Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Vanmiddag kwam Anton , Lia is vannacht overleden in haar slaap. Ze zou vandaag omdat het kerst was naar huis mogen . 55jaar en zou ook oma worden volgend jaar . Weer een leuke kerst voor de familie daar . Waarom moet het altijd op zulke momenten en is er niet wat geluk weggelegd voor mensen die al zolang sukkelen met hun gezondheid. Lia was al zolang aan het sukkelen met haar suiker , ontstekingen in haar voet wondjes die niet genezen voet eraf daarna meteen maar amputatie net onder de knie , thuiskomen na maanden lange revalidatie en dan thuis vallen en de heup breken waarna weer 'n operatie en lange revalidatie . Dan voor een oppepper even naar huis om kerst te vieren en zie daar........Voor sommige onder ons is geen geluk weggelegd , er zijn genoeg mensen die ik ken van mijn leeftijd die nog zo gezond zijn , om jaloers op te worden . Lia is goed af die is uit haar lijden , hier is het toch niks als ellende. Ik zou ook zo graag zonder pijn willen leven en de gewone dingen gewoon net ieder ander kunnen doen , maar dat is voor mij ook niet weggelegd. Ik zal het op een of andere manier wel verdiend hebben want ik heb nog nooit gelukkig mogen zijn. Ik kan me alleen de geboorte van ons Francis als het mooiste wat me is overkomen en daarna niks meer . Heb alleen een mooie jeugd gehad met mijn vader moeder en zusje , en nadat ons ma is overleden was alles over. Ik denk dat wanneer ik er niet meer ben , weer rust heb . Ik leef constant met de angst dat mij weer iets erg gaat overkomen en dat wil ik niet meer , laat mij a.u.b. eerst gaan ik hoef niet meer . Ben ik ook van alle pijn af.

Gaat het nou echt de goeie kant op ? Hoop het zo dat er een eind komt aan die verbouwing , hou dit zo niet lang meer vol . Nooit eens rust een avondje lekker rust en niks doen . Als alles doorgaat volgende week boven klaar en kan begin januari de vloerbedekking komen en de andere dag het babykamertje . Eindelijk . Hoop dat het dan beneden ook wat sneller gaat zodat begin februari de meubels kunnen komen en dan kunnen we verder inrichten, heel krap aan allemaal. Francis werkt 12 februari de laatste dag en dan zwangerschapsverlof eindelijk . Dan kunnen we rustig aan alles inrichten met haar eigen spulletjes en zo en dan rust ..................... tot onze kleine spruit zich aankondigt . Ben zo benieuwd naar ons ventje , 30 december zie ik 'm samen met Joop voor het eerst op 3D echo zo leuk . wat zou ik graag willen dat het februari was , maar nog even volhouden . Nu staat kerst weer voor de deur pfff , weer hetzelfde weer alleen . Liesje pa en ma wat mis ik jullie toch , zou zo graag nog eens 'n kerst met jullie samen zijn . Ik hoop op 'n betere tijd , dikke kus XXXXXXXXXX

Fijn dat er familieleden zijn die onder het mom van het is een grapje , leuke reactie's plaatsen op je tijdlijn van facebook die je hard raken en die iedereen kan zien. Heb die persoon meteen verwijderd van facebook en uit mijn leven. Wat een looser , heeft misschien geen spiegel thuis waar hij zelf in kan kijken maar wat is het een lelijk persoon , innerlijk en uiterlijk. Altijd het zelfde grapje over je gewicht , voor mij altijd al een lijdensweg geweest , en na mijn darm beknelling weer enorm is toegenomen . Ben er klaar mee. Zou hem sieren als hij eens wat meer aan zichzelf zou werken , heeft zelf al zoveel problemen en bezorgd anderen veel ellende maar hij zegt zelf geen problemen te hebben. Makkelijk toch als je werkelijk zo kunt denken. Is hij nou echt ZO lomp , of is het een zomaar een domme reactie om zich te verdedigen ? En die is nou bijna 60 jaar , triest geval die William . Wat heeft die een ellendig leven gehad , en niemand die hem mag in de familie . Ik heb 't hem nou wel gezegd dan weet hij in ieder geval hoe ik over 'm denk , zou het nooit zeggen omdat ik vind dat je iemand niet hoeft te beledigen of pijn hoort te doen . Maar hij heeft geen gevoel en hoop dat hij in het vervolg eens nadenkt over zijn grappen . Er is niemand in de familie die hem mag iedereen heeft er wel iets over gezegd maar niemand die het tegen hem durft te zeggen alleen achter z'n rug om . Ik houd niet van zijn grappen en wil niks meer met 'm te maken hebben . de verbouwing bij ons Francis duurt ook allemaal veel langer dan geplant , hoop toch zo dat we op tijd klaar zijn. Is allemaal zo stressvolle tijd de laatste tijd en dan komt die gek ook nog. Liesje zouden jullie ons bij kunnen staan in deze rot periode ? Heb nu echt iemand nodig die zegt dat het allemaal wel goed komt . Wat mis ik jou arm om me heen. Wat hou ik nog altijd veel van je. XXXXXXXXXXX

Liesje mft Francis geholpenijn lichaam wil gewoon niet meer. Heb zoveel pijn en het lopen is zo moeilijk.Voel me zo alleen , hier vinden ze me 'n zeur die altijd klaagt.Ik ben gewoon 'n last voor iedereen . we zijn gister naar intra tuin geweest voor die kerstshow , het gaat niet meer al dat slenteren word bang van mezelf krijg hartkloppingen en zweet me gek heb zoveel moeite met rechtop staan.ik had het gevoel dat ik thuis niet zou halen , en bij thuiskomst wilde ik meteen liggen maar moest eerst de boel opruimen die was blijven staan. gelukkig heeft Francis geholpen .Ik heb zo gehuild van de pijn en toen Joop thuiskwam vroeg hij waarom huil je . ik zei dit gaat gewoon niet meer dit is te veel al dat lopen ik wil ook graag weg maar dit gaat gewoon niet meer. zijn reactie was Ow. hij heeft hier geen begrip voor , die weet niet wat het is om zo'n pijn te hebben bij gewoon lopen. Hij weet misschien niet meer wat ik heb gehad maar bijna 3 jaar geleden was ik er bijna niet meer heb in coma gelegen en heb weer opnieuw moeten leren lopen. Als gevolg daarvan is dat de artrose nu veel erger is geworden en dat er in mijn rug tussen 2 wervels geen kraakbeen meer zit waardoor ik moeite heb met rechtop staan . het kraakbeen in m'n rechter knie is ook helemaal weg waardoor ik verga van de pijn en krijg nu spuiten in m'n knie omdat ik anders niet kan lopen. Ik ben wel heel blij dat die spuiten werken en dat ik nu weer kan lopen want met mijn gewicht word m'n knie heel erg overbelast en is de pijn veel erger. De dokters begrijpen me wel en zeggen ook mevrouw wij gaan er alles aan doen om u op de been te houden d.m.v. de spuiten . maar dat onbegrip hier thuis...............wat mis ik jou. het had beter geweest dat ik 3 jaar geleden weg was geweest had ik nu al die ellende niet hoeven meemaken. Zou zo graag willen genieten van ons mooie ventje dat gaat komen , maar ben ook zo bang dat ik niet goed voor 'm kan zorgen en dat 'm wat overkomt door mijn schuld . Ik durf het gewoon niet te zeggen maar ben bang dat ik het niet aankan . Wil ons Francis graag helpen en voor m'n manneke zorgen ik hou er nou al zoveel van Liesje. maar wat heeft ze nou aan zo'n moeder als ik . Joop is ook beter af zonder mij die vind me allang 'n blok aan z'n been ,heeft totaal geen begrip en zegt ieder keer ik heb het ook in m'n rug en ik werk ook nog. Hij gaat ook voetballen , ik kan niet eens normaal lopen en schaam me dood voor hoe dat er uitziet met mijn leeftijd.hoe kun je dit nou vergelijken hij heeft nog nooit iets tegen de pijn ingenomen en heeft ook nooit weer opnieuw moeten leren lopen , nooit hoeven revalideren net ik , hij vergelijkt wat hij had met mij maar dat is niet te vergelijken. Hij heeft 'n hersenbloeding gehad en 'n hartinfarct en dat is ook heel erg maar niet te vergelijken.ik had toen in die tijd wel door hoe erg dat was en dat z'n moeder er dood aan is gegaan en mijn moeder en jij ook . maar na dat hij dat heeft gehad heeft hij er niks van overgehouden en was na die hersenbloeding weer meteen hersteld en na dat infarct ook . maar dat is nou net het verschil met mij , voor mij begon toen de ellende ik heb niks van die coma en i.c. mee gehad net hun . dus die hebben zoiets van je hebt het ergste gehad ,ja voor hun misschien wel maar voor mij is dat niet zo . en dat snappen ze niet. Was ik maar bij jou met jou was ik gelukkig hier kan ik dat niet zijn .kom mij a.u.b. halen hier redden ze het wel zonder mij . zou alleen graag m'n manneke willen zien maar mijn leven is hier waardeloos. mis jou zo XXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve Lies , het wordt een jongen . Francis heeft vorige week woensdag een echo gehad en het is een jongen. Alles is goed en hij ziet er tot nu toe helemaal perfect uit. Het is nooit met 100% te zeggen maar zo het er nu naar uit ziet is hij helemaal gezond . Wat ben ik blij dat alles goed gaat met de kleine en met ons Frensje . Ik ben zo blij dat er een kleintje komt en ons Frensje is zo gelukkig Liesje . Maar toch werd ze nog , even in twee verscheurd het voelde zo dubbel . Ze heeft jou beloofd dat wanneer het een meisje zou zijn ze haar naar jou zou vernoemen en voelde zich naar jou toe zo schuldig omdat ze haar belofte naar jou niet kan nakomen . Jan dacht een oplossing te hebben en zei dan vernoemen we onze kleine knul naar jullie Lies , het maakt mij niet uit hoe de kleine heet en naar wie die vernoemd wordt . Maar ons Frensje en Jan willen nog graag een 2e kindje en ze wil de naam graag bewaren voor misschien een dochtertje mocht het dan weer een jongen worden ook dan wordt hij naar jou vernoemd. Ze wil wachten of het bij een volgende keer misschien een meisje wordt. Liesje het voelde bij mij ook een beetje dubbel. Ik ben zo blij met het kleintje , maakt me eigenlijk niet uit een jongen of meisje maar had het ook wel leuk gevonden. Maar wat hou ik nou al van dat kleintje , wat zal ik blij zijn met dit nieuwe leventje . Ik kan haast niet wachten om 'm vast te houden en te knuffellen. Het is nou al 'n pracht kindje zo levendig en zo'n grappig wezentje zo lekker druk en wat een sterk hartje

Waarom kan ik nooit gelukkig zijn.
Ik mis je zo , kon ik maar met je praten.

We wonen al 2 1/2 week in ons nieuwe huisje ( ons ouderlijk huis ).
Wat een opluchting , ik hoef niet meer de trap op .
Wat zouden jullie het mooi vinden , zo mooi veranderd en aangepast ben er zo blij mee .
Alles gaat nu zo goed , want we hebben zulk mooi nieuws gekregen .
Wij worden opa en oma , ons Francis is al 8 weken en 2 dagen zwanger en alles gaat goed .
Ik ben zo blij Liesje maar ook zo bang en toch verdrietig .
Ons ma heeft het nooit mogen meemaken en juist vandaag ( haar verjaardag en tevens sterfdag ) moest ons Francis voor het eerst naar de verlos kundige en kreeg een echo .
Ik hoop dat jullie het ook mee kunnen maken waar jullie nu zijn .
En Liesje weet je nog wat ze jou heeft beloofd vlak voor je van ons heen ging ? je moest er zo om huilen .
Ze houd woord en wanneer het een meisje wordt wordt ze naar jou vernoemd .
Ik ben zo blij , maar willen jullie een beetje over ons Frensje waken?
Ik hou jullie op de hoogt want over 2 weken krijgt ze weer een echo en dan mag ik mee , net als toen ik zwanger was en jij altijd met me mee ging.
Geef ons ma een hele dikke kus en knuffel van me mis haar nu zo en ze is jarig ook , en jij en ons pa natuurlijk ook .
Tot binnenkort dikke kus voor jullie allemaal XXXXXXXXXXXX

Het is bijna zover Liesje , ik zie er zo naar uit .
Terug op m'n oude plekje , eindelijk .
Hoop dat ik nu rust krijg .
Hou zo van je .....................