Weet je mam. Elke maand zitten Rob en ik, als twee gepensioneerde ouwe mannetjes, gezellig bij jouw 'tuintje' wat bij te kletsen. Vaak ook lunchen wij samen. Gezellig. Dat doet mij eraan denken dat jij voor jouw drie jongens altijd de bindende factor was. En ook al ben je niet meer op deze wereld, toch bindt jij ons nog steeds. Kim stond je altijd met wijze raad bij. Daar heeft zij het nog vaak over. Zij mist dat enorm. Maar ook voor haar ben je er nog steeds. Zij heeft veel van je geleerd en past jouw wijze raad vaak toe. Dus je bent eigenlijk helemaal niet weg. Wij voelen dat. Alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. En die oude mannetjes op de bank ook. Je bent er altijd.......

Voor de tweede keer alweer Kerst zonder mama. Het zal nooit meer zijn zoals het was, maar het is mooi zoals het is. Ik weet dat mama daar blij om zou zijn geweest.

Victor en ik zitten elke maand samen op een bankje naast de laatste rustplaats van mama en mijmeren over van alles en nog wat, maar vooral over haar. Ik denk dat mama het heel mooi gevonden zou hebben dat haar twee oudste zoons de herinnering aan haar zo delen. Voor ons zijn het in ieder geval waardevolle momenten.

Het is zo onwerkelijk om na 60 jaar Kerst voor het eerst zonder mama te vieren.
Maar ik ben dankbaar voor de 60 jaar dat het wel zo heeft mogen zijn. En dankbaar voor heel veel goede herinneringen.

Lieve mama,
Nu de kerst weer nadert voel ik jouw aanwezigheid des te sterker. Maar wat ik bovenal zo ontzettend fijn vind, is dat Kim zich elke dag verbonden voelt met jou. In haar beleving sta je haar elke dag nog steeds met raad en daad bij. Geweldig! Wat heerlijk is het dus dat, nu je niet meer in deze wereld bent, er altijd zult zijn. De pijn blijft, maar de mooie en dierbare herinneringen gelukkig ook.
Lieve mama, fijne kerstdagen......