Samen blijven we jou herinneren…

Lieve Linda mijn lieve Linda
Vandaag 29 Oktober was je voor het laatst in ons midden en waren we bijeen in een mooie natuuromgeving om afscheid van je te nemen, het was je wens omdat te doen in deze omgeving, nadat je hier was geweest naar het overlijden van de broer van je geliefde Hans, je was ook een echt natuurmens want je wandelende graag in de bossen bij de visvijvers heel vaak met je hond Tanja, waar je dan de mooiste foto’s maakte en deze plaatste op facebook.
2 Weken geleden op maandag 15 oktober was je er nog, daarom is het ook zo onbegrijpelijk dat je er nu niet meer bent, en zal ieder hier aanwezig het op zijn eigen manier moeten verwerken.
Toen je donderdag naar het ziekenhuis was gebracht stond de tijd stil voor vele, ook voor mij en mijn gezin, we leefde tussen hoop en vrees, hoop dat het goed zou komen en vrees dat het mis zou gaan, het laatste is gebeurd en is nog steeds niet te bevatte.
Wie is Linda, ik heb linda 14 jaar geleden leren kennen toen ze bij me kwam omdat ze graag contact had met haar man Hans die overleden was, nadat ik via Hans antwoord had mogen geven op haar vragen zag ik toch dat ze twijfels had, ze vroeg toen ook wat staat er op mijn hangertje wat ik aan mijn hals draag.. als je dat weet geloof ik je, ik gaf als antwoord dat weet je toch,.. dus dat hoef je niet te vragen, ze was niet tevreden met mijn antwoord en ging weg, toen ze buiten bij haar fiets stond zei ik tegen haar, Hans zegt For Ever ze schrok want dat stond op dat plaatje en toen geloofde ze me, en dat was Linda eerst zien en dan geloven en toen is onze vriendschap begonnen.
Als je een beroep deed op Linda stond ze altijd voor je klaar wie het ook was, toen ze bij de thuiszorg werkte deed ze ook meer voor haar klanten dan wat van haar verwacht werd, dat was het lieve in Linda.
Linda hield heel veel van haar zonen, ondanks dat ze dit niet altijd tegen hun zei,.. haar kleindochter was haar afgod en ook de kinderen van Marvin zijn vriendin,.. had ze in haar hart gesloten, ze hield van haar hele familie en daarom heeft ze zich vaak eenzaam gevoeld hier alleen zonder familie, ook al waren haar vrienden om haar heen die konden dat gemis niet wegnemen.
Nu is ze bij haar geliefde Hans en zoals ze aan mijn zoon Willfred doorgaf, ..is ze in vrede overgegaan, en dat te weten zal ons de moed en de kracht geven dit verlies te dragen.
Lieve linda ik zeg je namens ons alle geen vaarwel maar een tot ziens.