Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Kees van Sintmaartensdijk

20-09-197329-04-2022
      Heel gelukkig gingen we met elkaar de finale in
      Heel verdrietig moest ik uit koers
      Gelukkig reden we samen
      - Kees, april 2022

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Abraham 50 jaar
        reactie 35   |   niet OK
        Lieve Kees,
        Wat hadden we graag je 50e verjaardag gevierd vandaag. Een leuke pop en gekkigheid. Helaas heeft het niet zo mogen zijn. Je bent in onze gedachten en we missen je!
        Veel liefs,
        Mieke en Sjoerd

        Mieke - Zuidland
        20 september 2023

        Deel deze pagina:

      • Abraham
        reactie 34   |   niet OK
        Lieve Kees vandaag had je Abraham gezien👨🏻‍🦳 verdrietig en zo oneerlijk dat dit je niet gegund was! Waar je ook bent vier jij hopelijk je eigen feestje en weet dat hier vandaag extra aan je gedacht wordt😘 we missen je❤️

        Carola - Zuidland
        20 september 2023

        Deel deze pagina:

      • Jarig! 20 september 2023
        reactie 33   |   niet OK

        Vandaag zijn we beiden jarig, we vierden onze gezamenlijke verjaardag op eigen manier. Met onze ouders en families, nooit groots of uitbundig. Door de coronajaren lukte dat sowieso niet. Maar wat was het mooi en bijzonder om samen jarig te mogen zijn op 20 september. Dit is een foto uit 2019, die dag waren we in Soest geweest bij mijn ouders en in de avond kwamen jouw ouders langs thuis. Jij werd 46 en ik 48. Vandaag zou je 50 zijn...


        Margit - Zuidland
        20 september 2023

        Deel deze pagina:

      • Lieve Kees, mooie herinneringen aan jou ... 20 september 1973 - 20 september 2023
        reactie 32   |   niet OK

        Lieve Kees, mooie herinneringen aan jou…

        Wat waren we blij toen jij geboren werd op 20 september 1973, een lief klein broertje en Tineke en ik waren jouw 2 grote zussen. Wij maakten op jouw geboortedag ’s ochtends vroeg al, een tekening voor jou. Ma heeft ze nog steeds.
        Toen je nog maar 9 maanden oud was, ging je al mee op vakantie naar Zuid-Frankrijk, naar de camping in Vence. Je zat tussen ons in, achterin de auto, op een soort luchtbedstoeltje. Op de camping wilde je niet altijd slapen en liep pa met jou op zijn arm en keken jullie naar de maan. We gingen naar het strand, campingbedje mee en daar sliep jij dan een poosje in, aan de Middellandse Zee. We gingen elk jaar naar Frankrijk met ons gezin, naar het strand of soms ook een paar dagen naar de bergen, de Franse Alpen. We gingen vaak met Oom Kees en tante Marjan, jij speelde dan altijd met Carlo. Op het strand gingen jullie dan met zand stuiven, zodat de mensen niet zo dicht bij ons kwamen zitten en wij een groter plek hadden, voor z’n allen. De liefde voor Frankrijk, heb je altijd gehouden.

        Als jochie hield je ook van schaatsen. Altijd was je op de ijsbaan te vinden, als die open was. Maar mooier was het, als de Bernisse dichtgevroren was. Tijdens een tocht, schaatste je meerdere keren heen en weer, van het Spui tot Heenvliet. Op je noren en je kon goed schaatsen.
        Je deed als kind mee aan de playbackshow van de Vlielander Zomerspelen, dat was geweldig, je deed een liedje van André van Duin, je zat in het campingbedje op het podium en met het nummer ‘Ik wil met jou wel 7 weken, onder een elektrieke deken’ , won je playbackshow! Later heb je dit nummer ook op onze bruiloft gedaan en nog een nummer met een grote pluche hond. Het was een groot succes en zo leuk dat jij dat durfde en gewoon deed.
        Je hield van muziek en er kwam een orgel in huis en jij ging op orgelles. Dat leerde je goed en later ging je spelen op feestjes. Pa bracht jou dan, met orgel en een zware box voor het geluid. Iedereen was altijd tevreden en toen je meedeed aan een optreden, kreeg je zelfs een compliment van de pianist Pim Jacobs. Later ging je ook in de band, No Problem, spelen. Jullie speelden op feesten en partijen en ook regelmatig bij je vriend Ted in de feestzaal op het dorp. Daar hebben Arie en ik en vele anderen, menig foxtrotje gedanst op jullie muziek. Ook pa en ma waren dan op de dansvloer te vinden. We waren trots op je!
        Je ging naar de middelbare school, de Angelus Merula, daar heb jij het ontzettend naar je zin gehad en altijd als er een reünie was , dan was je van de partij.
        Je ging na school in de bouw werken, dat vond jij eigenlijk het allermooiste, maar door rugproblemen kon je het niet volhouden en werd je chauffeur. Je genoot wel van het vrije leven op de vrachtwagen. Je reed op buitenland, veel naar Spanje, zelfs pa is nog een keer met je mee geweest. Toch kreeg je weer rugproblemen, dus je ging weer omscholen. Je deed een versnelde opleiding voor operator, dat ging je goed af en je ging op de fabrieken werken.
        In die tijd ging je veel naar het wielrennen, de Tour de France volgen in de Alpen en in de Pyreneeën.
        Je raakte bevriend met jongens uit het oosten van het land en jullie hadden veel plezier. Je ging in een tentje, een camper of het Eribaatje ( kleine caravan), van alles heb je uitgeprobeerd.
        Later ging je ook het dameswielrennen volgen, Chantal aanmoedigen, Chanella en Delore en nog meer meiden. Ook Fabio (van Delore) volgde jij op de voet. Het was een mooie tijd voor je.

        Toen, in de zomer van 2016 , kwam de liefde van je leven op je pad, Margit ! Een leuke meid uit Den Haag. Je was blij en je ogen straalden als je met haar was, dat was zo mooi om te zien , zo kende ik je niet en ik gunde het je zo. Je nam Margit mee in de wereld van het wielrennen en jullie genoten nu samen van de uitjes en de koers. Hotelletje hier en daar, even op en neer naar Italië… Jullie hadden grote plannen.
        Jullie kochten samen een huis in Zuidland aan de Beeldsweg en gingen trouwen op 28 juni 2017, het was een prachtige dag, je glunderde helemaal , voor pa en ma zo fijn dat ze dit mee konden maken, om te zien dat jij gelukkig was geworden , samen met Margit!
        Jullie gingen na jullie huwelijk naar Italië , voor vakantie en naar de koers en kort daarna sloeg het noodlot toe…. Je kreeg in september de diagnose van die vreselijke ziekte, slokdarmkanker. Je wereld stortte in, je ging het traject in van behandelingen en Margit was je tot grote steun. Na je bestralingen, chemo’s en grote operatie , krabbelde je weer op, maar je leven was voorgoed veranderd.
        Aanpassingen met eten en slapen en de angst, die je altijd met je meedroeg. Margit was de positieve kracht die jou erdoorheen sleepte en voor haar wilde je leven en je had er alles voor over, jullie gingen weer samen op pad toen het weer een beetje ging.

        In 2019 deed je het onvoorstelbare, je ging meedoen met Alpe duZes, je wilde zelf die berg op, fietsen voor het goede doel. Door alle donaties en acties haalde je meer dan 10000 euro op, dat was al een prestatie op zich. Je ging trainen op de fiets en op 6 juni 2019 was het zover! Natuurlijk ging Margit mee als grote steun voor Kees. Ook Arie en ik gingen mee naar Bourg d’Oisans , ik had meteen al gezegd dat ik erbij wilde zijn toen ik hoorde dat jij de Alpe duZes ging fietsen. Dus we waren met elkaar op de camping en ook pa en ma waren erbij, hoe mooi is dat ! We hadden mooi weer en het was heel fijn met elkaar. Ook Jorick , een collega van Kees, kwam naar de camping. Hij had beloofd dat hij erbij zou zijn en hij was er ook. Echt super! We gingen ook kaarsjes op de berg branden voor 3 bekenden die overleden waren, Bouwe, Anton en Fer. De dag brak aan en het was een geweldig spektakel, het maakte diepe indruk op mij , van wat ik daar gezien en gehoord had al de hele week ervoor maar het meest trots was ik op jou, Kees ! Jij , met je beperkingen doordat je zelf die verschrikkelijke ziekte kreeg, jij reed de Alpe duZes!! Het is een dag om nooit te vergeten, je kwam fietsend en blij boven, wij stonden een eindje voor de finish, die lach op je gezicht vergeet ik nooit meer! Het was een geweldige dag met allerlei emoties, met een lach en een traan…
        In juli 2020 gingen Kees en Margit naar camping Champ Tillet , vlakbij het meer van Annecy. Arie en ik waren daar al eerder geweest en nu waren we een week met Kees en Margit daar. Het was zo gezellig en ik zag daar mijn broer, die zo gelukkig was met Margit. Dat vond ik heel fijn om te zien. We dronken koffie bij elkaar, deden jeu de boules, gingen fietsen met elkaar, deden in de avond een spelletje in de caravan, we leerden Kees en Margit skipbo, zo gelachen, gingen bij de parapenters kijken en we gingen met de stoeltjeslift naar boven bij Sambuy , om daarboven een prachtig uitzicht te hebben op het meer van Annecy. Ik koester deze prachtige vakantie, zulke fijne en mooie herinneringen aan Kees. Er werd ook een col opgefietst, door Arie, Margit en Kees. Het zou Kees zijn laatste worden. Col de ‘l Epine ! Super trots was ik op alle 3, maar het meest op Kees, dat hij dat kon. Hij had zo’n doorzettingsvermogen.

        De klap was groot toen hij niet lang na deze vakantie in 2020 te horen kreeg dat de ziekte in zijn lever zat. Er volgde weer een operatie. Het vertrouwen van Kees werd helemaal weggevaagd. Zware tijden volgden , maar hij maakte plannen in de winter van 2022 , om terug te gaan naar camping Champ Tillet in juli 2022.
        Kees en Margit boekten de camping en Arie en ik ook, wij namen ook pa en ma mee.
        Inmiddels was de ziekte bij Kees weer terug, nu in zijn lymfeklieren , maar deze vakantie zou nog haalbaar zijn volgens de arts. Kees en Margit gingen in maart 2022 nog naar de koers in Italië en in april zelfs nog naar de Amstel Gold Race, hij deed dit echt op zijn laatste krachten.
        Kees, mijn broertje, is op 29 april 2022 overleden. Hij mocht maar 48 jaar worden. Die dag staat in mijn geheugen gegrift, het afscheid van Kees op die ochtend. Pa en ma, Tineke en ik hebben dat als gezin, met elkaar gedaan en ook met Margit erbij, zijn grote liefde, het was hartverscheurend. Ik was er kapot van, intens verdrietig en vooral voor Margit en ook voor pa en ma vind ik het vreselijk …. Op 6 mei was de crematie en Kees had zelf alles geregeld. Op een mooie locatie, sprak Kees zelf tot iedereen die daar aanwezig was , heel dapper en het was heel indrukwekkend, om stil van te worden.

        In juni 2022 werden er weer kaarsjes gebrand op de Alpe duZes, maar nu voor jou Kees. Ik zat de hele dag voor de tv, om niks te missen van deze uitzending. Lars vd Broek, van Chantal, reed nu ook voor jou naar boven. Zo verdrietig, want 3 jaar ervoor reed jij zelf de Alp!
        Onze vakantie in juli 2022 in Frankrijk, is een herdenkingsvakantie geworden, Arie en ik gingen met pa en ma en Margit kwam ook, ze wilde dit doen voor Kees. Het werd een vakantie , vol met herinneringen aan Kees op die plek, waar hij zelf ook 2 jaar daarvoor nog was. Het was fijn en ook moeilijk om er met elkaar te zijn. We misten Kees maar hadden hem ook een beetje bij ons. De urn was mee met Margit en ik had ook een beetje as van Kees bij me. Ik heb dat uitgestrooid onder een grote boom bovenop de Col de ‘l Epine, als eerbetoon aan Kees. De berg, die hij 2 jaar daarvoor nog had gefietst. We hebben er een mooie herdenking van gemaakt met elkaar. Het was intens en verdrietig.
        Nu is het 20 september 2023, het is de geboortedag van Margit en van jou! Je zou vandaag 50 jaar geworden zijn. We gaan naar Margit voor haar verjaardag maar we vergeten jou niet, we gaan jou herdenken en een kaarsje voor je branden.
        Ik mis je Kees, ik denk ook altijd aan je als ik op vakantie ben en als Arie en ik over de snelwegen rijden in Duitsland en Frankrijk. Jij wist altijd de wegnummers zo goed en je gaf ook wel advies over de route en welk wegnummer het slimste was. Ik stuurde dan vanuit de auto wel eens een foto , waar we waren.
        Ik had je zo graag een lang leven gegund, samen met Margit.
        Je hebt een plekje in mijn hart en ik koester de mooie herinneringen. Voor altijd mijn broertje.

        Liefs, Nelly









        Nelly - Zuidland
        20 september 2023

        Deel deze pagina:

      • Nooit vergeten....
        reactie 31   |   niet OK
        Gister ...alweer een jaar geleden....We hebben met elkaar op jou geproost. Ik koester de mooie herinneringen van onze fietstochtjes💖

        Iris - Heenvliet
        30 april 2023

        Deel deze pagina:

      • 1 jaar later...
        reactie 30   |   niet OK

        Verdrietig en tranen...
        We missen je, Kees...
        We bewaren de fijne herinneringen in ons hart!

        Liefs, Arie en Nelly


        Arie en Nelly - Zuidland
        29 april 2023

        Deel deze pagina:

      • Muziek
        reactie 29   |   niet OK

        Vandaag 1 jaar geleden......we zullen je nooit vergeten. ✨❤️

        Jessica - Zuidland
        29 april 2023

        Deel deze pagina:

      • In gedachte
        reactie 28   |   niet OK
        Kees je was een markante man en altijd dezelfde persoon gebleven ook tot het laatst toe. Bij onze laatste samenzijn in de Barnisse kwamen de lach en de traan heel dicht bij elkaar maar jij wist door je verhalen en opmerkingen er een onvergetelijke middag van te maken...........
        Pieter

        Pieter - ABBENBROEK
        26 april 2023

        Deel deze pagina:

      • Lunch bij Slands Bakkie
        reactie 27   |   niet OK

        Het blijft zo onwerkelijk dat jij er niet meer bent Kees 😢
        Bijna 1 jaar al niet meer in ons midden, maar niet uit onze gedachten ❤️

        Liefs Fiona


        Fiona - Zuidland
        12 april 2023

        Deel deze pagina:

      • !
        reactie 26   |   niet OK
        Dag Kees,
        Op Margit's Nieuwjaarskaart gaf ze aan dat we met jou kunnen corresponderen en daar maak ik graag gebruik van. Hoewel ik je helemaal niet zo goed kende was ik ontroerd door de prachtige speech op jouw eigen afscheid. Ik vond het origineel, eerlijk en ondanks jouw lijden die laatste tijd wist je er toch ook humor in te brengen. Het is onrechtvaardig dat jij ons zo vroeg moest verlaten en een groot verlies voor jouw wijde omgeving. Je had nog zoveel te geven en je was zo nodig! op julie bruiloft verraste je me enorm met je pianospel. Nadat je moeder me had verteld dat je nogal piano kon spelen, deed ik samen met Margit's moeder een verzoekje. Ik hoor je nog zeggen: `"Wat mo'k dan spelen?" Dat maakte ons niet uit en je begon zomaar een prachtig eind weg te spelen! Mij klonk het in de orden alsof er een doorgewinterde concertpianist aan de gang was!
        Tot slot wil ik je nog even laten weten dat ik ontzettend veel bewondering heb voor Margit, die jou ontzettend mist, maar die het toch voorelkaar krijgt een leven op te bouwen voor zichzelf. Ze doet het geweldig. Waar Margit vroeger, volgens ons collega's, slechts op het werk geconcentreerd was, slaat ze nu haar vleugels uit xo goed als ze kan. In de korte tijd dat jullie samen waren heb je duidelijk je positieve sporen achtergelaten. Ik wens je, waar je ook bent heel veel moois! lieve groetjes, Christina Kimmel

        Christina - Den Haag
        7 januari 2023

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.