Helaas heb ik de rouw advertentie te laat in de krant gezien om persoonlijk afscheid te komen nemen. Vandaar via deze weg mijn condeolances.



Ik en mijn man Piet konden Kareltje via de Kromhout kazerne waar Kareltje en Piet beide werkte. Op de zogenaamde oudere dagen (soort reunie) zagen ze elkaar trouw en hadden ze altijd wel spraak stof. (Beide leken nooit te zijn uitgepraat 😁)



In 2013 kwamen ze elkaar weer tegen op een geheel andere plek nml verpleeghuis het Voorhoeve. Vooral in het begin herkende mijn man Kareltje nog heel goed en spraken ze nog vaak en veel over de goede tijd op de Kromhout kazerne.



Kareltje ging net als mij trouw iedere dag naar het voorhoeve huis . Altijd had hij oog voor Piet en maakte hij tijd voor een praatje of een klopje op zn schouder.



Ik herrinner mij vooral Kareltjes warme en liefde volle zorg voor zn vrouw.



Vaak zochten Kareltje en ik elkaar op in het theehuis en hadden het dan goed zo met zn vieren.



Verder denk ik vaak terug aan hoe trouw Kareltje nog naar het voorhoeve kwam om Piet even gedag te zeggen na het overlijden van zijn vrouw Annie.



Later na het overlijden van Piet belde wij elkaar geregeld en wisten we zo hoe het de ander verging.



Ons laatste telefoontje was ergens eind vorig jaar en toen hebben we samen nog zitten lachen om het ouder worden met gebreken.



Tot slot wil ik jullie allen veel sterkte wensen en hoop ik dat de herinneringen aan jullie vader, opa en zwager troost mogen bieden.



Vriendelijke groet van Willy Frederiks (ook namens mijn kinderen).