Herinneren is een vorm van ontmoeten…

We missen je nog steeds heel erg.
Wil je op je beide opa's en je broertje passen.
liefs Papa

hoi lieve buurvrouw en buurman , ik zie dit vandaag staan en ook ik heb een kaarsje aangestoken voor Kayleigh

dikke kus

alweer een jaar verder

nog steeds een lege stoel
een stoel waarop jij had moeten zitten
een stoel waarop jij niet mocht zitten
een stoel die er voor jou was
een stoel die altijd leeg zal blijven
een stoel die ook voor anderen dingen gezorgd heeft
zonder die stoel had ons gezin er anders uitgezien
zonder die stoel waren wij niet het gezin geweest die we nu zijn
een stoel die zorgt voor ups and downs
een stoel voor moeilijke tijden
een stoel voor mooie tijden
een stoel voor geluk
een stoel voor verdriet
een stoel die ik soms haat
een stoel die ik vaak liefheb
een stoel
wat heb ik soms een hekel aan dat kreng
die stoel in mijn hart
voor altijd
voor jou en je broertje

voor Kayleigh en Angel

die stoel slijt maar zal nooit vergaan

14 december
2 januari

in mijn geheugen gegrift

lieverd, mama mist je zo.... zal dat ooit overgaan??? Sommigen zeggen gelijk dat ik je niet los kan laten, dat ik het geen plekje kan geven. Dat is niet zo. Ik heb je wel losgelaten, maar het gemis blijft als een hol en leeg gevoel in mijn lichaam, ik mis iets, en dat ben jij en Angel die ook bij jou is.

ik hou van jullie dikke kus van mama

de pijn slijt het verdriet blijft
ik wens jullie heel veel sterkte met jullie verdriet
ook ik heb een kaarsje voor jullie meisje gebrand
liefs natascha mama van jermaine* jaira* en devano

8 jaar

Vandaag zou een feest moeten zijn.
Slingers aan het plafond.
Balonnen over de vloer.
Gillende kinderen door de kamer heen.
Een zenuwachtig 8 jarig kind.
Mama en Papa tegen het kookpunt.
Zwetend en doordraaiend.
Heeft iedereen gebak?
Heeft iedereen koffie of thee?
Vragen?
Hoe laat komt die ,en hoe laat komt die?
Vragen de hele dag door.
Vragen hebben wij ook.
Waarom??????
Waarom moeten wij nu de leegte voelen.
Een leegte die elke 14 december weer op treed.
Zo veel plannen hadden we.
Al die plannen konden de prullebak in.
Een droom kwam uit,een nachtmerrie begon.
Kayleigh mocht niet bij ons blijven.
Onrechtvaardig,want wat zouden we van d'r houden.
Iets wat we nog steeds doen.
En zullen blijven doen.
Pijn slijt zeggen ze.
Ja inderdaad pijn slijt maar verdriet niet.
Tuurlijk we hebben nu 3 kids waar we zielsveel van houden maar Kayleigh was en blijft ons 1ste kind.
Dat zullen we nooit vergeten.

Liave kayleigh,Waak je goed over je broertje en zusje.

We houden van je en vergeten je niet.

liefs papa

Heel veel sterkte met jullie verdriet.
Selma lammers

Lieve Kayleigh,
Vandaag word je broer 6 jaar en dat zullen we uitgebreid vieren ook zullen we aan jou denken want je blijft er altijd bij horen wat er ook gebeurd.Dat geld ook voor Angel.Die hoort er ook bij.
Doe je ze daar boven de groeten van ons.
En weet dat jullie allemaal gemist worden.

Liefs papa

dit is de eerste keer dat ik het op kan brengen om te kijken wat mijn man voor en over Kayleigh heeft opgeschreven. ik kon het niet eerder opbregen. voor iedereen gaat het leven gewoon door, maar ik mis haar nog steeds zo erg. Dat terwijl ik na Kayleigh nog een zoon en een meidentweeling heb gekregen. Ik heb een aantal gedichten over Kayleigh geschreven, iets voor jullie site misschien????
Bedankt voor jullie reactie op mijn kleine meid

ik vind het veel te erg voor woorden,dus steek ik maar een kaarsje op
Veel hoop en geluk . Sterkte