Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ome Kees,

bedankt voor het lachen en de ontelbare keren masseren. De avonden en nachten in je hok en de keren dat we in de kroeg belanden en je soms een klein gokje waagde. De trainingskampen met CVV en je vele anekdotes/uitspraken. Je verhuizing en de keren dat je nog bij SV Charlois kwam kijken. Mede dankzij jou waren de jaren bij CVV mijn mooiste voetbaljaren.

Raymond

Als kleine jongen, kwam deze geweldige man, Ome Kees, bij ons in de Dokstraat wonen met zoon Marcel, en tante Gre. De foto is eind jaren 70, begin 80 als we op vakantie midgetgolven. Elk jaar kwamen ze een dag naar ons toe! Ik mocht als "kleine" broertje van Marcel altijd mee, Scheveningen, Baarle Nassau en vrijwel de gehele zomervakantie naar zwembad de Plomperd! Maar ook werd hij mijn trainer, in de jeugd bij CVV. Als ik nu terugkijk, mooie herinneringen!

Ondanks deze corona periode, verdien jij, Ome KEES een mooi afscheid! Zoals jij altijd zei, Vanavond in Socutera, speel jij de hoofdrol, voetballen? of je uitspraak, schoppen en slaan zal ik je niet, maar verminken! Hilarisch!

Ome Kees, rust zacht!
Het ga je goed en ook boven, druk jij je stempel!
Oude soldaten sterven nooit, ze vervagen gewoon weg, Marcel heeft gelijk! :)

Arjan.

"twee in de tier, drie in de muts....en lekker rampetampen", zou te makkelijk zijn. Er zijn vele uitspraken, bijnamen en andere citaten die al jaren ter sprake komen als het over jou gaat en dan is het steevast nog schapezak ook, om aan te geven over wie we het hebben. Maar, iedereen weet dat het over Kees gaat....over Kees van As!
Kan allemaal niet meer, zeggen ze tegenwoordig, die dingen. Dat gaat aan ons voorbij, aan een heel grote groep voorbij, voorbij aan de groep die jou gekend heeft en opgegroeid is in een tijd waar die dingen allemaal wel konden. Mede door jouw uitspraken verdedigt een hele generatie het doen van zulke uitspraken en het maken van zulke grappen.....en terecht! Want, mensen bedoelen er zo vaak helemaal niets slechts mee.....en daar ben jij een van de voorbeelden in.

Deze foto om aan te geven hoever het voor mij (en vele anderen) terug gaat dat ik je ken. Een foto uit 1979, 41 jaar geleden...en zelfs nog langer gaat het voor mij terug, dat ik je ken. CVV en de Plompert (en later Zwembad Albrandswaard) zijn wel de hoofdingrediënten in onze herinneringen. Maar, dat zijn er veel te veel om hier te noemen, en het is ook niet mogelijk om er eentje uit te kiezen.
Hoewel, dit wil ik wel kwijt, ik was nooit geblesseerd in mijn voetbal tijd, maar mijn opa heb je wel vaak behandeld. Die man, hoe slecht hij het op het laatst ook had, vertelde toen nog aan allerlei hoog gestudeerde artsen dat jij hem zo goed had geholpen. Sterker nog, zo goed als zij met al hun kennis niet voor elkaar kregen.

Zoals ik al zei, te veel herinneringen om op te noemen, laten we er vrijdag en zaterdag met zijn allen een hoop delen en ze daarna onthouden en bewaren om niet te vergeten!

Ouwe socutera boy, doe ze daar de groeten!

Als ‘jochie van de KNVB’ leerde ik je als interim trainer op 22-jarige leeftijd kennen.. als verzorger van jouw clubvoetbal, als het DNA van de club en bovenal een karakteristieke vriendelijke man. In jouw eigen hok aan de Groene Kruisweg was jij helemaal in je element, prachtig om te hebben mogen meemaken. Des te groter was het enthousiasme dat ik jouw nog mijn verzorger mocht noemen in mijn staf, op handen gedragen door de vele spelers, ex-spelers en overige aanhang. Je heerlijke Rotterdamse uitspraken, onze fijne momenten samen die ik als jonge trainer voor altijd meeneem, maar bovenal een hele fijne man met bizar veel kracht in zijn handen. Ook mij heb je nog weleens losgegooid en konden we tegelijkertijd samen evalueren. Op trainingskamp in Turkije elke dag even samen een drankje doen, 2x periodekampioen geworden, kampioen geworden, veel gelachen en toch altijd zei je: “We stoppen samen, hé Ray”. Dank voor je loyaliteit, je inzet, je aanwezigheid en je grote hart. Trots om met je te hebben gewerkt en je in de Corona tijd nog te hebben kunnen voorzien van desinfectiespray etc. Al wist ik niet dat dat de laatste keer zou zijn en zou ik nog dolgraag een keer ‘een bakkie doen’.. ik zal de mooie momenten koesteren. Rust zacht kanjer, voor altijd in mijn hart!