Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Ko (voor sommige onder ons ook bekend als Lars),

Wij kenden elkaar al bijna 25 jaar. Daarin heb jij bewezen zo’n fantastisch persoon te zijn, dat er maar weinig mensen zijn die daaraan kunnen tippen.

Toen wij 16 jaar geleden verteld toen wij op kraamvisite kwamen om Sophie te bewonderen, heb jij ons medegedeeld dat jij een hersentumor had. Terwijl Kim en Caroline met Sophie stonden, liet jij mij de x-rays zien. Zo confronterend! Je hebt er echt keihard voor gevochten om zo veel mogelijk uit het leven te halen. Echt bewonderingswaardig!

Wat ik heel erg aan je zal missen is je ongelooflijke optimisme, je infectueuze glimlach, je grapjes terwijl ik net bezig was met het trachten een serieus verhaal te houden, etc. Ik kan zo nog wel een paar bladzijden volmaken.

Wij hebben echt fantastische momenten met je mogen mee maken. Van de baby zebra, tot de paasontbijtjes, vakantie op de motor naar Frankrijk en Spanje, onzin uitkramen in de van der Doesstraat, je verblijf van 3 maanden bij ons in Zuid Afrika waar nooit een onvertogen woord is gevallen, lekker borreltjes drinken in de bar, werken aan ons marketing plan, etc.

Lieve Ko, het gaat je goed waar je ook bent! Ik houd van je! Voor altijd in mijn hart!

Beste Lars,

Wat hebben we gelachen toen we samenwerkten bij de Mobiele afdeling van KPN. Piepjong, allebei van een Hotelschool dus ons hoefde je niks wijs te maken, en strak getraind in 1 maand tijd in het Atlantic Hotel in Kijkduin. Strak in het pak, schoenen gepoetst en in een hagelnieuwe auto op pad naar de klanten. En verkopen deden we, wie wilde er in die tijd nou geen mobiel?

En wat een pret hebben we gehad kerel. Ik zal je blijven herinneren als een altijd opgewekte, betrokken en authentiek persoon. Ik zal je missen.

Veel sterkte voor de familie gewenst,

Pieter Bakhuis

Beste Lars, een levensgenieter voor wie het leven veel te vroeg eindigt. Jouw optimisme, positiviteit en energie zijn een blijvende inspiratie. Beste dispuuts- en dorpsgenoot, ik ga je missen.

Lieve Lars,
Wat hebben we mooie tijden beleefd op de hotelschool en bij Dispuut Sonnema. Jouw lach herinner ik me nog heel helder en is uit duizenden. Die zal ik ook nooit vergeten.
Toen we een kamer deelden op dispuutsweekend een aantal jaren geleden was je al heel open en realistisch over je ziekte, maar je positieve houding en levenskracht waren indrukwekkend. Oneerlijk dat je deze strijd hebt verloren. Rust zacht mijn vriend. We gaan je missen!
Jan Steinebach

Lieve Lars,

We gaan je missen. Je voegde iets bijzonders toe aan ons dispuut. Je zal in gedachten blijven als een vrolijke, fijne en leuke vent.

Tot ooit,

Reinier

Hi Lars, ieder van ons kende jou op zijn eigen manier. Er was echter geen ander die zo centraal stond en ook daadwerkelijk met iedereen een band had. Vanaf het moment dat ik bekend werd met Sonnema een aantal jaren geleden was jij er steevast bij. De vrolijke, wijn beminnende Ko uit Heemstede waar je bijna bij elke gelegenheid op kon rekenen. Soms was er die twijfel of je naar een evenement moest gaan, maar zodra je hoorde dat jij ook zou zijn, was de keuze snel gemaakt. Wij gaan ervoor zorgen dat iedereen zal weten wat voor een top kerel wij in het dispuut hebben gehad! Tot ooit Lars!

Lars jongen, wat maak je me nou! Jij altijd als dappere strijder tegen de ziekte die jou er uiteindelijk onder heeft gekregen! Mooi zijn mijn herinneringen aan jou tijd op Schiphol en in de wijnwinkel in mijn Heemstede! Ik ga je vreselijk missen, je herinneren als een van de mooiste dispuutsgenoten, als een trouwe en lieve jongen! Ik had het zo graag anders gezien. Ik kom je ooit opzoeken daarboven en dan pakken we de draad gewoon weer op!
Met dispuutsgenoot,
Michiel van Walsem