Een laatste blik,
een laatste zucht,
toen ging je heen.
Een lege huls
je lichaam,
dood en onbewoond,
maar jij,
jij bent hier niet meer.
Je ging een nieuwe wereld
binnen, een lichaamloze
wereld, waar geen zwaarte
is, geen pijn en geen verdriet.
Je werd er opgewacht,
omarmd en stralend
begroet: geen mens
sterft immers alleen.
Je gaat beginnen
aan een nieuwe weg,
een nieuw en lichtend
leven, vol vrede, liefde.
Ik geef je al mijn liefde
mee voor onderweg.
Mijn hart – het is
en blijft bij jou,
voor eeuwig.
Rust zacht broer
