Ik ken Koos van de voetbal waar mijn dochter bij Britt in het elftal zit, eigenlijk maar drie woorden een gouden vent.

Jeroen

2 jaar geleden solliciteerde ik bij Antes en kwam ik Koos weer tegen. We kenden elkaar nog van zo'n 20 jaar geleden toen ik nog bij sociale dienst werkte en hij met zijn cliënten de uitkering kwam ophalen. Een charmante , flamboyante verschijning in de heftige hulpverleningswereld . En járen later is hij mijn kamergenoot en naaste collega. Zijn opgewekte humeur, tomeloze inzet, enorme praatjes en stijlvolle outfits waren door de jaren heen onveranderd gebleven.
Wie kende Koos niet eigenlijk? en als er iemand was die het niet wist zei hij aan de telefoon: " met Koos Heinsius , je collega!!" . Zo grappig altijd. Niets weerhield hem om zijn doelen te bereiken. Door het vuur gaan voor cliënten, maar ook voor zijn collega's. Koos was een grote steun voor me en samen konden we heerlijk kletsen over goeie koffie (eigen nespresso op de kamer), die gekke katten van ons, onze pubers en de opvoeding (Koos had ervaring!), maar ook over het verleden en heden van het bedrijf. Het zijn roerige tijden en er is nog zoveel werk, we wilden erbij zijn en eraan bijdragen . We hadden visie en enthousiasme. Pensioen was gewoon niks voor Koos, lekker doorwerken, als het kan, waarom niet? . Hoe vaak heb ik (en anderen) niet tegen hem gezegd, dat hij niet gemist kan worden; dat wat hij deed, uniek was. Hij wist het zelf ook, maar we gingen er allemaal van uit dat zijn vertrek nog ver weg was. Dit had niet mogen gebeuren; de schok is groot; Wat zal ik hem missen. Maar ik ben ook vastberaden zijn werk niet voor niets te laten zijn. Ik zal altijd dankbaar zijn dat ik zijn collega was.
Ik wens zijn gezin, familie en vrienden heel veel sterkte en troost!

Veronique Theunissen

Dag Koos ,


Dank voor de prettige en intensieve samenwerking

In eerste instantie binnen Antes - Bavo en later binnen het Zorg en Veiligheidshuis Rotterdam
Geen dinsdag meer waar wij met elkaar naar mogelijkheden keken om moeilijke cliënten te plaatsen
Geen dinsdag meer waar je in pak en lakschoentjes je laptop open deed en hierna gebombardeerd werd met vragen over cliënten
Geen overleg meer in Beilen waar wij met elkaar naar plaatsingsmogelijkheden keken.
Koos je bleef altijd correct , integer en benaderbaar hoe complex de casus ook was.

Koos we zullen je missen om je kennis en ervaring, je bent een zeer gewaardeerde collega.

Slamat Djalan
Boy Noya ,

Nou Koos , hier waren we helemaal niet klaar voor... woorden ontbreken. Jij grote vak gek .. we konden zo heerlijk op gaan in ons werk. Lekker met je bomen .. zal het vreselijk missen ..Op en top zorg mens ! Gemis is groot en onvoorstelbaar ..
Peet

De 20 jaar zijn omgevlogen, we waren 15 jaar vaste partners op de werkvloer, op de één of andere manier vulden we elkaar aan, jij de aangever en ik de kopper en andersom, hoe noemden ze ons vaak, Peppi en Kokki. Ik voelde een trots om samen met je te werken, je humor, kennis en natuurlijk je mooie verschijning in stijl gekleed met altijd je stralende lach en ogen. Onze marathon op de skates in Rotterdam en de trainingen die er aan vooraf gingen, ff snel in de pauze maar ook de weekenden in Goedereede, in tranen de bocht uitvliegen en natuurlijk napraten met een biertje. Wekelijks ons rondje in de bajes, de honderden kopjes koffie, geen moment van stilte en nu, nu is het stil, geen enthousiaste en lieve woorden of begroetingen meer, kan het niet geloven.
Je tomeloze inzet, je liefde voor je gezin, de trotse vader en opa (die in mijn ogen altijd jong bleef) je bereidheid voor de cliënten om altijd mee te denken, wat zal ik je missen en wat zal je gemist worden.
Tot later kus Esther

Koos wat ik je nog zou willen zeggen je was een hele leuke collega.Wat hebben wij als Buldog clean een leuke tijd gehad
Keetje Tippel sGravendijkwal bij Rinus de snip halen met kerst en de leuke feestjes die we met elkaar hadden.
Gelukkig heb ik je vorig jaar nog in blijdorp gezien.

Mijn herinneringen aan Koos
Medio april 2015 kwam ik als grensrechter (assistent scheidsrechter) bij een talentvolle groep meiden genaamd SVS MO17-1. Ze moesten toen de bekerfinale spelen en ik vroeg aan Arry of hij het leuk vond als ik bij hem kwam assisteren. Koos was toen meestal de grens maar omdat hij al zoveel deed voor het team leek Arry dat ook een goed idee . Uiteindelijk wonnen we de beker en heb ik samen met Koos een aantal wedstrijdjes gevlagd. De klik met ons 4ren was er direct want ook met Arjan de assistent trainer van het team was blij dat Koos meer met het team en de zaken eromheen bezig kon zijn
Het seizoen erop wonnen we alle prijzen die er maar te winnen vielen, we werden kampioen we pakten de beker alsmede de rijnmond cup en als klap op de vuurpijl werden we Nederlands kampioen. Het was een jaar om nooit te vergeten en ook de staf kon het super met elkaar vinden
Mij staat vooral bij dat Koos de stille kracht op de achtergrond was, elke wedstrijd regelde hij vers fruit voor in de rust, de pasjescontrole deed hij en waar mogelijk ondersteunde hij iedereen .Zo had ik een x last van mijn rug en in de rust wist Koos precies welke spier hij moest masseren zodat ik verder kon…het hielp ook nog
Ook werd ik dat jaar ernstig ziek en Koos en ook Arry kwamen me opzoeken in het Erasmus.
Het was een prachtig voetbaljaar wat we afsloten met een gezellig etentje met zijn 4ren
Arry ging het jaar erop wat anders doen en Arjan deed vanwege zijn gezondheid een stapje terug maar Koos en ik bleven bij het team.
Een nieuwe trainer kwam Andrew en Jaco werd zijn assistent
Het werd wederom een bewogen jaar met ups en downs, Koos en ik deden onze taken en aan het eind van het seizoen hadden we een heus paaskamp met wedstrijden en sport en spel en we sloten af met een bezoek aan Walibi en een gezellig etentje. Ik deelde een kamer met Koos en we hadden best veel goede gesprekken, mij viel het op hoe goed Koos voor zichzelf zorgde. Hij probeerde mij er ook op te wijzen en ervan te overtuigen dat goed eten, bewegen en op jezelf passen belangrijk is
Helaas werd dat jaar ook gelijk het laatste jaar van mijn intensieve contact met SVS Het team viel uit elkaar en ieder ging zijn eigen weg. Koos bedankt voor de mooie jaren die ik met je heb mogen beleven
Annemarie en naaste familie gecondoleerd met dit grote verlies
Marcel Pieterse