Leo Nederstigt werd geboren in Haarlem op 14 december 1947. De laatste woonplaats van Leo was Amsterdam.

Pastoor Leo
Leonardus Jacobus Maria Nederstigt

Leo werd geboren op14 december 1947 in Haarlem.
Na zijn studie begon hij in 1973 als pastoraal werker in de Gerardus Majellakerk in de Indische Buurt in Amsterdam Oost. In die tijd werd hem gevraagd een leefgroep voor studenten in de pastorie van de Gerardus Majellakerk te starten.
Een jaar later, 17 november 1974, werd hij priester gewijd en werd hij daarmee kapelaan van de Gerardus Majella. Vijf jaar later (april 1979) werd hij pastor van de VVL parochies: Vincentius à Paolo, het Allerheiligst Hart van Jezus (Vondelkerk) en de H.H. Nicolaas en Barbara (Liefde). Tevens kreeg hij de opdracht in de Chassékerk (O. L. Vr. Altijddurende Bijstand), een woongroep voor theologiestudenten op te zetten. Van de VVL was Leo pastoor en hoofdverantwoordelijke van 1 september 1983 tot 1 september 1993. Daarnaast werd hij in 1995/1996 geestelijk leidsman en waarnemend rector voor de priester-diakenopleiding in het Willibrordhuis in Amsterdam (het Konvikt), waar hij in 1989 al als geestelijk leidsman begonnen was.
In 1994 werd hij tevens pastoor van de Maria Magdalena in de Spaarndammerbuurt.
Toen Leo in 1997 terugkeerde in Amsterdam Oost, hadden de parochies in Oost roerige jaren achter de rug. Ook daar is dan inmiddels een regioparochie ontstaan, de ABG parochie, een samenvoeging van de Anna, de Bonifatius en de Gerardus Majella. De Sint Annakerk (de Pool) werd gesloten in 1970 en gesloopt in 1978; de Bonifatius (de Grote Bon) in 1982 en gesloopt in 1984. In 1992 werd de grote Gerardus Majella gesloten en verhuisde men naar de kleine Gerardus aan de Lombokstraat. Leo raakte opnieuw thuis tussen de mensen van de buurt. Velen kenden en waardeerden hem.
Op 1 april 2014 volgde een verdere samenvoeging. Er ontstond een samenwerkingsverband in Amsterdam Oost-Zuidoost van vijf parochies en acht kerklocaties. Leo werd benoemd tot pastoor van het samenwerkingsverband Clara & Franciscus, een gebied van het Scheepvaartmuseum tot voorbij de Gaasperplas. Uit de naam, door Leo gekozen, bleek Leo’s liefde voor Franciscus, de grote arme.
Inmiddels was Leo ziek geworden. De schijnbaar overwonnen darmkanker kwam terug in de lever en het hoofd en begon hem te verzwakken. Op 1 juni 2017 kreeg hij eervol ontslag als pastoor van Clara & Franciscus. Zo lang als mogelijk bleef hij daarna voorgaan. En zijn huis bleef dagelijks openstaan voor bezoek van allerlei pluimage.

In zijn hele carrière heeft Leo het woord vertrouwen als belangrijkste woord in zijn vocabulaire gehouden. In al zijn kwetsbaarheid en soms ongeduld en geïrriteerdheid, wilde Leo naar zijn parochianen toe het vertrouwen van God in de mensen doorgeven.
Naast het woordje vertrouwen was het woord verbinding Leo op het lijf geschreven. Hij was zeer betrokken bij mensen aan de rand van de samenleving. Hij was priester te midden van de mensen, betrokken en emotioneel aanwezig. Onvermoeibaar zoeken waar verbanden gecreëerd kunnen worden en zoeken waar mogelijkheden zijn om samen op te trekken was een van Leo’s sterkste kanten.