. Ze was op weg een kop thee te halen voor de verdrietige, aangeslagen ploeggenote, toen ze ontdekte dat ze haar portemonnee op de hotelkamer had laten liggen. ,,Natuurlijk”, zei ik. Om er plagend, maar toch ook uit professionele nieuwsgierigheid, aan toe te voegen: ,,Als je mij vertelt met wie en waarom dat gesprek is.”
        Maar Jokelyn Tienstra mocht dan een open boek zijn, ze wist heel goed wanneer ze moest zwijgen. Ik had wel zo’n vermoeden, maar drong verder niet aan. Ze was, zo was mij inmiddels al lang en breed duidelijk, toch te integer en te standvastig om het prijs te geven. Ook omdat de prestatie van Oranje in het geding was. Twee minuten later stond ze weer bij me, de geleende roebels kreeg ik terug. ,,Ik mag geen drinken mee naar boven nemen. Ach, doen we het met een glas water...”
        Na Sint-Petersburg hielden we nog een tijd contact via telefoon en sms. Toen mijn loopbaan als sportjournalist er een paar maanden later plotseling opzat, verwaterde het langzaam. We stortten ons beiden in een nieuwe toekomst en op nieuwe uitdagingen.
        Tien jaar na dat glorieuze WK in Rusland, volgens eigen zeggen het absolute hoogtepunt van haar rijke carrière, is Jokelyn Tienstra er niet meer; overleden op dinsdag 8 december 2015, na een jarenlang gevecht tegen een hersentumor. Op een moment nota bene dat het Oranje van nu ook een gooi doet naar eeuwige roem, tijdens het WK in Denemarken. Het is verschrikkelijk wreed dat een mens al zo jong moet gaan. Maar wat zou het dan mooi – en wellicht ook een klein beetje troostrijk - zijn als het Nederlands team, waaraan Jokelyn Tienstra als keeperstrainer nog een wezenlijke bijdrage leverde, het huzarenstukje van 2005 kan evenaren of misschien wel overtreffen. Als eerbetoon aan een interessante, intelligente, integere en gedreven topsporter.

        Bauke - Duiven
        10 december 2015

        Deel deze pagina:

      • .......
        reactie 16   |   niet OK
        Ik ken Jokelyn eigenlijk niet als “volwassene”, maar ken Jokelyn omdat ik wel met haar broer speelde en natuurlijk omdat we in hetzelfde dorp woonden.
        In die periode was er nog een bloeiende handbalvereniging in ons dorp; SGK ’47 Een mooie periode was dat, waarin Jokelyn natuurlijk ook opviel.
        De vrienden en bekenden uit je jeugd probeer je altijd wel een beetje te volgen, maar je raakt elkaar natuurlijk langzaam uit het oog. Al gaat dit tegenwoordig weer wat gemakkelijker met Facebook. Sommige personen kun je blijven volgen omdat ze unieke prestaties leveren. Jokelyn was hier één van.
        Maar los van haar prestaties, vind ik het voornamelijk fantastisch dat Jokelyn haar droom heeft waargemaakt.
        Ik wÎns Tienstra, Frou Tienstra, Pieter en Klaske en family feul sterkte toe.

        Eelco

        Eelco - St.Jabik
        10 december 2015

        Deel deze pagina:

      • Zo onwerkelijk en toch waar .....
        reactie 15   |   niet OK

        In december 2013 schreef ik een nieuwjaarswens aan Jokelyn en Manu. Met daarin onder andere de zin: ”Life is life, live your life, love your wife …”.
        Nu denk ik: Je hebt genoten van het leven Jokelyn. Je hebt intens en met passie geleefd. In het besef dat de liefde en de kleine dingen het leven groot maken. Manu voor jou is het nu donker. Mooie en liefdevolle herinneringen zitten in je hoofd en je hart. Koester die met alle kracht.
        Deze prachtige song van Söhne Mannheims is voor jullie!

        Ik wens ook familie en vrienden veel sterkte om het zware verlies van Jokelyn te verwerken en een plek te geven. Ik zal je nooit vergeten.

        Danielle - Veldhoven
        9 december 2015

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.