Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Lex Weijkamp

14-03-193017-07-1998
      Lieve papa,

      Ruim of nog maar 10 jaar geleden.
      Ik mis je nog steeds iedere dag, jij mijn grote sterke papa.
      Jij die er altijd voor me was, jij die geen dag voorbij liet gaan zonder even bij je kleinkinderen te kijken, jij die zich altijd maar bekommerde over het welzijn van anderen. Boodschappen voor mij deed, met de kinderen een eind ging fietsen, samen kijken naar de wedstrijden van onze SV.
      Het leven is niet meer zoals het was toen jij nog leefde.
      En ondanks dat je niet meer hier bent, help je mij nog steeds. Voel je aanwezigheid, voel de grote sterke armen om me heen en weet je papa, je kleine mannetje voelt het ook. Wat zou je trots zijn op het mannetje en wat zou je genoten hebben van die kleine meid. Ze waren nog maar 7 en 4 maar weten het allemaal nog goed. Iedere avond kwam opa samen Sesamstraat kijken en je laatste taak, de kinderen vissen leren, zullen zij ook nooit vergeten. Mijn papa, hun opa ons idool.
      Hou van je papa en het duurt mischien nog even maar kan mij echt verheugen op de dag dat ik je weer mag zien. Ik mis je papa zo ontzettend veel.


      Overige informatie
      Mijn vader, mijn vader zou heel oud worden want hij komt immers uit een sterk geslacht.
      Niets is minder waar, een stom plekje, niet goed onderzocht en het leven van mijn vader is op 68 jarige leeftijd zomaar voorbij. Waarom?????

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Lieve papa,

        Vandaag weer even een kaarsje aangestoken. Vanaf het dressoir kijk je me toe en knikt. Gek he papa, zie dat echt hoor. Zie je vaak naar me knikken, bemoedigend of dan weer instemmend. Eigenlijk niet anders dan toen je nog gewoon hier was. Een man van weinig woorden, een blik van jou was vaak al genoeg. Die blik die ik zo ontzettend mis. Was je nog maar hier, kon je nog maar heel even gewoon bij ons op de bank zitten, stilzwijgend, nauwelijks aanwezig en toch zo daar. Warm, liefdevol en onvoorwaardelijk houden van. Mijn vader, mijn papa, in zijn ogen deed je het niet gauw verkeerd. Ik mis hem, ik mis hem zo. Zou je trots zijn papa, op mijn gezinnetje? Of zou je je zorgen maken? Je hoeft je geen zorgen te maken papa, met de kinderen gaat en komt alles goed en ik, ach mijn tijd komt ook nog wel. Ondertussen probeer ik er voor te zorgen dat je niet vergeten word. Hou van je papa.
        Christa -
        8 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Lieve papa,

        Mooi is dit toch, dit memoriam, heb je zo vaak geschreven en nu heb ik een plaatsje waar ik het gevoel krijg dat het aankomt.
        Ik mis je papa, nog steeds iedere dag. Alles is gewoon doorgegaan zo zonder jou. Mama heeft een lieve vriend, weet zeker dat je blij met hem zou zijn. Hij zorgt heel goed voor mama en hij is ook lief voor de kinderen en mij. Jou vervangen kan niemand maar ik ben blij dat Jouke in ons leven is gekomen. Weet je papa wat ik me heel vaak afvraag? Of je trots op me zou zijn of ik het allemaal goed doe met de kinderen. Iedere verjaardag van de kinderen, had ik zo graag gewild dat jij er nog bij was, je zou zo genoten hebben van ze. Dan had je kunnen zien hoe groot ze worden en hoe ontzettend lief ze zijn. Ben nog maar alleen met de kinderen maar dat wist je wel he? Je hebt me nog geholpen om die nare tijd door te komen. Dat was op een nacht dat ik het helemaal niet meer zag zitten, heb zo gebeden om hulp en daar was jij, je hield me vast tot ik rustig in slaap was gevallen en toen ben je nog even bij de kinderen gaan kijken. Brady vertelde mij de volgende ochtend dat hij je gezien had in een wit licht. Vanaf dat moment wist ik dat ik sterk genoeg was om door te gaan omdat jij altijd bij me zou blijven.
        Dag lieve papa, ik hou van je, voor altijd en eeuwig.
        Christa - Zwolle
        4 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Mooiste herinnering
        reactie 1   |   niet OK
        Herinneringen heb ik zoveel, wat ik mij het meest herinner en waar ik iedere dag nog steeds van geniet is mijn vader bij SV Zwolle. Als ik zijn maatjes zie klussen bij de club, zie ik ook mijn vader er zo weer bij staan, aanwijzingen gevend en wijselijk kijkend naar de dingen waar hij toch echt geen verstand van had. Op zo`n moment komt er een lach op mijn gezicht. Mijn vader had namelijk 2 linker handen.
        Maar dat gaf niet, hij bezat denk ik wel meer kwaliteiten dan menig ander mens. Mijn vader was een echte vent, voor niets en niemand bang, bere sterk maar o zo zachtmoedig. Nooit klagen, nooit kwaad spreken, altijd oprecht en de liefste vader die een kind zich maar kon wensen.
        Christa - Zwolle
        3 januari 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende