Hey Lor gisteren zijn we naar jou werk gegaan.De tranen begonnen al toen we langs je school reden. Jij had hier nog op moeten zitten. Daarna hadden we een gesprek met je baas. Ook dit was heel emotioneel. Daarna ginge we naar de terminal waar jij je ongeluk heb gehad. We hebben de laatste uurtjes van jou nagelopen. We hebben de kantine gezien waar jij die avond heb zitten wachten totdat er een boot kwam. Ook hebben we de reddingscontainer gezien die jou van het schip heb afgehaald. Het liefst was ik de auto uit gesprongen, en die container gestreeld alsof mijn leven ervan hing. Het was voor ons dus een zeer emotionele dag, waarbij we het zeker niet droog hebben gehouden. Toen ik thuis kwam was ik ook ontzettend moe. Ik had ook het idee dit doe ik wel even, maar niet dus. We werden natuurlijk geconfronteerd met jou laatste uurtjes. En wij hebben vanaf het moment dat het ongeluk begon natuurlijk alleen maar aan jou gedacht. Geen tijd was er om dit soort dingen te verwerken, maar nu voel iwi
lk dat ze wel heel belangrijk zijn voor onze verwerking. Binnenkort ik ook graag het ambulance personeel spreken, zodat we echt alle laatste minuten van jou hebben. Lieverd ik ga mijn best doen. Ik zal er altijd voor jou meisje zijn, wanneer ze ons ook nodig heeft. Wij gaan weer vechten.
Dag lieffie Ik hou van jou en ik hoop dat je het kan voelen.
liefs mama