Herinneren is een vorm van ontmoeten…

 Lieve Kees, wij denken nog dagelijks aan jou, en je dochter. Wij hopen dat jullie samen zijn, en dat je van bovenaf meekijkt. En je moet weten z n baas als jij was, vindt je geen tweede van. Je was sociaal, lief, meelevend. gewoon top. Daarom missen we je nog zo.

Lieve Kees en fam,  Hoorde vorig jaar pas dat je plotseling was overleden. De schrok was erg groot bij mij.Had gelijk heel veel spijt dat ik toen niet naar je toe ben gelopen toen ik je zag zitten op de zaak toen ik weer een keertje kwam buurten.Ben na 6 jaar enorm fijn werken bij Intradak toen weggegaan omdat de reis tijd te groot werd. Verhuisde toen vanaf capelle naar Katwijk.Jij deed daar totaal niet moeilijk over en je verhoogde zelfs mijn salaris iets zodat ik met de reiskosten uit kwam.Vond je altijd al een super baas. Als er wat was kon ik altijd bij je terecht. Heb me eigen toen de tijd ingeschreven bij het uitzendbureau speciaal voor de bouw.Een uurtje na dat ik thuis was gekomen belde ze me op dat ze wat hadden gevonden en dat je mij nog zou opbellen.'S middags ging inderdaad de telefoon en je wou de volgende dag al langs komen.Zo gezegd zo gedaan. Het gesprek was zeer fijn en we hadden er allebei een goed gevoel over.Zou bij jullie komen werken en gelijk een opleiding volgen via het SBD.Na 9 maanden had ik eindelijk mijn dakdekkers diploma en kwam ik bij jullie in vaste dienst.Mijn eerste maatje was John tot die weg ging en toen werd Rene mijn vaste maat. Ik heb na die tijd geen fijnere baas mogen leren kennen dan dat jij bent geweest voor mij. Kees het gaat je goed. Familie en vrienden heel veel sterkte.   

Kees je was een fantastische baas voor me.
1 die ik heel lang en met een fijn gevoel zal blijven herinneren

Ik was 1 van de onderaannemers van intradak ik heb daar zeker 25 jaar voor gewerkt met vallen en opstaan maar toen Kees aangesteld werd door de Nieuwburggroep en zich voor kwam stellen op de bouw had ik daar gelijk een goed gevoel bij.
Later bleek dat ook terecht een oprecht goed mens een mens waar men respect voor heefd, ik zij ook altijd U tegen Kees en daar kon hij wel eens kwaad over worden maar als ik tegen iemand U zal zeggen dan toch wel zeker tegen Kees Schadee.
Ger Faro

Kees het blijft vreemd zonder jou nu Intraroof van start is gegaan. Maar we blijven aan je denken. We gaan verder zoals jij het wilde. En proberen er echt wat van te maken. Je bent uit het oog maar niet uit ons hart.

Kees, de Roparun staat weer voor de deur. Vorig jaar heb ik vele kilometers in het lopersbusje of de campers met jou samen afgelegd. Ook dit jaar zal ik weer vele kilometers met jou afleggen alleen zit je dan niet naast me want daar zit je broer Willem. Het hele Roparunteam weet dat jij met ons mee reist tijdens deze Roparun. We zullen je niet zien maar zeker voelen. Hou een oogje in het zeil voor ons.

Verder heb ik geen nieuwtjes.

Kees is dood:

Mijn broer, maar vooral mijn maatje, een vriend is dood.

Waar ik meer dan een jaar bang voor ben geweest, is nu gebeurd.

Maar meer dan zijn dood, wil ik zijn leven hier gedenken.

Als ik aan Kees denk, dan denk ik aan gezelligheid, genieten, iets samen organiseren, delen.

De zondagmiddagen in de zon, glaasje Asti in de hand en lekker kletsen.

Met elkaar eten, kom we steken de barbecue aan, wat heeft hij vaak gebrand.

Zijn er nog nieuwtjes, er waren altijd nieuwtjes?

Een sigaar roken bij het kacheltje in de tuin.

Een warm gezin en een stevige groep vrienden om hem heen.

Marly.

Als ik aan Kees denk, dan voel ik die arm om m’n schouder, op de momenten, dat ik het zelf even niet meer zag zitten. Samen verbonden door hetzelfde droevige lot.

En al zijn deze tijden dan voorbij, je levenslessen zullen me verder helpen. Want je hebt ons allemaal een spiegel voorgehouden. Je mag verdriet hebben, maar je moet niet bij de pakken neer gaan zitten. Iedereen krijgt zijn eigen tegenslagen maar het punt is hoe ga je ermee om? Hou de regie in eigen hand en vergeet niet te leven. Het verdriet nam jij met je mee maar verhinderde jou niet om door te leven.

En altijd plannen blijven maken.

Kom we organiseren een etentje, een feestje, we doen met team Marly mee aan de Roparun.

De laatste kerst:
We hebben niet meer alle plannen kunnen uitvoeren, maar ik ben dankbaar voor onze laatste kerst samen. Wij allemaal leefden tussen hoop en vrees, zagen dat het slechter met Kees ging.
Maar Kees was degenen die er in november over begon, nam de regie in eigen hand. Wat doen we met de kerst?? Jij brak daarmee het ijs want ik durfde er eerlijk gezegd niet over te beginnen. Op die november avond ontstonden er weer ouderwetse plannen om er wat moois van te maken. Plannen maken voor een feestje was op zich al een feestje.

En wat hebben we er een feest van weten te maken, ondanks de twee lege stoelen van Marly en Marien, ondanks de wetenschap, dat dit de laatste kerst samen zou kunnen zijn.

Kees is dood:
Voor ons houdt het niet op, wij gaan verder. Verder zonder Kees maar wel met wat wij van hem hebben geleerd en hebben meegekregen.

Lieve Vera, Leon en Wilco:
Als het even niet gaat weet dat er altijd een schouder en een arm om de schouder voor jullie is en laten we dan aan Kees denken, aan wat hij ons heeft meegegeven.

Wij gaan elkaar zien, zei Kees. Kees wij gaan elkaar zien.

Willem.

kees het is stil bij jullie thuis zonder jou ook de vergaderingen zullen anders zijn de motivatie om door te gaan is alleen maar groter geworden als ik aan je terug denk krijg ik ondanks het gemis een glimlach op mijn gezicht bedankt

Kees, we missen je ontzettend, maar met de dingen die jij ons hebt meegegeven, gaan we verder.
Lil

Voor meer info, kijk op www.team-marly.nl