Lieve familie van Kees. Of Cees, zoals ik dacht dat zijn naam was.
Heel veel sterkte met jullie verlies van jullie vader, schoonvader en opa. Jullie hebben in korte tijd beide (groot)ouders verloren. En dat zal een groot gemis zijn.
Wij hebben hen nu 5,5 jaar geleden leren kennen. Wij kochten het huis op de PSchel 29. Cees kwam iedere ochtend, middag langslopen op weg naar het bos. Een heel lange man, met een kenmerkende houding. Wij waren druk bezig met de tuin en hij sprak ons aan. Nodigde ons thuis uit om vol trots de aanbouw te laten zien, het raam aan de zijkant van de zitkamer, de dakramen in de slaapkamer, ter inspiratie voor onze verbouwing.
Enorm aardig, verwelkomend, fijne gesprekspartner.
Kort na onze verhuizing brak corona uit. Ergens in de nadagen vonden jullie ouders het een prima idee om te borrelen in de tuin. Cees en Marie-Louise waren vol trots op de kunst aan hun muren, kunst van jullie. Marie-Louise vond ons huis ook maar heel saai en kleurloos :)
Ik kan mij voorstellen dat hij vroeger altijd veel gewerkt heeft. Hij vertelde in ieder geval dat hij veel met werk bezig was. Dat Marie-Louise er meer voor jullie was. Generatiedingetje. Ik denk dat hij wel het gevoel had jullie gemist te hebben, dat leek ik te proeven uit zijn woorden.
Wat een nachtmerrie bij het overlijden van Marie-Louise. Wat dat deed met Cees! Hij zocht zijn troost in het bos, en tijdens deze ontmoetingen merkte ik pas dat hij in de war was. De wandelingen werden veel minder. Bij een bezoekje aan hem, merkte ik de verwarring sterker op. Fijn dat jullie goed vinger aan de pols hielden. met bellen etc. Cees verhuisde. Het eerste voorjaar dat 'zijn' boom, die prachtige boom aan de zijkant van hun huis in bloei stond zonder dat hij er woonde. Nu is het huis verkocht en vandaag nemen we afscheid van Cees.
Ik ben blij dat hij onze buurtman was. Veelzijdige, aardige, belangstellende man.
