Lieve Koos,
We kennen elkaar 14 jaar. Direct je acceptatie dat ik bij Marian hoorde typeerde je. Open voor alles en iedereen, zeker voor het geluk van de ander. Wat was je altijd zorgzaam en betrokken, zeker ook bij onze schoonmoeder Lenie. Je was een enorme steun zeker bij haar overlijden en het proces daarna. Je wist altijd goed wat je wilde en hoe je ergens over dacht stopte je niet onder stoelen of banken. Hierin hadden wij zeker in het begin weleens flinke discussies/meningsverschillen, maar daarnaast was er ook het wederzijds respect en vertrouwen in elkaar. Je stond altijd voor Mar en mij klaar mocht er iets in huis moeten gebeuren of iets anders geregeld moeten worden.
Nu is er het gemis, een mooie warme betrouwbare man is er niet meer. Het verdriet is immens. De impact enorm.
Wij zijn er voor Ann je meiden en de jongens.
Dank je lieve Koos voor wat je gegeven hebt.
Ik zal het koesteren en in mijn hart bewaren.
Wat zal ik je enorm missen!
R.i.p.

Veel sterkte in deze moeilijke tijd. Wat een schok. Sandra, Robin, Kelsey en Caithlyn (SVS Mo15-1)

Lieve lieve Koos,

Woorden schieten te kort om de pijn, het verdriet van jou te moeten missen te omschrijven!
Er zijn ook geen woorden voor de pijn en het verdriet is zo groot..
Mijn allereerste herinnering aan jou is ... .
Een kist met mandarijnen. Een kist mandarijnen die ik kreeg voor mijn verjaardag, ik had je nog nooit gezien, nog nooit van je gehoord zelfs en ineens was daar die kist met mandarijnen met een lief kaartje erbij. Ik weet het nog zo goed , in de kaart stond dat je had gehoord dat ik dol was op mandarijnen en een felicitatie voor mijn verjaardag. Wie de mysterieuze man was achter de kist en het kaartje interesseerde me niet zo veel. Want ja , ik had...die kist met mandarijnen waar ik inderdaad dol op was. Een schot in de roos.
Vlak daarna leerde ik je kennen , de man achter het mysterieuze cadeau maar bovenal als de vriend van mijn zusje Annemarie.
Al gauw leerde ik je kennen als een zorgzame attente man die gek was op Annemarie.
De herinneringen van de vakanties zullen mij altijd bij blijven, de vakanties in Gran canaria, staan me nog het meest bij. De eerste keer met vrienden en de keer dat Naomi en Britt nog klein waren. Omg, wat wilde Naomi en ik aan het eind van de vakantie nog zo graag daar blijven , we wilde niet meer naar huis.
Je was altijd de steun en toeverlaat in onze familie, je stond altijd voor iedereen klaar , zeker tijdens het lange ziekbed van onze moeder is je steun van onschatbare waarde geweest. Alles wat er geregeld moest worden nam je op je, en zo ben je altijd geweest. Iemand die alles tot in de puntjes wilde en kon regelen.
Je zorgzaamheid, je altijd positieve instelling , je lach, je verhalen over je werk maar ook je eigenwijsheid zijn dingen die ik ongelovelijk ga missen....
Lieve lieve Annemarie, Naomi en Britt,
Het verdriet , de pijn , de onmacht die jullie nu moeten voelen, het is onbeschrijfelijk, ik voel met jullie mee! Koos is de allerliefste man en vader die je kan hebben. Het gemis is groot! Houdt jullIe vast aan het feit dat Koos , voortleeft in jullie hart en nog steeds bij jullie is en over jullie waakt!.❤❤❤
Heel veel liefs, sterkte en kracht!!
Marian

Voor altijd een gemis, een dag die nooit meer hetzelfde is

“Hoe mooier de herinnering…hoe pijnlijker het verdriet
Wij danken je voor wie je was en wat je in ons achterliet”

We hebben elkaar leren kennen bij SVS
Van dag één dwong je al bewondering af “Jij samen met Annemarie”

“Koos altijd als ik je zag dan straalde je en bezorgde je mij een lach
Man wat ben jij altijd enthousiast en goed voor ieder mens
een beetje meer Koos zijn dat was mijn wens”

Lieve familie gecondoleerd en heel veel sterkte
We gaan hem allemaal ontzettend missen maar zullen daardoor ook
vaak aan hem herinnerd worden om hoe hij was en zijn wijze raad.
Veel liefs van Eric, Annabel, Fleur en Estée Velthuis