Lieve Martin en familie,
Ik herinner me nog die keer dat Leon mee was naar Walibi en we samen een heel stuk hebben gelopen door het park. Totdat we opgehouden werden door de parkpolitie vanwege een aantal jongeren die problemen hadden veroorzaakt. Het park vol met achtbanen. Voor jullie zal het leven nu ook een achtbaan lijken. Leon laat jullie allemaal achter en gaat verder met zijn eigen rit. Hopelijk kunnen jullie samen kracht halen uit de mooie momenten en de fijne herinneringen. Ik wens jullie veel sterkte,

Liefs Susanne Numan
Blaise Pascal College

Beste Martin, heel veel sterkte. Van harte gecondoleerd, Marta

Into each life some rain must fall
But too much is falling in mine
Into each heart some tears must fall
But some day the sun will shine.

Lieve familie en vrienden van Leon,
Hoe groter de vreugde, die iemand in je leven brengt, des te groter het verdriet, wanneer je die moet missen. Maar net als de herinneringen blijft de liefde, zowel van als voor diegene. Die liefde blijft altijd een onderdeel van jezelf.
Ik hoop dat voor jullie mettertijd de zon weer gaat schijnen en dat ook Leon nu zijn plekje in de zon heeft gevonden.

Veel sterkte en liefs.
Femke Kraaijvanger
(Blaise Pascal College)