Leo, Alweer ruim een jaar en 7 maanden geleden dat je overleden bent. Wat vliegt de tijd.
Ik denk de laatste dagen regelmatig aan je, want onze Margreeth is weer verliefd.
Van harte hoop/wens ik dat je er ook van kan genieten als je ziet hoe gelukkig ze is.
Blijf je goed op mijn vriendin letten ? Dat haar geluk blijvend is, want als geen ander verdient ze het.
Haydée

Mijn liefste lief,

Hoeveel keer moet ik de foto’s nog bekijken en de filmpjes nog zien om het tot me door te laten dringen dat je niet meer fysiek in mijn leven bent. Wanneer kan ik het accepteren? Is dit op je eerste sterfdag? Ik wil je zo graag om me heen, bij je zijn, je horen razen en tieren, je zien en horen lachen, genieten van je kookkunsten en nog veel meer.
Ik wil je zo graag vertellen dat ik van je houd en je heel erg mis. Toch denk ik dat je het weet.

Margreeth

Lieve Leo,

Niet te geloven, dat het alweer een jaar geleden is dat we je voor het laatst hebben gezien. Elke dag denk ik nog aan je (maar dat kan ook komen doordat jouw fotootje in mijn knip zit en die gaat natuurlijk heel vaak open; je kent me ;-)
De onderwijssstaking is aan je voorbijgegaan. Man, wat zou je je hebben zitten verbijten. Waarschijnlijk kijk je het vanaf "boven" allemaal aan met een grote grijns op je gezicht en zit je te giechelen, omdat jij nu weet dat we ons hier allemaal druk maken om "niets".
Je kunt heel trots zijn op jouw meissie, zij pakt de zaken voortvarend aan en staat - je kent haar ook - stevig en positief in haar nieuwe rode laarsen. Ja joh, er is nu geen controle meer op, dus er wordt weer van alles jouw huis in gedragen.
Leo, laat je af en toe eens "horen" op welke manier dan ook. Ik zou graag je lach weer eens horen!

Ineke

Fries gedicht geschreven door Adri de Boer
gevolgd door een poging tot vertaling door Tiny Elting

Voor onze kapitein Leo en matroos Margreeth:

Jou my asjebleaft noch even tiid

\'k Wol net mear ûnwennich wêze,
mar ik bin it faak noch sa.
\'k Wol dyn briefkes net mear lêze,
mar \'k bin bliid dat ik se ha.
Dyn keamer doar ik eins hast net mear yn,
om\'t ik dêr noch sa\'n protte fan dy fyn.

Sitst yn sa\'n soad lytse dingen,
yn de kleuren fan it hiem.
Sels de geur fan de seringen
makket dat ik samar skriem.
Ik skrik soms noch sa fan de tillefoan;
der is hjir yn \'e hûs neat mear gewoan.

Koe \'k mei triennen treppen bouwe,
mei fertriet in brêge slaan,
\'k Soe dy út \'e himel helje;
earlik wier ik soe it dwaan.
Mar myn triennen dy ferdampe,
myn fertriet jout gjin hâldfêst.
\'k Moat noch sa faak oan dy tinke
En myn hert fynt mar gjin rêst.

Minsken sat om mei te praten,
en \'t is goed dat ik dat doch.
Mar se ha \'t net yn \'e gaten
dat \'k de wrâld sa tsjuster sjoch.
Se sizze faak hoe moedich as ik bin
mar se witte net dat \'k nachts net sliepe kin.

Alle boeken op \'e planke,
de muzyk dy\'t \'k net mear draai.
\'k Kin der samar wer om janke,
gjin momint bist by my wei.
Ik wit it wol, ik krij dy net werom,
ik sjoch dy pas wer as ik by dy kom.

Lit my no mar eefkes stil gewurde.
Lit my noch mar eefkes yn myn striid.
\'k Bin noch lang net yn \'t fertriet behurde.
Jou my asjebleaft noch even tiid.

Poging tot vertaling in het Nederlands:

Geef mij alsjeblieft nog even tijd

k\' Wil me niet meer onwennig voelen,
maar zo voel ik me nog wel heel vaak.
\'k Wil je briefjes niet meer lezen,
maar ik ben blij dat ik ze heb.
Jouw kamer durf ik eigenlijk nauwelijks meer binnen te gaan ,
omdat ik er nog zoveel van jou vind.

Je zit in zoveel kleine dingen,
in de kleuren van het erf.
Zelfs de geur van de seringen,
maakt dat ik zomaar huil.
Ik schrik soms nog zo van de telefoon,
er is hier in huis niets meer gewoon.

Kon ik met tranen trappen bouwen,
met verdriet een brug slaan,
\'k Zou je uit de hemel halen,
eerlijk waar, ik zou het doen.
Maar mijn tranen die verdampen,
mijn verdriet biedt geen houvast.
\'k Moet nog zo vaak aan je denken.
En mijn hart vindt maar geen rust

Mensen zat om mee te praten,
en \'t is goed dat ik dat doe.
Maar ze hebben het niet in de gaten,
dat \'k de wereld donker zie.
Ze zeggen vaak dat ik zo moedig ben,
maar ze weten niet dat \'k s\' nachts niet slapen kan.

Alle boeken op de plank,
de muziek die \'k niet meer raai.
\' k Kan er zomaar weer om janken,
geen moment ben je bij me vandaan.
Ik weet het wel, ik krijg je niet weer terug,
ik zie je pas weer als ik bij je kom.

Laat mij nu maar even rustig mijn gang gaan.
Laat mij nog maar even in mijn strijd.
k\' Ben nog lang niet aan het verdriet gewend.
Geef mij alsjeblieft nog even tijd.

Lieve buur,
Het valt nog steeds niet helemaal te begrijpen niet meer even samen zeuren over het een ander,niet meer gewoon even binnen vallen en alleen even een peukie doen enz.
We missen je gewoon.
We zullen goed op je meiden letten.

Lieve groet de buurtjes

Hi Leo,

Bovenal wil ik je bedanken voor wat je voor Margreeth betekent. We houden allebei van haar - daarom voel ik dankbaarheid voor jouw aanwezigheid in haar leven.
Ik ben ook blij dat ik je een aantal malen heb mogen ontmoeten en ik koester die herinneringen; als ik terug denk aan jouw robuuste gevoel voor humor kan ik een glimlach niet onderdrukken.
Leo, ik wens je een heel goede reis en wie weet, ooit tot ziens.
Weet ook dat Margreeth is omringt door mensen die allemaal op hun eigen wijze van haar houden.

Grapy, ik ben er voor je - altijd.

Aoi

Lieve Leo,

Ik heb je niet gekent,maar door alle mooie woorden...
en leuke anekdotes over jou,
ken ik je steeds een beetje meer.
Daar ben ik ontzettend blij om.
En toch gelijkertijd ook jammer dat ik je niet \\\'hier\\\' ben tegengekomen.
Maar wie weet....dan \\\'daar\\\' ?
Oké, afgesproken!!

En voor jou Margreeth, zullen wij er altijd zijn hoor!

Veel liefs. X

Lieve Leo,
Ik heb je aantal keren ontmoet op verjaardagen bij Ineke. Je kon dan heerlijk kletsen en opmerkingen maken met Jost, lekker uit de hoek komen over van alles en nog wat, lekker met een shaggie erbij. Je wordt zeker gemist door iedereen, maar ik weet zeker dat je het boven beter hebt dan hier, misschien zit je nu lekker met Jost te bomen, en kijken jullie naar ons. We zien elkaar zeker weer terug.

Zij die we liefhebben en verloren
zijn niet meer waar zij waren
maar altijd waar wij zijn.

Liefs Marja

Hoi Leo,

We missen je aan de koffietafel, in je lokaal en in het kabinet. Natuurlijk hangt je foto er zodat je met je brede grijns ons doen en laten misschien toch kunt volgen. En als je ons dagelijkse gekluns dan een beetje pesterig aankijkt vanaf de foto dan moéten wij af en toe wel denken: \\\"Leo zou nu .....\\\"
Leo blijf ons nog maar zo lang mogelijk bij. Je relativerende lach is een prachtig begin voor iedere dag.

Ben

Man man, wat heb ik trek in een peuk.

Jouw eerste blik als ik kwam ging naar mijn hand, had ik een pakje shag vast?
Rookte ik nog?
En een big smile als je er achter kwam dat ik maar weer eens was gestopt met stoppen.
Wat hebben we heerlijk kunnen lachen en wat zal het anders zijn zonder jou als ik weer kom.
Ik ga je echt missen. Je lach, je humor, je moppers, gewoon je zijn.

Man man, wat heb ik trek in een peuk..
En ja...ik ben gestopt...nu wel.
Het gaat je goed vriend.

En Margreeth, ik ben er voor je.
Love you x